InnerWish… ένα όνομα, μια παρέα, μια μουσική, μια ιστορία. Αγαπημένη μπάντα του Ελληνικού κοινού, με ξεκάθαρο και σοβαρό προσανατολισμό. Λίγο μετά την κυκλοφορία του τέταρτου full length άλμπουμ τους και λίγο καιρό πριν την πρώτη τους μεγάλη headline εμφάνιση στην πρωτεύουσα, το Rockway μιλάει με τον μπασίστα της μπάντας και αγαπημένη μορφή της Ελληνικής Heavy Metal σκηνής, Αντώνη Μαζαράκη.
Οι κριτικές που διαβάζω μέχρι τώρα είναι πολύ καλές, πως βλέπεις εσύ την ανταπόκριση του κόσμου πέρα από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο;
Καλησπέρα Ανδρέα, είναι πολύ μεγάλη η χαρά μου να παραχωρώ αυτή την συνέντευξη στο συγκεκριμένο έντυπο και δη σε εσένα. Όντως οι κριτικές είναι πολύ καλές σε όλο τον κόσμο και αυτό το feedback παίρνουμε και από τον κόσμο εκεί έξω. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για τα δρώμενα της μπάντας είτε είναι κάποια νέα κυκλοφορία, όπως η βινυλιακή έκδοση του “No Turning Back” στις 12 Νοεμβρίου ας πούμε, είτε κάποια επερχομένη συναυλία. Αδιαμφισβήτητα αυτός ο δίσκος έχει δώσει πολύ μεγάλη δημοτικότητα στην μπάντα και το βιώνουμε σε κάθε ευκαιρία. Πραγματικά σας ευχαριστούμε όλους γι’ αυτό.
Πως ήταν η ηχογράφηση του “No Turning Back”;
Κοίταξε, το μόνο που μπορώ να σου πω με βεβαιότητα είναι ότι αυτός ήταν ο πιο συνειδητοποιημένος δίσκος της μέχρι τώρα καριέρας μας. Ξέραμε εκ των προτέρων τι έπρεπε να κάνουμε μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας και τον τρόπο που θα το καταφέρναμε. Γι’ αυτό άλλωστε δεν ταξιδέψαμε στο εξωτερικό αυτή την φορά για τις ηχογραφήσεις και επιλέξαμε τα Deva Studios, ενώ για τη μίξη και το mastering επιλέξαμε δυο επιφανείς ανθρώπους του χώρου που έχουν το “know how” σε απόλυτο βαθμό, ώστε να έχουμε τα καλυτέρα αποτελέσματα.
Υπάρχει ομοιογένεια στις μουσικές προτιμήσεις του κάθε μέλους της μπάντας και ποια είναι τα συστατικά της σύνθεσης των κομματιών σας;
Δεν θα το έλεγα… όμως αυτό είναι και το συναρπαστικό. Ενδεχομένως να υπήρχε ταβάνι στον τρόπο που συνθέτει η μπάντα αν σύμβαινε το φαινόμενο της ταύτισης των επιρροών. Άσε που ο τρόπος σύνθεσης, για να απαντήσω και στο δεύτερο σκέλος, προσφέρεται για να απλώσει ο καθένας μας τις μουσικές του παραστάσεις. Σε κάθε τραγούδι υπάρχουν, από την γέννηση του, οι μελωδίες του κουπλέ, της γέφυρας και του ρεφραίν, με αποτέλεσμα όπως σου είπα πριν, η τελική ενορχήστρωση να περιλαμβάνει λίγο από την “ψυχούλα” του καθενός μας.
Ποιες οι διαφορές του “No Turning Back” με τις προηγούμενες δουλειές σας;
Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να διαφέρει ένα άλμπουμ από τα προηγούμενα, από την στιγμή που ο πυρήνας της μπάντας είναι αυστηρά ο ίδιος. Το Inner στοιχείο είναι σίγουρα παρών ΚΑΙ σε αυτό τον δίσκο, ενώ η ομάδα έχει δώσει εκτελεστικά τον καλύτερο της εαυτό. Ενδεχομένως η “διαφορά” να εντοπίζεται στο ότι τα τραγούδια είναι όσο πιο άρτια θα μπορούσαν να είναι, δεδομένων των τριών προπαραγωγών που κάναμε ,όσο και στο ότι με την επιλογή του τριπτύχου Βenardo – Nordstrom – Jusilla πετύχαμε την καταλληλότερη παραγωγή που θα μπορούσαμε να έχουμε.
