Δυο χρόνια μετά το συγκλονιστικό “Vengeance Falls”, η τετράδα από τη Florida των Η.Π.Α. ξαναχτυπά με το “Silence In The Snow”, έναν ακόμη πολύ δυνατό δίσκο καθαρού US heavy metal, ένα εντελώς διαφοροποιημένο βήμα σε σχέση με τον προκάτοχό του, εξίσου όμορφου, ομοίου ενδιαφέροντος και υψηλότατης ποιοτικής κλάσης για άλλη μια φορά.
Η μουσική των Trivium έχει ελαττωμένα κατά πολύ τα progressive στοιχεία και τα πολλά layers στις ενορχηστρώσεις σε σχέση με το παρελθόν τους. Ακούγονται σίγουρα απλουστευμένοι μεν, αλλά πιο αξιομνημόνευτοι συνθετικά, πιο άμεσοι και πιο σαφείς από ποτέ. Και αυτή η στάση σε κερδίζει μεμιάς ακούγοντας κομμάτια όπως στο ομότιτλο “Silence in the Snow” (του οποίου τo intro “Snofall” είναι σύνθεση του μεγάλου Ihsahn, αυτού του σπουδαίου μουσικού που μεγαλούργησε με τους ήρωες του black metal Emperor), στο καταπληκτικό “Blind Leading the Blind ”, ένα τραγούδι εντελώς σύγχρονης οπτικής – ορισμό της μεταφοράς του πνεύματος των ’80s στο 2015, στο “Pull Me from the Void “ του οποίου η Maidenίλα εκχέεται αφειδώς δηλώνοντας με ευθαρσή τρόπο τις μουσικές καταβολές της μπάντας (αυτός που τους βάφτισε “nu / core” χρειάζεται ωριλά), στη (τη λες και) μπαλαντάρα “Until the World Goes Cold ” με το φοβερό ρεφρέν του και σε μια πληθώρα ακόμη δυναμικών τραγουδιών μελωδικού heavy metal που πληρούν τον τίτλο “διαμαντάκια”, ενώ δε διστάζουν σε κομμάτια όπως στο πολυσχιδές “Cease All Your Fire” να επαναφέρουν ηχητικά έναν παλαιότερο εαυτό τους, στις προ-”In Waves” εποχές τους τεχνοτροπικώς.
Στη συντριπτική πλειοψηφία των τραγουδιών, πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η μελωδικότητα. Φωνητικώς, έχει καθαρίσει πολύ ο Matt Heafy, τα growl μέρη έχουν μειωθεί στο ελάχιστο, αλλά στα ρεφρέν επιδεικνύει το μεγάλο του ταλέντο, ακούγεται πολύ δυναμικός και συναρπάζει (“Rise Above the Tides“, “The Thing That’s Killing Me“, “Beneath the Sun“). Ως κιθαρίστες δε και ο Heafy και ο Corey Beaulieu, έχουν εξελίξει το προσωπικό τους στύλ. Ακούγονται φαινομενικά ηπιότεροι, διασπέρνοντας αμεσότατα τεχνικά riff και φραστικά μελωδικά solos υπό τον πολύ “συμμαζεμένο” ήχο του παραγωγού Michael “Elvis” Baskette , η ηχητική συμπεριφορά σε album των Trivium είναι λιγότερο χαοτική παρά ποτέ, υπό τη συνοδεία των Paolo Gregoletto (μπάσο) και του νέου drummer Mat Madiro, οι οποίοι δεν αφήνουν “γυμνό” ούτε δευτερόλεπτο.
Θεωρώ το “Silence In The Snow” ένα εξαιρετικό σύνολο μουσικής, περιέχει ένα νέο μουσικό πρόσωπο των Trivium των οποίων η θέση στην elite της ηχητικής κουλτούρας που μας έρχεται από την εκείθε πλευρά του Ατλαντικού, πρέπει να τους ανήκει δικαιωματικά. Η μουσική μετάβασή τους μου θύμισε εν πολλοίς τον παράλληλο βίο των In Flames. Είναι το ίδιο το heavy metal των καιρών που διανύουμε. Και οι Trivium, μαζί με μερικούς ακόμη της συνομοταξίας τους (π.χ. Volbeat – Ημίθεοι), είναι ότι αξιολογότερο παράγει αυτή η αποικία στον εν λόγω χώρο. Μέσα σε μια ουδέτερη δισκογραφικά χρονιά, άλλο ένα album υποψήφιο νούμερο 1 της προσωπικής μου λίστας.
741 
