Αν δεν έχεις υπόψιν σου και δεν έχεις καταφέρει να δεις του Αθηναίους Automaton, θα σου φρεσκάρω τη μνήμη παραθέτοντας το link της κριτικής της κυκλοφορίας του CD (review) από το 2013.
Κάτι έλειπε από τους τύπους που θέλησαν να επαναπροσεγγίσουν το ΕΡ φέρνοντας ως guest τον κύριο Scott Heller των άκρως ενδιαφέροντων Oresund Space Collective, ο οποίος με τα αναλογικά του synths, όπως ορθά αναφέρει το δελτίο τύπου, μεταμόρφωσε το εναρκτήριο “Going Down”. To κομμάτι “βρώμισε” ακόμη περισσότερο και του δόθηκε βάθος, τυλίγοντας και αναδεικνύοντας τα φωνητικά και τα σκονισμένα riff του κομματιού.
Όμως, εκεί που κανείς θα περιμένει την ίδια σειρά κομματιών όπως το CD, το δεύτερο της πρώτης πλευράς (νιώθω πολύ ρετρό να το γράφω αυτό) είναι ένα νέο κομμάτι με τίτλο “Fear”.
Αυτό από μόνο του κάνει ελκυστική την κυκλοφορία (στους άρρωστους εκεί έξω) και αν σκεφτεί κανείς τα όσα έγραψα παραπάνω για το πρώτο κομμάτι, το εναλλακτικό εξώφυλλο (πιο true για το είδος, χεχε) και την κυκλοφορία του σε περιορισμένα αντίτυπα, μαύρου, καφέ και πορφυρού βινυλίου σε πολυτελή 4-panel μεταξοτυπία με silver-print disco-bag εσώφυλλο, τότε το πρόσημο είναι θετικότατο.
Το “Fear” είναι ένα αργόσυρτο μονολιθικού χαρακτήρα κομμάτι, κατάλληλο για funeral τύπους σε διάρκεια περί τα 13 λεπτά. Δεν είναι σίγουρα το καλύτερο των τεσσάρων (έχει άλλα δύο στη δεύτερη πλευρά), αλλά είναι κάτι νέο από την μπάντα που σε αυτό το κομμάτι παίζει καθαρά και βαριά με τα όργανα χωρίς σάλτσες και φιοριτούρες, ενώ στο τέλος, κοιτάζει κατάματα το κρητικό βουνό που δεσπόζει στο εξώφυλλο και ξεσπάει σε έναν doom αμανέ (ήχοι βιολιού να κλαίει ακούγονται).
Το αγαπημένο μου “Beast of War” γίνεται η έναρξη της δεύτερης πλευράς και μοιάζει να τυγχάνει περισσότερης ηχητικής καθαρότητας από το CD και το βινύλιο κλείνει με το όμορφο riff του “Breathe in Stone”, το οποίο δεν αλλάζει τρομερά (αν και φαίνεται να έχει γίνει ένα γενικό ρετουσάρισμα, που ίσως να ακούγεται καλύτερα σε ένα ψιλοκαλό ηχοσύστημα).
Αφού το κάνατε έτσι, μάγκες, βαπτίζω αυτό ως ντεμπούτο γιατί έχει περισσότερο ζουμί και είναι και σε ομορφότερο πακέτο!
Βινυλιάκηδες του κόσμου τούτου, ενωθείτε… δεν είναι απεριόριστα τα δισκία!
657 
