Ξέρεις που πας και γιατί πολύ πριν ξεκινήσεις το ταξίδι σου. Κι όμως ο προορισμός είναι πολύ πιο όμορφος από αυτόν που φαντάστηκες!
Στο άκουσμα της είδησης του ερχομού των Σουηδών Greenleaf ανατρίχιασα, όμως το βράδυ που τους είδα στη σκηνή του “σκυλομάγαζου” έβγαλα και καινούργιες τρίχες (δυστχώς πλέον βγαίνουν μόνο γκρίζες).
Μπαίνοντας στο χώρο τυφλώθηκα από μια δυνατή λάμψη και μετά βίας κατάφερα να δω πως προερχόταν από το φαλακρό βουνό των ντεξ, Χάρη Ζερβό (βλ. 2 Smoking Barrels) που μας κράτησε όμορφη μουσική παρέα με τις rock επιλογές του, όσο δεν υπήρχε ψυχή στο πάλκο.
Με το σήμα κατατεθέν της ακρίβειας CTS Productions, οι No Trip Mechanoid Ape γκρούβαραν ψεχεδελιστικά τους παρευρισκόμενους για πάνω από μισή ώρα παρουσιάζοντας το παρθενικό τους πόνημα “Hiatus” (το οποίο μπορείτε να γευτείτε πληρώνοντας ό, τι έχετε ευχαρίστηση στη Bandcamp σελίδα τους).
Με το ανάλογο άγχος στη σκηνή, οι νεαροί NTMA έδειξαν ότι μπορούν να κάνουν πολλά, με τη μελωδία να δένει απόλυτα με το ρυθμό με μια φωνή βαθιά και όχι πανομοιότυπη με κάτι κλασικό. Ο ήχος τους ήταν περισσότερο από ικανοποιητικός και ο χώρος όλο και γέμιζε, δίνοντας ένα πάρα πολύ θερμό χειροκρότημα σε κείνους στο τέλος.
Χωρίς ανάσα, η σκηνή αλλάζει με νέα μικρόφωνα στα τύμπανα εκτός των άλλων και η είσοδος των Greenleaf λαμβάνει τρανταχτής υποδοχής με κλαπ κλαπ και σφυρίγματα.
Πρώτος ανεβαίνει ο μπασίστας τους Johan Rockner με τον drummer Sebastian Olsson και κατόπιν ανεβαίνει στη σκηνή, ο κιθαριστικός ηγέτης του Ευρωπαϊκού -πες το και stoner- heavy rock and roll, Tommi Holappa και κουβαλάει μαζί τους μνήμες Dozer.
Τελευταία και χτυπιέται ωσάν χταπόδι ο νέος τους τραγουδιστής Arvid Jonsson, ο οποίος από την αρχή κιόλας του “Oceans Deep” μας παίρνει τα σκαλπ. Με in ear monitor και εφεφιέρα δίπλα στο μικρόφωνο του, την οποία χειρίζεται με τα πόδια και δείχνοντας έτσι, πως και η φωνή στην τελική μουσικό όργανο είναι, γεμάτος τρέλα και παράλληλα “επαγγελματισμό” κλέβει καρδιές.
Ο ήχος μέγιστος. Γεμάτος, δυνατός και καθαρός και η μπάντα τα δίνει όλα για όλα!
Με setlist βασισμένη στο περσινό “Trails and Passes” (review) και στο “Agents of Ahriman” που επανακυκλοφόρησε, οι Σουηδοί έδωσαν ένα από τα πιο δυνατά και αξέχαστα live της καριέρας μου ως ακροατής. Με εκτελεσάρες των “Ocean Deep”, “Alishan Mountain” και έναν frontman ακούραστο σαν το λαγουδάκι της γνωστής εταιρίας ηλεκτρικών στηλών, έναν ιδρωμένο Βούδα Tommi Holappa που κάνει την κιθάρα να χορεύει στην γεμάτη του αγκαλιά και ένα κοινό (μπορούμε και καλύτερα ρε μαδαφάκας) εκστασιασμένο, η βραδιά αυτή έχει σκαλιστεί με σφυρί και καλέμι στον υποθάλαμο του εγκεφάλου μου.
Ο Jonsson παίρνει τον ερυθρό του οίνο και αράζει σε μια γωνιά της σκηνής να απολαύσει το τζαμάρισμα του “Electric Ryder” και έρχεται να μας κάψει και πάλι τα μυαλά με το “Stray Bullet Woman” ζητώντας μας να φορέσουμε παπούτσια χορού και να τραγουδήσουμε μαζί του.
Η εκτέλεση του “With Eyes Wide Open” αναδεικνύει και πάλι το εύρος φωνής του φίλου Arvid δίνοντας ένα ακόμη highlight σε εκείνη τη βραδιά και πιστεύουν πως θα τελειώσουν με το “Trails of Passes”.
Με ισχυρή πειθώ όμως, οι Αθηναίοι rockers εκμαίευσαν μαεστρικά (τι γράφω ρε ο άθρωπας) δύο ακόμα κομμάτια, “Goin’ Down” και “Black Black Magic” και ο Jonsson θέλοντας να μας ευχαριστήσει όσο γίνεται παραπάνω, επιστρέφει σόλο στη σκηνή.
Μας ζητά να χτυπήσουμε τα πόδια μας ρυθμικά στο δάπεδο και ξεκινάει ένα αδίστακτο μπλουζάρισμα (“I’ ll be your husband, if you’ ll be my wife…”), τραγούδι που είχε ερμηνεύσει αρχικά η αξεπέραστη ντιβα Nina Simone και είχε πανέμορφα επανεκτελέση με αλλαγή στίχων ο αείμνηστος Jeff Buckley.
Το χαμόγελο μου καθώς έφευγα ήταν τόσο έντονο που ένιωθα τους μύες του προσώπου μου να πονούν και έναν τόνο αισιοδοξίας να πλημμυρίζει τη διψασμένη για rock ψυχή μου. Θέλω και άλλο! ΑΚΟΥΣ, ΑΝΝΑ;;;;;
Υ.Γ. Ρισπέκτ στους σκύλους που αράζουν άφοβα ανάμεσα στα πόδια μας.
Υ.Γ.2 Ρισπέκτ στην κοπελιά με τα τεράστια RayBan που εμφανίστηκε και μου θύμισε τον Σταλόνε στο Κόμπρα και κάτι επεισόδια του X-Files (Scully ρε φίλε). Ποτέ δε θα καταλάβω την ανάγκη του ανθρώπου να φοράει γυαλιά ηλίου σε σκοτεινούς χώρους (εκτός φωτοευαισθησίας).
Υ.Γ.3 Χρόνια πολλά (gratis på födelsedagen που λέμε και στη Σουηδία) στον τεράστιο Tommi Holappa, ο οποίος έγινε ένα χρόνο μεγαλύτερος εκείνη τη βραδιά.
Φωτογραφίες: Αποστόλης Καλλιακμάνης
Setlist
——-
Highway Officer
Equators
Oceans Deep
Alishan Mountain
The Drum
Our Mother Ash
Depth of the Sun
Electric Ryder
Stray Bullet Woman
Bound to Be Machines
With Eyes Wide Open
Trails and Passes
Encore
——–
Goin’ Down
Black Black Magic
Be Your Husband (a capella) (Nina Simone cover)
585 
