Και ναι κυρίες και κύριοι ακροατές, η Relapse μπαίνει δυναμικά στο χώρο του rawk revival, κλασικά όπως συνηθίζει τα τελευταία χρόνια με project μουσικών από πιο γνωστές μπάντες.
Αποτελούμενοι από μέλη των Baroness και Earthling, οι Valkyrie τρέχουν δυναμικά προς την εστία, χειριζόμενοι αριστοτεχνικά ομολογουμένως τη μπάλα, μόνο για να διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν να βάλουν γκολ γιατί η εστία είναι ήδη γεμάτη από 28.326 γενειοφόρους μαλλιάδες.
Πέρα από τον όλο κορεσμό της φάσης, το “Shadows” είναι ένας πολύ ωραίος δίσκος, με κύριες επιρροές, πέρα από τα κλασσικά doom rock που είναι πλέον αυτονόητα στο είδος, τους Thin Lizzy και Wishbone Ash, όπως πολύ σωστά αναφέρει και το δελτίο τύπου, το οποίο για πρώτη φορά φαίνεται να έγραψε κάποιος που (σοκ, δέος) ΑΚΟΥΣΕ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΔΙΣΚΟ. Ναι, ναι, συμβαίνει καμιά φορά.
Η μελωδία παίρνει την πρώτη θέση, οι δισολίες εκδικούνται και εδώ είναι και το βασικό μου παράπονο. Αφού ο δίσκος παίρνει πραγματικά τα πάνω του όταν μέσα από το μουσικό φερμουάρ των Valkyrie ξεπετάγεται το Thin Lizzy/ Iron Maiden πουτσοκέφαλο, όπως στο αριστουργηματικό “Temple”, γιατί μετά ξαναγυρνάμε στο αργό revival υλικό ρε παιδιά; Πάρτε τη δισολία και τρέξτε λίγο, ανεβάστε ταχύτητα, ρίξτε γκάζι, δείξτε λίγο στους (συμπαθητικούς κατά τα άλλα) Kvelertak τι εστί βερίκοκο.
Τέλος πάντων, πέρα από την προσωπική μου επιθυμία να τους ακούσω σε πιο metal μονοπάτια, αν φίλε ακροατή επιμένεις να ψάχνεις την συνταγή ρετρό 70s heavy rock, τo “Shadows” στέκει ένα κεφάλι πάνω από τα περισσότερα άλμπουμ του είδους, εμπιστεύσου το χωρίς ενδοιασμούς. Λίγο metal όμως ρε παιδιά…
666 
