Οι Σουηδοί Riwen είναι το πνευματικό παιδί του Johannes Persson των περίφημων πλέον Cult of Luna και ο ίδιος δηλώνει ότι ήθελε να γράψει 14 τραγούδια σε 14 μέρες στο στιλ που μεγάλωσε, το ωμό hardcore των Integrity, Damnation AD και λοιπών και να τα ηχογραφήσει όσο πιο απλά και μινιμαλιστικά γίνεται.
Καλή η πρόθεση από μόνη της, της μοδός και επίκαιρη, αλλά πέρα από την πρόθεση όταν βλέπεις ο κύριος να περιστοιχίζεται από μέλη θρυλικών γκρουπ του χύμα ήχου όπως Totalt Jävla Mörker, DS-13, AC4 και Sonic Ritual, ε τότε στυλώνεις αυτιά σαν λαγωνικό και δίνεις προσοχή γιατί μιλάμε πλέον για μεγάλο κυβισμό.
Και μετά σου σκάει στη μούρη η μετριότητα. Ναι, όντως ο ήχος ως επί το πλείστον είναι κάτι μεταξύ σκληρού Clevocore (που λένε και στο χωριό μου) με τις απαραίτητες δόσεις Σκανδιναβικού crust, αλλά κάπου λείπει και η σχιζοφρένεια του πρώτου και η λιγδιάρικη αλητεία του δεύτερου. Εντάξει, δεν είναι κακό σαν άκουσμα, αλλά απέχει πολύ σε ποιότητα από τις άλλες κυκλοφορίες των μελών της μπάντας.
Μάλλον το ότι αγαπάς ένα είδος καμιά φορά δεν σημαίνει ότι σου βγαίνει τόσο εύκολα. Πώς να το κάνουμε, όταν ο στόχος είναι γρήγορο και ωμό hardcore και τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ είναι τα αργά και ατμοσφαιρικά κάπου καταλαβαίνεις πως μάλλον υπήρχε λόγος που ο Johannes κατέληξε στους Cult of Luna.
Το παιχνίδι δεν χάθηκε τελείως βέβαια, καλά σημεία και ενδείξεις υπάρχουν, σε κάποια σημεία το άλμπουμ δείχνει και δοντάκια, αλλά χρειάζονται κι άλλο τρόχισμα. Καλό το χυμαδιό και το αγαπάω ιδιαίτερα, αλλά άμα οι 14 μέρες γίνουν 24 για να δουλέψεις λίγο καλύτερα τα κομμάτια δεν πειράζει ρε μεγάλε, δεν θα σε κατηγορήσει κανένας ότι ξεπουλήθηκες και έγινες prog!
Αρχειοθετήστε το στο “καλή προσπάθεια, έχει προοπτικές, θα περιμένω το επόμενο”.
552