Οι Αμερικάνοι Terror πάντα με διχάζανε σαν μπάντα.
Από τη μια ένιωθα ότι μπάντες αυτού του στιλ είχαν καταντήσει στιχουργικά και μουσικά σαν τους AC/DC, μια συνεχόμενη επαναλαμβανόμενη ροή παρόμοιας μουσικής με λέξεις “κλειδιά” να εναλλάσσονται στους στίχους. Από την άλλη πάντα συμπαθούσα τις εμμονές και απόψεις του τραγουδιστή Scott Vogel ο οποίος είναι από τους λίγους “καινούργιους” mainstream hardcore-άδες που εξακολουθεί να πιστεύει και να προωθεί τις πανκ αρχές των προπατόρων του όπως Sick of It All, Warzone κλπ, σε μια σκηνή που έχει γεμίσει “σκληρούς” rock star και born again ηλίθιους.
Μουσικά ξέρουμε τι να περιμένουμε, το γνωστό μεταλλικό 90s hardcore των Madball, No Turning Back, Agnostic Front κλπ, παιγμένο αριστοτεχνικά, με άρτια παραγωγή, κλασσικοί στίχοι για το πόσο σιχάθηκαν την κοινωνία και τους προδότες, πόσο δυνατό σε κάνουν οι δυσκολίες και πόσο γαμάει η hardcore αδερφοσύνη και φιλία και τα συναφή.
Χωρίς να ξανα-ανακαλύπτουν τον τροχό κρατούν σταθερά ψηλά την ποιότητα και το The 25th Hour θα ικανοποιήσει πλήρως τους οπαδούς του αθλήματος που ούτως η άλλος ήξεραν τι να περιμένουν, άλλωστε τέτοιες μπάντες βγάζουν άλμπουμ πιο πολύ για να έχουν δικαιολογία να βγουν περιοδεία και να αλλάξουν λίγο το ζωντανό setlist τους, η hardcore αλήθεια δεν βρίσκεται στο δισκάκι, βρίσκεται στο pit,και εκεί είναι που θα κληθεί να λάμψει και αυτό το άλμπουμ.
620 
