GUS G: “Brand New Revolution”

Προφανώς ο Κώστας Καραμητρούδης γλυκάθηκε με την όλη ιδέα των solo album και ένα χρόνο και κάτι ψιλά μετά το πολύ καλό και τίμιο “I Am the Fire”, επανέρχεται με το εξίσου καλό “Brand New Revolution”.

Εκκίνηση με το instrumental “The Quest”, όπου ο Gus οργιάζει πάνω στην εξάχορδη, με το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου να ακολουθεί, φέροντας τον Jacob Bunton (Lynam) στα φωνητικά, ο οποίος άτυπα είναι και ο βασικός ερμηνευτής στον εν λόγω δίσκο.

Η προσέγγιση των συνθέσεων εξακολουθεί να φλερτάρει έντονα με το κλασικό heavy με τις power πινελιές, αλλά η ένταξη του Bunton στο σχήμα, δίνει μια πιο μοντέρνα χροιά, η οποία φαίνεται κάπως περισσότερο στα “Burn” και “We Are One”, που συναντώνται αμέσως μετά.

Η Elize Ryd (Amaranthe) αναλαμβάνει το μικρόφωνο στο “What Lies Below”, μια σύνθεση που καθιστά σαφή το σχέδιο του Κώστα να μην ακολουθήσει τη Firewind συνταγή και σε αυτήν την προσωπική δουλειά του, δείχνοντας διάθεση για πειραματισμό.

Το τέμπο πέφτει με το μπαλαντοειδές “Behind Those Eyes”, την πρώτη πιο χαλαρή στιγμή του δίσκου. Τη σκυτάλη παίρνει ο αγαπημένος guest όλων, Jeff Scott Soto, ο ποίος συμμετέχει στο “Gone to Stay”, όπως και στο μετέπειτα πολύ καλό “Generation G”.

Τελευταίο κομμάτι με τον Bunton στα φωνητικά το “One More Try” και δεύτερο slow τραγούδι, το οποίο διαθέτει ένα εξαιρετικό sing-a-long refrain, που θυμίζει παλιές καλές hard rock εποχές.

Το πόδι ξανά στο γκάζι, με τον Mats Leven να γίνεται frontman στα “Come Hell or High Water” και “If It Ends Today”, ενώ στο επιλογικό “The Demon Inside”, Gus και Leven παραδίδουν μαθήματα heavy αισθητικής.

Σε γενικές γραμμές, ο Gus G κυκλοφόρησε ένα ακόμη πραγματικά πολύ καλό δισκάκι, το οποίο δεν προσπαθεί να πείσει κάποιον για το ποιόν του και για αυτόν ακριβώς το λόγο το  “Brand New Revolution” (όπως και το περσινό “I Am the Fire”) αφήνει μονάχα θετικές εντυπώσεις. Η δουλειά και το μεράκι αποδίδει όπως φαίνεται και ο Κώστας φροντίζει να μας το υπενθυμίζει αρκετά συχνά.

751
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1413 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.