Πως πάει μέχρι στιγμής η συνεργασία σας με την Ulterium Records;
Τα πράγματα κυλούν εξαιρετικά αρμονικά και η όλη συνεργασία στηρίζεται στην αμοιβαία ειλικρίνεια. Η Ulterium μας υποστηρίζει στον απόλυτο βαθμό για το βεληνεκές της, είμαστε από τις προτεραιότητες της και παράγει συνέχεια ιδέες για την καλύτερη προώθηση της μπάντας, όπως λ.χ. η κυκλοφορία σε βινυλιο του “No Turning Back”. Ο χρόνος μέχρι στιγμής δικαιώνει την απόφαση μας να αλλάξουμε εταιρεία και αυτό μας αφήνει ένα αίσθημα ικανοποίησης αν θέλεις… ότι πετύχαμε το καλύτερο για την ομάδα.
Τι σημαίνει ο τίτλος “No Turning Back” και ποιο το νόημα του εξωφύλλου με τον κατεστραμμένο κόσμο;
Το tile track είναι οικολογικού χαρακτήρα. Μιλάει για το προφανές… το ότι έχουμε γαμ**ει κυριολεκτικά τον πλανήτη. Εξ ου και το συγκεκριμένο εξώφυλλο. Πέρα από αυτό όμως είναι πολύ ευέλικτος ο τίτλος και το εξώφυλλο αν το τοποθετήσεις σε ένα αλληγορικό πλαίσιο, παίρνει αρκετές ερμηνείες. Δεν είναι άσχημο ότι προσφέρεται στον κάθε ακροατή να το διαχειριστεί όπως θέλει, το αντίθετο μάλιστα… Άλλωστε αυτό είναι και το νόημα της μουσικής, να ανακαλύπτει δηλαδή ο καθένας, πραγματάκια που μιλάνε μόνο σε αυτόν…
Μέσα σε όλο αυτό τον απροσδόκητο βομβαρδισμό power metal κυκλοφοριών φέτος, τι θέση κατέχουν οι InnerWish;
Είναι πρακτικά αδύνατο για εμένα να κατατάξω την ομάδα στο power metal στερέωμα. Το μόνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι κάνουμε μουσική μέσα από την καρδιά μας και κοιτάμε μέσα στις αντιξοότητες του Ελλαδικού χώρου που, καλώς ή κακώς, ζούμε και κινούμαστε, να είμαστε όσο πιο επαγγελματίες, ειλικρινείς και φερέγγυοι γίνεται. Τον απολογισμό περί θέσεων θα τον κάνουμε στο απώτερο μέλλον. Άλλωστε βρισκόμαστε ακόμα στην διάρκεια του ταξιδιού…
Αργήσατε να βγείτε στο “δρόμο”. Ποια είναι τα άμεσα συναυλιακά σας σχέδια και πόσο δύσκολο είναι για μια μπάντα της εμβέλειας σας να οργανώσει μια περιοδεία;
Η άμεση προτεραιότητα για εμάς είναι το live στο Gagarin στις 28 Οκτωβρίου και μετά το ταξίδι μας στην Ολλανδία για το Brainstorm Fest. Ειδικά το Αθηναϊκό live είναι πολύ μεγάλης σημασίας για εμάς γιατί σηματοδοτεί αφενός την επανεμφάνιση μας, μετά από δυο σχεδόν χρονιά, στην πόλη μας και αφ ετέρου γιατί είναι το πρώτο μας headline show σε ένα τόσο μεγάλο venue. Είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωρίσουμε τους νέους μας φίλους από κοντά και να δούμε τους “παλιούς” να βάζουν στο κλίμα τους καινούργιους. Είναι μια βραδιά που την περιμένουμε… Όσον αφορά τις περιοδείες είναι ακόμη πολύ δύσκολο να οργανωθεί 100% επιτυχώς στην Ελλάδα αυτό το πράγμα, γιατί απαιτεί πρώτον, ανθρώπους με μεράκι που να αγαπάνε το heavy metal και να θέλουν να το κοινωνήσουν σε περισσότερο κόσμο και δεύτερον, και πολύ βασικότερο, ανθρώπους με “παντελόνια” που να τα φοράνε και να τα τιμούν… και δυστυχώς δεν κυκλοφορούν πολλοί, οπότε αυτό δυσχεραίνει λίγο τα πράγματα. Τουλάχιστον υπάρχουν κάποιοι σοβαροί άνθρωποι που κυκλοφορούν στην πιάτσα αλλά δεν μπορούν να καλύψουν 100% τις ανάγκες της επαρχίας. Τι να κάνουμε, Ηeavy Metal και στα δύσκολα…
Όντας μια από τις καλύτερες live μπάντες της Ελλάδας, τι δίνετε και τι παίρνετε από κάθε ζωντανή σας εμφάνιση; Αυτό δυστυχώς ή ευτυχώς δεν μπορώ να στο μεταφέρω με απλά λόγια. Δεν μεταφέρεται η έκφραση στα μάτια των παιδιών όταν ακούν το αγαπημένο τους riff, δεν μεταφέρονται οι φωνές τους όταν φωνάζουν “..hearts ready for attack…”, δεν μεταφέρεται πως νιώθεις όταν ακούς να στριγγλίζουν το όνομα της μπάντας. Καταθέτουμε όλο μας το “inner” κατά την διάρκεια του σετ και αυτό μας το επιστρέφουν τα παιδιά στην μέγιστη μορφή του. Τους είμαστε κυριολεκτικά ευγνώμονες.
