Οι Clutch αποτελούν τα τελευταία χρόνια μια από τις πιο αγαπημένες μπάντες του ελληνικού κοινού.
Πολύ λογικό βέβαια, αν αναλογιστούμε τη μουσική μόδα που επικρατεί και τη λογική να βαφτίζεται “stoner” οτιδήποτε μοιάζει έστω και λίγο με δαύτο.
Αυτό φυσικά δε σημαίνει πως οι Clutch είναι μια μέτρια μπάντα που άδικα κάνει επιτυχία. Ίσα-ίσα, πρόκειται για ένα πολύ άρτιο τεχνικά group, με έξυπνες συνθέσεις και πολύ groove, που έχει αδικηθεί πολλάκις στο παρελθόν. Απλά, από τη μια η αργοπορημένη αναγνώρισή τους, δέκα χρόνια περίπου μετά την εκκίνησή τους, και η εύλογη αδυναμία να κυκλοφορήσουν ξανά κάτι στα επίπεδα του “Blast Tyrant”, δημιουργεί ένα προφίλ συγκροτήματος που έχει περισσότερο αντίκτυπο σε φασαίους που γνωρίζουν το πολύ 3-4 τραγούδια, με επίκεντρο πάντα το “βαμονός-βαμονός” (γιατί ανάθεμα αν γνωρίζουν κάποιοι τον τίτλο του).
Πάντως, σε ό,τι αφορά το πρόσφατο παρελθόν, το “Earth Rocker” ήταν αρκετά κλικ παραπάνω από τα προηγούμενα δύο πονήματά τους και δικαίως έγινε ο όποιος ντόρος, τον οποίο έχουν σκοπό να αναζωπυρώσουν με τη νέα τους δουλειά που βγαίνει αρχές Οκτώβρη.
Η mini εισαγωγή “The Affidavit” οδηγεί στο “X-Ray Visions”, το οποίο είδαμε και σε video clip, με το γράφοντα να μη δηλώνει ενθουσιασμένος κιόλας. “Firebirds” για τη συνέχεια, ένα κομμάτι που διατηρεί το ίδιο υψηλό tempo, αλλά η πραγματική γκρούβα έρχεται με το “A Quick Death in Texas”, μια από τις καλύτερες συνθέσεις του “Psychic Warfare”. Hard rock τερτίπια στο “Sucker for the Witch”, με το εξίσου ανεβαστικό “Your Love Is Incarceration” να δείχνει, μέχρι στιγμής, πως οι Clutch είναι ορεξάτοι, αν και άκρως αναμενόμενοι.
Το δεύτερο μισό του δίσκου ξεκινάει με το μονόλεπτο ορχηστρικό “Doom Saloon”, το οποίο λειτουργεί ως intro για το mid tempo και μελωδικό “Our Lady of Electric Light”, με την country χροιά του να λειτουργεί άψογα. Πόδι στο γκάζι ξανά με το “Noble Savage”, με τα “Behold The Colossus” και “Decapitation Blues” που ακολουθούν να είναι ολίγον τι αδιάφορα. Για το τέλος οι Clutch έχουν αφήσει το εξαιρετικό “Son of Virginia”, με την desert blues αισθητική του να αποτελεί ιδανικό επίλογο για μια δουλειά που την περιμένουν πως και πως οι fan τους.
Το “Psychic Warfare” σα σύνολο μου άρεσε, θεωρώντας το ιδανικό σύντροφο για το αυτοκίνητο, μιας και σε σχέση με άλλες δουλειές του σχήματος είναι πιο rock n roll (με την ευρύτερη έννοια του όρου). Από εκεί και πέρα, σίγουρα είναι άξιος διάδοχος του “Earth Rocker”, δίχως όμως να ξεφεύγει από την πεπατημένη που διατηρεί η μπάντα από το 2005 και μετά. Όσοι τους παρακολουθούν όντως και δε βασίζονται μονάχα στα μούσια και τα μανίκια τους, θα βρουν αρκετές καλές στιγμές στο album. Οι φασαίοι, πριν καν το ακούσουν, θα το βγάλουν δίσκο της χρονιάς ούτως ή άλλως και θα περιμένουν το επόμενο live τους, οπότε όλα καλά.
Highlights: “A Quick Death in Texas”, “Your Love Is Incarceration”, “Our Lady of Electric Light”, “Noble Savage”, “Son of Virginia”
682 
