KYLESA: “Exhausting Fire”

2013. Τα καμάρια του Oregon κυκλοφορούν το εξαιρετικότατο album “Ultraviolet” (review) με το κομμάτι “Unspoken” να μου παίρνει τα μυαλά για μήνες μετά την κυκλοφορία.

Δύο χρόνια πέρασαν και να τους πάλι με νέα δουλειά.

Έβδομο album το “Exhausting Fire” κρατάει τη sludge μουσική βάση που όλοι ξέρουμε, πάει πιο μπροστά τον πειραματισμό με την ψυχεδέλεια που πήγε σε άλλο επίπεδο με το προηγούμενο album και η Laura ακούγεται πιο συναισθηματική από ποτέ.

To κομμάτι “Moving Day” μπαίνει σε αχαρτογράφητα για τους Kylesa ύδατα, έχοντας την σκοτεινή γότθικη ατμόσφαιρα με την φωνή του Phil Cope να το οδηγεί  και το “Lost and Confused” είναι εκείνο που θα με κάνει κομμάτια, με την alternative metal αισθητική του και τις εναλλαγές ανδρικών γυναικείων φωνητικών να κάνουν φοβερό παιχνίδι.
Ακούγοντας το “Shaping the Southern Sky” (φασαίοι, το νου σας), καταλαβαίνεις ακόμα και αν είσαι κουφός, πως οι τύποι γράφουν μνημειώδη riff και δεν είναι τίποτα τυχάρπαστοι, ενώ μάλιστα σε κάθε album δεν διστάζουν να παίξουν με τα όρια τους και να ανοίξουν ακόμα και τα μυαλά των οπαδών τους.

Όταν έρχεται το “Falling”, δεν πιστεύεις πως ακούς τους Kylesa. Το κομμάτι είναι ότι πιο κοντινό στο alt rock έχουν γράψει και θα περάσει ακόμα και σε συλλογή προς την αγαπημένη σας (δεν πιστεύω πως το κάνουν και πολλοί ακόμη αυτό) και δείχνει πως το επίπεδο των Savvannah-αίων έχει πάει σε άλλη διάσταση.

Θες και άλλα… πάρε “Night Drive”, “Blood Moon” (με υποβόσκουσα τελετουργική black metal), τσίμπα έξτρα ψυχεδέλεια με το “Out of Mind” και επειδή δε θέλουν να σε αφήσουν έτσι, Bonus track “Paranoid”, το οποίο κάνουν   να μοιει πιωμένο σε σχέση με το original και του δίνει άλλη αίγλη.

40 λεπτά ευφυΐας, 40 λεπτά μαγείας, 40 λεπτά ως τα επόμενα 40 λεπτά που θα μας γεμίσουν. 40 και κάτι για την ακρίβεια!

Οι Kylesa είναι ένα ανήμερο μουσικό θηρίο, το οποίο θα εύχεσαι να σε καταπιεί!

641
About Δημήτρης Μαρσέλος 2196 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.