Πριν πολλά χρόνια, ίσως και να γούσταρα τους σουηδούς Svarta.
Όταν όμως, ύστερα από τόσα και τόσα black metal σχήματα, η μη-εξέλιξη και η εμμονή στο oldschool, καθ’ αυτόν τον τρόπο, με αφήνει αδιάφορο.
Το “Sepultus” είναι καταιγιστικό, βαβουράδικο και συνάμα αρκετά αδιάφορο, μιας και πέραν της “ελάτε-να-τα-σπάσουμε-όλα” διάθεσης των μελών, σε συνδυασμό με την “τώρα-χαλαρώνουμε-για-δυο-λεπτά” μόδα που έχει έρθει στην επιφάνεια με το post black, το σχήμα περισσότερο μοιάζει να υπερπροσπαθεί, βαδίζοντας σε μανιέρες που ακόμη και οι Darkthrone θα βαριόντουσαν να πατήσουν ξανά πάνω.
Ασχολίαστη η επιλογή ερμηνείας στα σουηδικά, μιας και ελέω φωνητικών, δε φαίνεται κάποια διαφορά.
Με λίγα λόγια, το “Sepultus” είναι μια κυκλοφορία στην οποία ο ακροατής προσμένει με μεγαλύτερο ενδιαφέρον τις “χαλαρές” στιγμές, με τις εντονότερες να αποτελούν περιττό βάσανο για το εξοικειωμένο με το είδος, αυτί.
581 
