Διατηρώντας το ίδιο line-up με το προ διετίας “Brief Nocturnes and Dreamless Sleep”, οι Spock’s Beard φτάνουν αισίως στη δωδέκατη full length δουλειά τους.
Η προσθήκη του Ted Leonard (ex- Enchant) στα φωνητικά, σίγουρα απέδωσε μιας και ταιριάζει φουλ στο σχήμα, αν και προσωπικά επιμένω πως δύσκολα θα φτάσει τον Nick D’Virgilio.
Το “The Oblivion Particle” συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε ο προκάτοχός του, με το πνεύμα των Yes να υφίσταται και σε ετούτη τους την κυκλοφορία, αν και σε πολλά σημεία του είναι αρκετά υποτονικό. Και δε φταίνε τα low tempo κομμάτια… Από δαύτα έχει πάμπολλα η μπάντα.
Τεχνικά και αισθητικά είναι αψεγάδιαστο (αυτό έλειπε), αλλά, όπως και στο “Brief Nocturnes and Dreamless Sleep”, νιώθεις πως το group επαναλαμβάνεται και επαναπαύεται.
Προς (όποιου) θεού, παραμένουν εξαιρετικοί και κλάσεις ανώτεροι από πολλούς, αλλά τα τελευταία χρόνια θαρρώ πως δεν προσπαθούν όσο παλαιότερα.
Όπως και να έχει, στο “The Oblivion Particle”, ο ακροατής, θα συναντήσει πάνω από μια ώρα prog πανδαισίας, που θα χαροποιήσει με ευκολία τους fan, αλλά δύσκολα θα γοητεύσει όπως άλλες, αρκετά προγενέστερες, δουλειές της μπάντας.
Οι Spock’s Beard παραδίδουν ένα ακόμη όμορφο album, το οποίο όμως δε στέκεται στο ύψος των προσδοκιών που το ίδιο το σχήμα έχει θέσει. Αυτό δεν αλλάζει την εξ ορισμού ποιότητα που φέρει το λογότυπο του group στο εξώφυλλο, που ευτυχώς παραμένει αναλλοίωτη, ακόμη και με τα σκαμπανεβάσματά της.
840 
