Η τραγελαφική ιστορία των τσακωμών και της πορείας των Queensryche είναι γνωστή, όπως δυστυχώς και η απόρροια που θέλει τον Geoff Tate να ακολουθεί το δικό του δρόμο.
Η ανάγκη του, κατά τα άλλα, χαρισματικού frontman να κινηθεί σε λιγότερο metal μονοπάτια είχε κακό αντίκτυπο στη μπάντα και η διάσπαση, παρότι άργησε, ήρθε και το αποτέλεσμά της ήταν από τη μια ένα album επιστροφή στις ρίζες κι από την άλλη μια άδοξη συνέχεια της alternative μανιέρας που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι η (κακή) φυσική συνέχεια του “Dedicated to Chaos”.
Στον πόλεμο λοιπόν, οι Queensryche νίκησαν πανηγυρικά στο συνθετικό τομέα και ο Tate έμεινε με τον πειραματισμό στο χέρι. Οι Geoff Tate’s Queensryche μετονομάστηκαν σε Operation Mindcrime και το “The Key” είναι η νέα τους δουλειά και μάλιστα το πρώτο μέρος μιας concept τριλογίας παρακαλώ. Τουτέστιν, από πλευράς marketing, μια έξυπνη κίνηση ελέω συνθηκών και μουσικής ιστορίας, ενώ η επιλογή ονόματος εν τέλει δεν είναι καθόλου τυχαία.
Με επιρροές που εκτείνονται από (πραγματικούς) Queensryche μέχρι και David Bowie, ο Tate, μέσα από κομμάτια όπως “Re-Inventing the Future”, “Life or Death”, “The Stranger” και “The Fall”, δείχνει πως το λέει ακόμη η ψυχούλα του, αλλά αδυνατεί να πορευτεί δίχως τις κατάλληλες προσωπικότητες να τον πλαισιώνουν. Σαφέστατα καλύτερο του “Unknown Frequency”, χωρίς όμως να συναρπάζει. Κι αυτό διότι το “The Key” κουράζει και κάνει κοιλιές σε πολλά σημεία, αν κι αυτό ύστερα από τόσα χρόνια, δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη.
Εύσημα πάντως στον Kelly Gray, τον οποίο πρωτογνωρίσαμε στο “Q2K”, για την κιθαριστική του δουλειά και την παραγωγή, αλλά και μια έμμεση μούντζα σε όποιον επέλεξε το εξώφυλλο.
Εν ολίγοις, ένα όχι κακό δισκάκι, αλλά με μια αίσθηση “σιγά τα ωά” να πλανάται στον αέρα πάνω από το στερεοφωνικό μου.
Σε αναμονή λοιπόν της απάντησης μέσω του “Condition Human” των εναπομεινάντων Queensryche με τον διαολεμένα ταλαντούχο Todd la Torre ξανά στα φωνητικά.
784 
