Το να βγάλουν καλό δίσκο οι Amorphis, δεν αποτελεί νέο…
Κλείνοντας πλέον δεκαετία με τον Tomi Joutsen στα φωνητικά, οι Φιλανδοί έχουν κάθε λόγο να περηφανεύονται για μια εξαιρετική πορεία, η οποία διατήρησε το μουσικό παρανομαστή της, παρά της διάφορες αλλαγές πίσω από το μικρόφωνο.
Το “Under the Red Cloud” δε διαφοροποιείται ηχητικά από τις τελευταίες δουλειές της μπάντας, με τα folk στοιχεία της χώρας τους να διαθέτουν εξέχοντα ρόλο και να εναρμονίζονται πλήρως με τα καθαρά και brutal φωνητικά του Joutsen, όπως και με τα υπόλοιπα όργανα.
Μάλιστα, το νέο album, φλερτάρει περισσότερο με τις πρώτες δουλειές του συγκροτήματος, κάτι που αν το καλοσκεφτούμε γίνεται σταδιακά εδώ και λίγα χρόνια. Πέραν τούτου, οι Φιλανδοί μας παραδίδουν έναν ακόμη καλοδουλεμένο δίσκο, ο οποίος δε χωράει περιθώρια αμφισβήτησης, ούτε υπερβολικής ανάλυσης.
Συγκρινόμενο με τα υπόλοιπα album που τραγουδάει Joutsen, ίσως να μη βρίσκεται ανάμεσα στις καλύτερες στιγμές (top cd παραμένει το “Skyforger”), αλλά όταν μιλάμε για ένα group με τέτοια δισκογραφική πορεία, όλα αυτά είναι λεπτομέρειες.
Βέβαια οφείλω να παραθέσω μια ένσταση, την οποία όλο μου το “είναι” θα ήθελε να την αποφύγει, αλλά πέρα από κολλήματα και προτιμήσεις, καλό είναι ενίοτε να λέμε και κάποια πράγματα με το όνομά τους… Το λοιπόν, όλα ωραία και καλά και κανένα ουσιαστικό παράπονο για το “Under the Red Cloud”, πέραν του ότι το σχήμα πλέον διατηρεί μια πολύ συγκεκριμένη συνθετική μανιέρα, η οποία παρότι καλοδεχούμενη, δείχνει πως οι εποχές της μουσικής ανησυχίας των Amorphis έχουν περάσει. Δεν είναι τυχαίο το ότι το “Tuonela” ακόμη μνημονεύεται, ενώ γενικά από κυκλοφορία σε κυκλοφορία πάντα υπήρχε κάτι το διαφορετικό. Πλέον αυτό έχει μετριαστεί και παρότι μιλάμε για ένα τρομερά ποιοτικό δισκογραφικό σερί, η επανάπαυση ενδεχομένως να φέρει την ανάλογη πτώση στο μέλλον. Μακάρι να βγω λάθος.
Όπως και να έχει, οι Amorphis παραμένουν λατρεία και βγάζουν μια ακόμη πολύ καλή δουλειά, η οποία ναι μεν δε θα μείνει ως “κλασική” στις συνειδήσεις των οπαδών, σίγουρα όμως θα αράξει για αρκετές ημέρες μέσα στο στερεοφωνικό τους.
735 
