Τι έγινε ρε αφεντικό, μου χεις δώσει εργολαβία την Πορτογαλική σκηνή; Κανά εισιτηριάκι να πάω να φάω κανά bacalhau (βακαλάος στα Σεπουλτουρέζικα) θα τσοντάρεις;
Lux Ferre λοιπόν, ή αλλιώς “η ορθοδοξίλα στράηκς μπακ”, γιατί περί αυτού πρόκειται, αγνό orthodox black metal αλά Funeral Mist, Ondskapt, Watain (στα παλιά τους) και τα συναφή. Σίγουρα δεν φτάνουν τα επίπεδα των προαναφερθέντων , άλλωστε τέτοιες μπάντες εμφανίζονται μια στο τόσο, αλλά ανήκουν άνετα στην κατηγορία των επιλαχόντων που ενώ δεν αλλάζουν την πορεία του ήχου, στηρίζουν και κρατάνε ζωντανό το είδος μέχρι το επόμενο paradigm shift που λέμε στο χουριό μου.
Καταιγιστικά riff, ξύλο, αργά απόκοσμα σημεία για σπάσιμο, καλή παραγωγή, ωραία ντραμς, φωνητικά όχι κάτι εξωπραγματικό μεν αλλά μια χαρά για τη φάση και το εξώφυλλο σε κλασσικό για το είδος στυλ. Ο δίσκος είναι σίγουρα τυποποιημένος αλλά αξιοπρεπέστατος και άρτια εκτελεσμένος οπότε σίγουρα θα ικανοποιήσει τους fan του είδους που ψάχνουν τη δόση τους, τσεκάρετε.
637 
