Πρόκειται για μία ανανήψασα μπάντα που διέλυσε στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας έχοντας κάποιες κυκλοφορίες και κάποια τρανταχτά hit, κατά το newsletter, η οποία αδίκως απεσύρθη κατά την άνοδο λόγω της κατάρρευσης του τραγουδιστή της, Josh Brown, από υπερβολική δόση ηρωίνης.
Η επαναφορά της σήμερα και η κυκλοφορία του παρόντος την 11η Μαΐου, οφείλεται σε ένα ακόμη χτύπημα στις τάξεις του γκρουπ, με το θάνατο του ιδρυτικού μέλους, Michael Reaves, κιθαρίστα της μπάντας.
Τεχνικά οι Full Devil Jacket είναι αυτό που θα άκουγες την εποχή εκείνη από συγκροτήματα όπως οι Disturbed, Soil, Creed, Godsmack και Stone Sour (κυρίως αυτοί). Τουτέστιν ο ήχος των μεγα-ηρώων Alice In Chains φιλτραρισμένος από την έλευση του nu-metal και των βαρυφορτωμένων και ψηφιοποιημένων παραγωγών των Korn. Η φωνή του Brown σίγουρα ακολουθεί τις επιταγές του Corey Taylor, εναλλάσσοντας το τραχύ σε μελωδικό σε κάφρικο, αλλά στέκεται αξιοπρεπώς. Η παραγωγή είναι αρκετά επεξεργασμένη, με μπιμπλικοποιημένα τρικ και λούπες, και αρκετά βαριά, αν εξαιρέσουμε το mastering, που θεωρώ ότι είναι αρκετά χαμηλό και τα drums που θα μπορούσαν να είναι πιο καθαρά (κακώς αναφέρονται όλοι αυτοί οι ειδήμονες της παραγωγής στο newsletter…).
Τα τραγούδια αυτά καθαυτά είναι απλοποιημένα και στοχεύουν και πάλι στην εμπορική άνοδο, σε σημείο, μάλιστα που να επιστρατεύονται ορχήστρες εγχόρδων (“What if I Say”) και επαναλαμβανόμενα μελωδικά refrain καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου. Θα σας πω την αμαρτία μου. Έκανα το λάθος να ακούσω ξανά τον παρόντα δίσκο μετά από μία ακρόαση του “Core” των, λειψών πλέον, Stone Temple Pilots. Κατάλαβα πραγματικά από ποιες απόψεις χωλαίνει ο παρών σε ένα ενδεχόμενο συγκριτικό με τον προαναφερθέντα δίσκο.
Ξεπερνώντας το προφανές ζήτημα της έμπνευσης, που οι STP είχαν για ελάχιστους δίσκους, οι FDJ επέλεξαν μια χαμηλόφωνη και περιορισμένη παραγωγή για να αναδείξουν κάποια εύπεπτα rock τραγουδάκια, ενώ οι STP τήρησαν, μέχρι ενός σημείου ασυνείδητα, το “crank it up to eleven” motto, για να βγάλουν κάποια ψυχή στις παραμορφώσεις. Το “Valley of Bones” δεν είναι άσχημο απλά ακούγεται τυποποιημένο και λίγο εκτός χρόνου. Όχι ότι είναι και του γούστου μου, αλλά χρειάζονται λίγη προσπάθεια ακόμη.
504 
