Rust In Peace. Ένας δίσκος που έχει σημαδέψει όχι μόνο την ιστορία του συγκροτήματος που τον έβγαλε, όχι μόνο το thrash/speed metal αλλά και τον ευρύτερο χώρο του rock.
Στα πλαίσια των γενικότερων επετειακών εκδηλώσεων που δίνουν και παίρνουν τη χρονιά που διανύουμε, οι Megadeth πραγματοποίησαν το Μάρτιο που μας πέρασε μια περιοδεία στην Αμερική, κατά τη διάρκεια της οποίας έπαιζαν ολόκληρο το συγκεκριμένο δίσκο, συν κάποια άλλα κλασικά τους κομμάτια. Η τελευταία συναυλία της συγκεκριμένης περιοδείας δόθηκε στις 31 Μαρτίου στο club Palladium του Hollywood και η μαγνητοσκόπηση της δίνει την ευκαιρία και σε εμάς του άτυχους να πάρουμε μια γεύση από τι έλαβε χώρα σε αυτές τις συναυλίες. Και λέω να πάρουμε μια γεύση, διότι όσο καλό και να είναι ένα DVD, η φυσική παρουσία σε ένα τέτοιο γεγονός προτιμάται. Πάντα.
Το να ακούς κομματάρες όπως τα “Holy Wars…The Punishment Due”, “Hangar 18” και “Tornado Of Souls” (προσωπική αδυναμία) είναι κάτι που δε μπορεί να αφήσει κανέναν οπαδό του metal ήχου αδιάφορο. Το να ακούς όμως όλο το “Rust In Peace”, από την αρχή μέχρι το τέλος, και μάλιστα χωρίς ενδιάμεσες παύσεις για ανούσιες φλυαρίες, είναι κάτι το πραγματικά συγκλονιστικό. Κάτι παραπάνω από 40 λεπτά απόλυτου μεγαλείου. Τόσο απλά.
Βέβαια όταν έχεις στο οπλοστάσιο σου τέτοιες τραγουδάρες αλλά και μουσικούς που να μπορούν να τα υποστηρίξουν κατάλληλα, η επιτυχία ενός τέτοιου, (παρακινδυνευμένου ίσως;) εγχειρήματος πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Μπορεί οι Chris Broderick και Shawn Drover να θεωρούνται νέοι (αν και ο δεύτερος έχει συμπληρώσει ήδη 6 χρόνια στους Megadeth), μπορεί ο Dave Ellefson να έλειπε από το συγκρότημα για μια οκταετία, μπορεί ο Dave Mustaine να έχει αντιμετωπίσει κάποια προβλήματα υγείας, αλλά, πιστέψτε με, κανείς δε μπορεί αμφισβητήσει το γεγονός ότι οι Megadeth αποτελούν μια καλολαδωμένη μηχανή, έτοιμη να παρασύρει τα πάντα που θα βρεθούν στο δρόμο της.
Όλα ακούγονται τέλεια. Ακόμα και η φωνή του Mustaine, αν και αυτό μάλλον, για να μην πω σίγουρα, πρέπει να αποδοθεί σε ‘πειράγματα’ στο studio και όχι σε μια πιθανή βελτίωση του, ως τραγουδιστή μιλάω πάντα. Αλλά για αυτό θα τα πούμε και πιο κάτω.
Όπως ήδη είπαμε, εκτός από το “Rust In Peace” οι Megadeth έπαιξαν και έξι ακόμα κομμάτια, ανάμεσα στα οποία και τα “In My Darkest Hour”, “Peace Sells” και “Symphony Of Destruction”. Η αλήθεια είναι ότι στο DVD τα κομμάτια αυτά έχουν προστεθεί στο τμήμα με το bonus υλικό, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να διαταράσσεται η συνέχει που οφείλει να έχει μια συναυλία. Αυτό είναι ίσως το μοναδικό σημείο όπου το CD υπερτερεί έναντι του DVD, μιας και εκεί υπάρχει το ένα κομμάτι μετά το άλλο.
Το DVD συμπληρώνεται και από ένα video, μικρής ομολογουμένως διάρκειας, με, ας το πούμε έτσι, backstage υλικό, με πιο ενδιαφέρον την παρουσίαση ενός εδώ και κάποια χρόνια λιγότερο ‘τσαντισμένου’ και πιο προσιτού Mustaine.
Υπάρχουν αρνητικά σημεία στο “Rust In Peace Live”; Κατά τη γνώμη μου ναι. Ήδη μιλήσαμε για τα ‘πειραγμένα’ φωνητικά (κάτι που αφαιρεί από την όλη Live αίσθηση) και για την τοποθέτηση των εξτρά κομματιών στο bonus υλικό. Από εκεί και πέρα θα μπορούσε, κατά τη γνώμη μου πάντα, να υπάρχει και εκτενέστερο bonus υλικό. Είτε φωτογραφίες, είτε σκηνές από τα backstage, είτε ακόμα και στιγμιότυπα από την ‘on the road’ ζωή κατά τη συγκεκριμένη περιοδεία. Αλλά σε αυτό ίσως να φταίει και το γεγονός ότι με τα τόσα DVD που κυκλοφορούν έχουμε καλομάθει και χάνουμε την ουσία, η οποία δεν είναι άλλη παρά η μουσική αυτή καθαυτή.
Είναι ικανά αυτά τα μειονεκτήματα να μειώσουν την αξία της κυκλοφορίας; Κατηγορηματικά όχι. Το “Rust In Peace Live” δεν απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο στο οπαδικό συναίσθημα. Οι Megadeth με αυτή την κυκλοφορία δεν προσπαθούν να τα ‘κονομήσουν’ εκμεταλλευόμενοι το ένδοξο παρελθόν τους. Απλά επισκέπτονται μια από τις σημαντικότερες στιγμής της καριέρας τους. Η διαφορά μπορεί να είναι δυσδιάκριτη, αλλά παρόλα αυτά υπάρχει. Υπάρχει, και δείχνει πόσο σέβονται τόσο τους οπαδούς τους όσο και τον ίδιο τους τον εαυτό.
Δημήτρης Καρβούνης
457 
