Το καλύτερο εξώφυλλο δίσκου της χρονιάς το έχει αδιαμφισβήτητα ένας doom metal δίσκος και αυτός είναι των Γερμανών Ahab.
Βαρύ και μελαγχολικό, σάπιο και απρόβλεπτα μελωδικό, ψυχεδελικό και αργό, το doom που βγάζει η μαυρίλα αλά My Dying Bride είναι συναρπαστική. Τα κιθαριστικά solos που κεντάνε στις τεράστιες συνθέσεις του album είναι μόλις ένα από τα χαρακτηριστικά που κάνουν το εν λόγω δισκάκι ίσως το καλύτερο για το 2015 στο είδους του, με το ίσως να υφίσταται λόγω των υπόλοιπων τεσσάρων μηνών που υπολείπονται.
Οι εναλλαγές μεταξύ των grunts και των καθαρών φωνητικών είναι σαν κλασσικά “βρώμικα” Paradise Lost με Stoned Jesus, όμως καλύτερα από απλά αυτόν τον συνδυασμό. Οι ερμηνείες των πέντε funeral doom συνθέσεων είναι σπαρακτικά αληθινές και ειλικρινείς, ενώ παρουσιάζονται ενθουσιωδώς πολυποίκιλες. Οι στίχοι αφορούν τρομακτικές και εξωπραγματικές ιστορίες για τερατώδεις… μπάφους και άλλα μεταφυσικά πλάσματα και οι εκτελέσεις των κομματιών ακολουθούν πιστά ακριβώς αυτό.
Το “The Boats of the Glen Carrig” είναι ο καλύτερος doom δίσκος της χρονιάς (η επιφύλαξη παραμένει) και αποτελεί ένα ιδανικό νέο άκουσμα για τους λάτρεις αυτού του ήχους. Από τις στοιχειωμένες μελωδίες στα ογκώδη riff που χαράσσονται στο μυαλό και από την απίστευτη μιζέρια στην ψυχεδελική ατμόσφαιρα, οι Ahab χτίζουν ένα αριστούργημα που ουρλιάζει για repeat μετά το repeat.
663 
