Η γνώμη μου για τον Kai Hansen είναι δηλωμένη εδώ και καιρό.
Μια από τις θρυλικότερες προσωπικότητες που ανέδειξε ποτέ το heavy metal, ο ιδρυτής / συνθέτης / κιθαρίστας των μεγάλων Helloween καθόρισε κατά ένα σεβαστό ποσοστό την τεχνοτροπία του ευρωπαϊκού power metal (το υπόλοιπο ανήκει δικαιωματικά στον έτερο κιθαρίστα των Helloween, τον Michael Weikath, ο οποίος ήταν ο βασικός συνθέτης του μεγαλειώδους “Keeper Of The Seven Keys part II” και νομίζω ότι είναι αδιαμφισβήτος ο ρόλος που έπαιξε το εν λόγω album στην υπόθεση power metal στα χρόνια που ακολούθησαν) με τα riff, τα solo και το γενικότερο attitude του.
Η φυγή του από τους Helloween το 1988 πάνω στην ακμή τους, απετέλεσε ένα γεγονός – βόμβα για τα δεδομένα της εποχής, αν και όλοι είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι δεν υπάρχει πιθανότητα για τον μουσικό να μην επιχειρήσει κάτι νέο. Κάτι το οποίο πήρε σάρκα και οστά δυο χρόνια μετά, με το ντεμπούτο του νέου σχήματός του, των Gamma Ray, το συναρπαστικό “Heading For Tomorrow”, για το οποίο 25 χρόνια μετά και κατόπιν της γενικότερης θετικής αποδοχής του τελευταίου album “Avalon”, ελήφθη η απόφαση να ρετουσαριστεί και με την προσθήκη σπάνιου υλικού από τα αρχεία του Hansen, να επανακυκλοφορήσει, κάτι που θα συμβεί με όλη τη δισκογραφία του συγκροτήματος.
Στην επανακυκλοφορία αυτή, περιλαμβάνεται όλος ο εξαιρετικός πρώτος δίσκος τραγουδισμένος από την τεράστια φωνάρα του Ralf Scheepers (Primal Fear), ένα σύνολο τραγουδιών απομακρυσμένο σχετικά από τη θυελλώδη power φύση των τραγουδιών που συνέθεσε με τους Helloween. Εστιασμένο στο κλασσικό heavy metal, με μια U.S.A. hard rock αντίληψη, το “Heading for Tomorrow” έθεσε άμεσα τους Gamma Ray στην ίδια heavy metal elite που συνέχιζε να διατηρεί ολόκληρο το κίνημα σε πλήρη ακμή. Το υλικό ακούγεται πιο φρέσκο, λόγω της σύγχρονης τεχνολογικής επεξεργασίας του υπέστη, καθαρότατο και εξακολουθεί να ηχεί το ίδιο συναρπαστικό.
Από εκεί και πέρα, το υπάρχον υλικό έχει εμπλουτισθεί με πολλά καλούδια. Υπάρχουν αρκετές demo εκδόσεις τραγουδιών με τον Kai στα φωνητικά (“Money”, “Sail On”, “The Silence”, “Heaven Can Wait “), μια demo έκδοση του “Lonesome Stranger”, μια remastered έκδοση του “Who Do You Think You Are” το οποίο συμπεριλήφθηκε στο “Sigh No More”, δυο karaoke versions και δυο live των “Space Eater” και του ομώνυμου “Heading for Tomorrow”, όπως και το “Mr. Outlaw” σε instrumental μορφή.
Συμπερασματικά, όλο το πακετάκι δεν κρίνεται σίγουρα σαν κάτι αναγκαίο, ειδικά για κάποιον που κατέχει το original LP, αν και οι demo versions και το υπόλοιπο σπάνιο υλικό έχουν να δώσουν κάποια πρόσθετα ενδιαφέροντα στοιχεία, από την άποψη ότι θα ακούσεις την πηγαία συνθετική ταλεντάρα του Kai Hansen και της παρέας του στην προσπάθειά τους να τελειοποιήσουν το εξαιρετικό heavy metal τους. Για τους νεολαίους του κινήματός μας απαραίτητο, όπως και όλη η δισκογραφία των Gamma Ray στα ’90s (μετά το θέμα σηκώνει συζήτηση, όπως και να ‘χει). Προσωπικώς, το να πισωγυρίζω στο χρόνο με ακουστική συνοδεία τραγουδιών που με ολοκλήρωσαν ως προσωπικότητα πριν δεκαετίες, είναι αν μη τι άλλο ένα απολαυστικό γεγονός.
Πάτα το play και εις υγείαν.
482 
