Δυο χρόνια μετά το αποθεωμένο debut “Winterborn” που τους έμπασε μεμιάς στα στόματα των φίλα προσκείμενων στους μουσικόφιλους του ατμοσφαιρικού ήχου, οι Φιλανδοί Wolfheart, το project του Tuomas Saukkonen (πολυοργανίστας με συμμετοχές σε πάρα πολλές underground μπάντες της χώρας του) επανέρχεται με έναν άξιο διάδοχο, το τρομερά φιλόδοξο “Shadow World”.
Το “Shadow World” είναι ένα καλοδουλεμένο αριστουργηματάκι στο χώρο του ατμοσφαιρικού death metal με σαφείς αφετηρίες στις πολυφωνικές αρμονίες των Amorphis και στην ωμή σκανδιναβική γκαύλα όταν επιταχύνουν death metalίζοντας κατά τα πρότυπα των Insomnium.
Με μια σφιχτοδεμένη ομάδα πολύ καλών μουσικών δίπλα του (μην ξεχνάμε ότι στην παρθενική του κυκλοφορία ήταν υπεύθυνος για τα πάντα), ο Φιλανδός καλλιτέχνης δημιούργησε έναν πανέμορφο δίσκο. Ποικίλες ταχύτητες, από αργές folk ακουστικές απόπειρες, σε speed πυροτεχνήματα που συνεπαίρνουν, η ποιότητα που αποπνέει αυτός ο δίσκος είναι εμφανής σε όλη τη διάρκειά του.
Τα μέλη του συγκροτήματος, προεξάρχοντος του Saukkonen που είναι συγκλονιστικός στα θηριώδη φωνητικά του καθήκοντα (μου θύμισε πάρα πολλές φορές τη μεγαλοπρέπεια του Alan Averill των Primordial), εκτελούν με αέρα αυτοπεποίθησης τα αυτοτελή διαμαντάκια με riff μελωδικά, γλυκά, αλλά βαρύτατα και ογκώδη, εδώ κι εκεί εκλεπτυσμένα piano based θέματα, το ρυθμικό δίδυμο εντυπωσιάζει με τις άκρως ευφάνταστες ιδέες του και ο ήχος είναι στα επίπεδα τις τελειότητας, πλουραλιστικός, λεπτομερής και καθαρότατος, παρά τα πολλά ηχητικά layers που απαιτούν οι πομπώδεις συνθέσεις.
Η θύελλα του“Zero Gravity”, το καραεπικό “Nemesis”, o headbanging ογκόλιθος του “Abyss”, το σπουδαίο “Resistance” καθώς και τα υπόλοιπα τραγούδια που απαρτίζουν το “Shadow World” είναι όλα τους δείγματα ενός πηγαίου ταλέντου από ένα σχήμα που δεν διστάζει να εξελίξει με τον τρόπο του, αυτό το τόσο ταλαιπωρημένο είδος μουσικής, το υπερκορεσμένο ατμοσφαιρικό death metal των Βορείων Γαιών. Σε καμία περίπτωση πρωτότυπο, αλλά αυτό αντισταθμίζεται από την υψηλή αισθητική του. Δεδομένης της αξίας του τελευταίου δημιουργήματος των Insomnium “Shadows of the Dying Sun”, οι Wolfheart δικαιούνται να νοιώθουν υπερήφανοι, προσεγγίζουν κατά πολύ τα δυσθεώρητα επίπεδα των μέντορών τους.
Για τους καταθλιπτικούς των αναγνωστών, απαραίτητο, τουλάχιστον για τις αυτιές. Γοητευμένος.
557 
