Ιδρύθηκαν το 2010, με το ντεμπούτο τους να καταφτάνει τρία χρόνια μετά. Πέρυσι κυκλοφόρησαν ένα πολύ ενδιαφέρον EP με διασκευές, ενώ τέλη καλοκαιριού έρχεται το δεύτερο full length τους.
Όπως είχα αναφέρει και στην κριτική του “Uncovered” EP, αυτό που κάνει θετική εντύπωση είναι πως παρότι οι frontwomen είναι επιτηδευμένα σεξοβόμβες, η μουσική και τέλος πάντων το όλο αποτέλεσμα δεν είναι επιφανειακό, με τα brutal στοιχεία και τα πολύ καλά growl να δίνουν μια πολύ διαφορετική πραγματικότητα από την πρωταρχική εικόνα του σχήματος.
Το “Take It Like a Man”, μουσικά, είναι καταιγιστικό και σαρωτικό, αν και συνθετικά η αλήθεια είναι πως χωλαίνει σε κάποια σημεία. Το αποτέλεσμα όμως είναι εθιστικά καλό, θυμίζοντας σε περιπτώσεις τη λατρεμένη Otep, απλά σε μια πιο “πάρτα-στη-μάπα” εκδοχή.
Επαναστατική διάθεση, με πρόθεση για ξυλίκι και ατελείωτα moshpit, εντός και εκτός δωματίου. Κι όταν δεν ακολουθείς την πεπατημένη, αυτό δεν είναι εύκολο, να τα λέμε κι αυτά!
Το ατού λοιπόν των Butcher Babies είναι η ενέργεια που βγάζουν τα κομμάτια τους, κάτι στο οποίο βοηθάει και η παραγωγάρα που έχουν. Επί 44 λεπτά η συνταγή δεν αλλάζει ιδιαίτερα (ίσως κάπως στο πιο αισθαντικό “Thrown Away”), αλλά περιέργως, δεν κουράζει. Ίσως να φταίει η άπλετη γκρούβα που υπάρχει στις συνθέσεις.
Προσωπικά στέλνω διαδικτυακό high five στο συγκρότημα (και ίσως και μερικά φιλιά στις frontwomen), διότι πραγματικά το αξίζουν!
519 
