Οι “All Ends” μας προσκαλούν να βαδίσουμε μαζί τους στη διαδρομή προς την κατάθλιψη… Η μουσική τους όμως μόνο καταθλιπτική δεν είναι!
Δυνατό metal με ωχρά pop στοιχεία και δυο όμορφες Σουηδέζες vocalists σίγουρα δε θα σας κάνουν να τα βάψετε μαύρα! Ο δίσκος ξεκινάει “ελαφριά” με τo κομμάτι “Generation Disgrace” να αποτελεί το πρώτο hit – άκι του! Όσο οι συνθέσεις ξετυλίγονται, ο ήχος βαραίνει αισθητά με τις πρώτες δόσεις μελαγχολίας να εμφανίζονται στο “I ‘ A Monster”. Ακολουθώντας πιστά τις παραδώσεις αυτού του είδος της metal σκηνής (βλέπε Evanescence, Within Temptation κλπ) θέση μες το δίσκο αυτό έχουν και οι μπαλάντες, τα τραγούδια “Hear Me Now” και “Nobody’s Story” που θυμίζουν συνθέσεις τύπου Eurovision και περνούν μάλλον λίγο αδιάφορα απ’ τα αυτιά του ακροατή. Ξαφνικά σε άλλα σημεία του δίσκου ο ήχος σκληραίνει (ενώ τα φωνητικά παραμένουν επιεικώς Barbie- στικα) και τα “Area 1 (Hope and Fear)” και “Stupid People” αλλάζουν εντελώς το κλίμα. Το ομώνυμο “Road To Depression” δε δικαιώνει τον τίτλο του και κλίνει αφήνοντας με μπερδεμένη. Εν γένει σα μουσικοί οι “All Ends” είναι άρτιοι, καθόλου ερασιτέχνες και ταλαντούχοι, όμως φαντάζουν απροσανατόλιστοι ως προς το ύφος που πρέπει να συνέχει τους δίσκους τους και αναποφάσιστοι σχετικά με το ποιό είδος αντιπροσωπεύουν.
Φιλίππα Δημητριάδη
532 
