
Ήχος αμερικάνικου νεο-rock ξεπηδούν από τα ηχεία μου όταν πατάω το play στο τρίτο full length album των Καναδών Diemonds (άλα της και γλωσσοπαίγνιο).
Σε πιο sleaze rock/metal ύφος από τους αντίστοιχους αμερικανούς του είδους, όπως Buckcherry, και η κυρία Priya Panda φέρνει και λίγο από pop κουλτούρα με τα φωνητικά της, κάνοντας το εγχείρημα τους ακόμη πιο radio friendly.
Δεν νομίζω όμως ότι μπορούν να ξεφύγουν από το σωρό, όσο και αν είναι καθαρή η παραγωγή τους (το απαιτεί το είδος), όσο και αν προσπαθούν με melody rock κιθαριστικά solo να φύγουν από την παρέα των Nickelback και όσο και αν προσπαθούν να φτιάξουν πιασάρικα hits (δεν τα πολυκαταφέρνουν).
Διασώζονται οι πιο τσαμπουκαλεμένες στιγμές σαν το “Over It”, αλλά πάλι το σύνολο είναι πολύ “νεανικό” για τα γούστα μου. Ώρες ώρες μάλιστα, μου θυμίζει American Idol και ειδικά τη χρονιά της Kelly Clarkson.
Οπότε, γυρνάω σελίδα και κριτικάρω επόμενο δημιούργημα! Εσείς, ότι θέλετε, κάντε το! Μην πείτε ότι δεν προειδοποίησα!
