Κοίτα να δεις που και το δεύτερο γκρουπ που βρίζανε όλα τα μέταλλα στα 90s μαζί με τους Morgoth επέστρεψε κι αυτό.
Βέβαια η ομοιότητα αυτών συγκροτημάτων σταματάει στο ότι ήταν και τα δυο metal, αλλάξανε σε κάτι πιο σύγχρονο/ εναλλακτικό, και τώρα το ξαναγυρίσανε. Η μεγάλη διαφορά έγκειται στο ότι οι Morgoth φάγανε κράξιμο επειδή οι μεταλλάδες ήταν βόδια και κολλημένοι, αλλά ό,τι βγάλανε ήταν τουλάχιστον αξιόλογο.
Οι Pyogenesis από την άλλη, τα 3-4 άλμπουμ που άκουσα δηλαδή, ήταν και είναι για τα μπάζα. Ούτε σαν death metal ήταν σπουδαίοι, ούτε σαν alternative/ pop punk λέγανε κάτι (και κάπου εκεί έπρεπε να αλλάξουν και όνομα, που πας ρε Καραμήτρο να παίξεις alternative rock και να σε λένε “πυογένεση”), και ακόμα και τώρα το γλυκανάλατο εμπορικό “εναλλακτικό” metal τους είναι στην καλύτερη αδιάφορο.
Λίγο pop/ punk, λίγο κοφτό ριφάκι έτσι για να χώσουμε και λίγο, λίγο εύπεπτο metal και power ballads, steampunk αισθητική (concept album για τον ατμό και την βιομηχανική επανάσταση μου θέλετε κιόλας). Και με το συμπάθιο μεγάλε, αλλά Γερμανική μπάντα να περηφανεύεται για sold out comeback live στη Ρουμανία κάπου μου βρωμάει. Το ότι αναγράφει το δελτίο τύπου ότι είναι πρωτοπόροι του “Gothic Metal” το αφήνω ασχολίαστο.
Μουσική για άτομα που νομίζουν ότι το απόγειο του σκληρού ήχου είναι το “November Rain”. Ούτε για σουβέρ, καλύτερα να χαλάσει το τραπεζάκι του IKEA.
538 
