Τι έχουν πάθει καλέ εκεί στην Φιλανδία και αποφάσισαν όλοι μαζί, ανεξαρτήτως είδους, να κυκλοφορήσουν τις καινούριες τους δουλειές το μήνα Σεπτέμβρη; Ανεξήγητα πράματα.
Όπως και να έχει μια ακόμα κριτική να κάνω και πιστεύω πως αυτόματα ανακηρύσσομαι πρέσβειρα της Φιλανδικής metal σκηνής για το Rockway.
Στο παρασύνθημα τώρα. Οι Hanging Garden σχηματίστηκαν το 2004. Έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει τρείς ολοκληρωμένους δίσκους,ένα EP κι ένα demo. Μετά από αλεπάλληλες αλλαγές στο line up τους, στο βιογραφικό τους προστίθεται και το τελευταίο τους πόνημα με τίτλο Blackout/Whiteout, το οποίο κυκλοφορεί από την Lifeforce records.
Χωρίς πολλές πολλές και κουραστικές εισαγωγές ο δίσκος ξεκινάει με το “Borrowed Eyes”, για να δώσει με την σειρά του θέση στο “Whiteout”, του οποίου τόσο τα φωνητικά όσο και η επικρατέστερη ατμόσφαιρα με κερδίζουν ακρόαση με την ακρόαση, καθιστώντας το ίσως ένα από τα καλύτερα σημεία του δίσκου.Το “Unearth” δε, μου θύμισε έντονα Junius.
Dark/ doom αναφέρει κάπου αμυδρά το δελτίο τύπου. Αχεμμμμμ σαφώς “σκοτεινό” άκουσμα το Blackout/Whiteout, σαφώς τίγκα ατμοσφαιρικό, και ό,τι πρέπει για το φθινόπωρο που πλησιάζει εδώ στην καταραμένη νήσο, αλλά στο Blackout/ Whiteout η μπάντα φλερτάρει έντονα με το progressive(το νορμάλ prog εννοώ, και όχι από το άλλο το παπατζίδικο) και με το post – rock, εξαλείφοντας το οποιοδήποτε doom στοιχείο (εκτός κι αν εγώ είμαι κουφή).
Κι ενώ αρχικά μπορεί να μην σου γεμίζει το αυτί, με μια δευτέρη και ίσως τρίτη ακρόαση βρίσκεις σημεία που σε τραβανέ. Σαφώς δεν μιλάμε για την κυκλοφορία της χρονίας, πρόκειται όμως για μια αξιοπρεπέστατη προσπάθεια που ακούγεται ευχάριστα, επομένως κάντε ένα κόπο και ρίχτε μια αυτιά.
444 
