Οι Τεξανοί metallers Helstar φαίνεται ότι έχουν επιστρέψει για τα καλά. Μετά το reunion που πραγματοποίησαν το 2006 και το δίσκο “The King Of Hell” του 2008 (ο οποίος απέσπασε, δικαίως, πολύ καλές κριτικές), πολλοί ήταν αυτοί που περίμεναν με ανυπομονησία το επόμενο δισκογραφικό τους πόνημα.
Κάποιοι, κυρίως αυτοί που προτιμούν να ζουν στο παρελθόν, ήθελαν το ‘πείραμα’ του “The King Of Hell” να αποτύχει, προκειμένου το συγκρότημα να γυρίσει στον ήχο που είχε πίσω στα 80’s. Κάποιοι άλλοι ήλπιζαν ότι το “The King Of Hell” δε θα αποτελούσε απλά μια φωτοβολίδα και ότι οι Helstar θα συνέχιζαν στο ίδιο μονοπάτι, κυκλοφορόντας το ίδιο καλές ή και, γιατί όχι, καλύτερες δουλειές.
Δεν ξέρω αν το φετινό “Glory Of Chaos” είναι καλύτερο από τον προκάτοχο του (αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό ζήτημα), αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι αποτελεί μια φοβερή δουλειά.
Οι Helstar του 2010 δεν ακούγονται σαν μια μπάντα μεσόκοπων, οι οποίο στα σαράντα φεύγα τους αποφάσισαν να ξαναζήσουν το νεανικό τους παρελθόν. Αντίθετα ακούγονται σαν ένα πρωτοεμφανιζόμενο σχήμα εφήβων, το οποίο χαρακτηρίζεται από την ορμή και τον τσαμπουκά της νιότης του.
Τι σημαίνει αυτό; Γρήγορα και επιθετικά riffs, πανέμορφα solos, ασταμάτητο drumming, μπάσο που γεμίζει τον ήχο, η φωνή του James Rivera στις γνωστές υψηλές συχνότητες και μια σύγχρονη παραγωγή που δίνει τη δυνατότητα σε όλα αυτά τα στοιχεία να αναδειχθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Θα μπορούσε κάποιος να πει “Καλά ρε μεγάλε που ζεις; Δεν ξέρεις ότι υπάρχουν ένα σωρό άλλα, πραγματικά πρωτοεμφανιζόμενα, συγκροτήματα που κάνουν ακριβώς το ίδιο;” Δε θα διαφωνήσω καθόλου. Η διαφορά ανάμεσα στους Helstar και σε αυτά τα συγκροτήματα είναι ότι οι Helstar έχουν κάτι που οι υπόλοιποι μόνο να ελπίζουν ότι θα αποκτήσουν μπορούν. Και αυτό, αν φυσικά σταθούν τυχεροί και καταφέρουν να έχουν μια μακρόχρονη πορεία.
Για ποιο πράγμα μιλάμε μιλάω; Μα φυσικά για την εμπειρία. Την εμπειρία που σε κάνει να δίνεις βάση πάνω απ’ όλα στις ίδιες τις συνθέσεις και όχι στον ανούσιο εντυπωσιασμό. Ξέρετε τώρα, ταχύτητα για την ταχύτητα, γρηγοράδα για την γρηγοράδα κλπ. Και τα τραγούδια; Ποιος νοιάζεται τώρα για τα τραγούδια; Αρκεί να αποδείξουμε ότι είμαστε οι γρηγορότεροι. Λες και έχουμε κάποιου είδους διαγωνισμό.
Οι Helstar είναι χρόνια στο κουρμπέτι, για να πέσουν σε τέτοια παγίδα. Ακούγοντας το “Glory Of Chaos” καταλαβαίνει κανείς ότι οι Helstar δεν προσπαθούν να ακουστούν επιθετικοί, τσαμπουκαλεμένοι κλπ, επειδή έτσι ‘πρέπει’, προκειμένου να είναι μέσα στο κλίμα της εποχής. Ακούγονται έτσι όπως ακούγονται, διότι πολύ απλά έτσι αισθάνονται.
Επειδή δεν υπάρχει λόγος να μακρηγορούμε, όσοι γουστάρουν ένα δίσκο με power, speed και thrash στοιχεία, δε χρειάζεται να ψάχνουν άλλο. Το “Glory Of Chaos” είναι εδώ και τους περιμένει.
Δημήτρης Καρβούνης
522 
