Τσα!!! Που ‘ν’ τα αυτά μωρέ. Άχου τααααα!!! Πραγματικά αυτό ήρθε από εκεί που δεν το περίμενα.
Ο δρακουλιάρης Dave Vanian και το λοιπό παρεάκι των Βρετανών πρωτοπόρων του horror/goth punk, αποφάσισαν να πείσουν στους οπαδούς τους ότι δεν το έβαλαν κάτω ακόμη. Με 38, περίπου, χρόνια ύπαρξης οι Damned έχουν επηρεάσει τους πάντες από τους Misfits και τους Guns ‘n’ Roses μέχρι τους Pearl Jam και τους AFI και επιστρέφουν, όντως, με ένα ακόμη live album, τα οποία, για το όνομα του Βελζεβούλ, έχουν πιάσει τα 15 τον αριθμό. Αλλά δε γαμιέται, οι άνθρωποι είναι οι πρώτοι διδάξαντες και ας έχουν πλέον 7 συναπτά έτη να μπουν στο studio, δεδομένου ότι και η τελευταία κυκλοφορία δεν ήταν αριστούργημα. Είναι εδώ για να προσφέρουν ατόφιο r’n’r στις μάζες και κυρίως στους ορκισμένους οπαδούς, που σίγουρα τρίβουν τα χέρια τους σε συνδυασμό με το φετινό ντοκουμέντο “Don’t You Wish You Were Dead”. Αλλά τι να πεις; Είμαστε άξιοι της μοίρας μας σαν είδος. Όχι ότι είναι κακό να ακούς την εν λόγω μπάντα, γιατί όπως φαίνεται και από το “ακατέργαστο” live, κάνουν πλακίτσα μεταξύ τους και πετάνε ατάκες με την πρώτη ευκαιρία και εν γένει η φάση είναι πάρτι.
Άσχετο βέβαια το αν το live ηχογραφήθηκε το 2010 και κυκλοφόρησε τώρα. Άσχετο το αν έχει κατά 90% τα ίδια τραγούδια με τις προηγούμενες 15 κυκλοφορίες , καθώς η μπάντα προνόησε να ηχογραφήσει και κάποια πιο “δύσκολα” και δυσεύρετα τραγούδια ως μέρος του project τους, “Graveyard Chronicles”. Και μάλιστα με πολύ καλή και γυαλισμένη παραγωγή και σε αξιοπρόσεκτό πακέτο.
Θα μου πείτε, αξίζει τον κόπο; Για σένα φίλε αναγνώστη όχι. Για το συλλέκτη που θέλει να ενισχύσει το συνταξιοδοτικό ταμείο της μπάντας , σίγουρα θα πω. Ο μη έχων προηγούμενη επαφή θα το διασκεδάσει, αλλά ως εκεί. Αυτά.
552 