Τελικά τι προτιμάς, αρένες και φεστιβάλ ή μικρά κλαμπ και γιατί;
Το κάθε ένα έχει την χάρη του… τα festivals έχουν έναν party χαρακτήρα και ελέω συμμετοχών δίνουν credits στις μπάντες αλλά στα clubs η μπάντα ιδρώνει μαζί με το κοινό της. Εκεί γίνονται ένα… Είναι όλος ο κόσμος focused στο συγκρότημα που παίζει επειδή έχουν έρθει αυστηρά γι’ αυτό και συμμετέχουν περισσότερο ενεργά.
Ποια είναι η αγαπημένη σου live μπάντα;
Κάθε μπάντα που σέβεται το κοινό της και την ιστορία της όταν παίζει. Yπηρετώντας αυτή την μουσική για πάνω από 25 χρόνια ως ακροατής, υπάρχουν πολλές μπάντες που μου αρέσει να βλέπω. Λόγω ηλικίας αυτοί που συνεχίζουν να το κάνουν αξιοπρεπώς είναι τα ξαδερφάκια κατά τη γνώμη μου… δηλαδή Saxon και Motörhead!!!
Ποια είναι η εικόνα που έχεις για την Ελληνική metal σκηνή σήμερα και ποιες οι αγαπημένες σου εγχώριες μπάντες;
Όλο και περισσότερες μπαντες δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό και κάνουν όσο πιο σοβαρά γίνεται αυτό το πράγμα. Διακρίνω βέβαια μια ατολμία με την μη οργάνωση headline συναυλιών από μπαντες με καινούργιες δουλειές και το “βόλεμα” ως support acts σε groups του εξωτερικού. Δεν είναι κακό αυτό, αλλά καλό θα ήταν να βγεις και λίγο από το καβούκι σου και να ρισκάρεις λίγο περισσότερο. Άλλωστε το κοινό εκτιμά τις μπάντες με αρ**δια, που βγαίνουν και παίζουν τη μουσική τους περήφανα και απρόσκοπτα. Με την επιμονή και την σοβαρή αντιμετώπιση του πράγματος μάλλον κερδισμένοι βγαίνουμε.
Ποια inner τα αγαπημένα σου wish κομμάτια;
Κάθε δίσκος μου λέει και διαφορετικά πράγματα, δηλαδή επιδρά κατά τη γνώμη μου απολύτως υγιώς επάνω μου. Δεν θα είχε νόημα να σου λέει κάθε δισκογραφικό βήμα τα ίδια. Θα διαλέξω συνεπώς ένα τραγούδι από κάθε δίσκο… “Waiting For The Dawn“, “Riding On The Wind“, “Eye Of The Storm” και το “Signs Of Our Lives“.
Σκέφτεστε καθόλου τον επόμενο δίσκο; Ποια είναι τα άμεσα μελλοντικά σας πλάνα;
Aυτή την περίοδο προέχουν οι ζωντανές μας εμφανίσεις… να πάμε όσο πιο μακριά μπορούμε το “Νο Turning Back“. Το νέο άλμπουμ για την ώρα μπορεί να περιμένει.
Και για να κλείσουμε, μια βραδιά στο Playboy Mansion ή”κοψίδια” με την inner οικογένεια;
Τελείως κυνικά… μια βραδιά στο Playboy Mansion, χαχαχαχα! Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Rockway για τον χώρο που μας παραχώρησε και εσένα προσωπικά για την κουβέντα. Σας ευχαριστούμε όλους για την υποστήριξη. Τα λέμε στο Gagarin στις 28 Οκτωβρίου…
Συνέντευξη στον Ανδρέα Ανδρέου
375 
