Από τις μπάντες που ξεκίνησαν από ένα τζαμάρισμα μεταξύ μεγάλων, σπουδαγμένων και ψημένων μουσικών που είπαν να κάνουν μια προβίτσα “έτσι, για να σπάσουν τα άλατα”, είναι και οι prog rockers The Tangent του τραγουδιστή/ keyboardίστα Andy Tillison, ο οποίος πριν καμιά ντουζίνα χρόνια, παίζοντας με μουσικούς της κλάσης ενός Zoltan Csorsz, Roine Stolt, Jonas Reingold (όλοι νυν και πρώην μέλη των The Flower Kings), σχημάτισε αυτό το group το οποίο έφτασε αισίως στο όγδοο studio full length του, το “A Spark In The Aether”.
Εξαιρετικό prog rock για ακόμη μια φορά από βιρτουόζους, το νέο album δίνει μια φρέσκια πνοή σε αγαπημένα, παλαιοντολογικά και δεινοσαυρικά 70’s θέματα από Kansas (“από τα αποδυτήρια” η εμφανής πληκτροφόρα λατρεία του συνθέτη με το ομώνυμο intro track, το δεύτερο μέρος του (“A Spark In The Aether part 2”) και το έπος “Codpieces And Capes” στο οποίο λάμπει ο Luke Machin (κιθάρες, live μέλος ως πρόσφατα), από Camel (“Clearing The Attic”- φοβερό και κατά την ακρόαση του μου μπήκε η ιδέα να καθαρίσω το σπίτι μου αλλά όπως θα συμφωνούσε και το Μαρθάκι, με μια ματιά καταλαβαίνεις ότι θα ήταν προτιμότερο να μετακομίσω), ημιτρελαμένα King Crimson στοιχεία James Bondικής ατμόσφαιρας δεξιά-αριστερά όπως στο “Aftereugene”, στο οποίο πρωταγωνιστεί το σαξόφωνο του Theo Travis (βοηθούσε και τον Wilson κάποια στιγμή, μπα πανάθεμά σε, πάλι μπροστά μου ρε χίπη;) εν μέσω Eloyικού φόντου και φυσικά ο εκτός γενικότερου κλίματος αλλά απολαυστικός funky επίλογος “San Francisco”.
Παικτικώς οι τύποι… δεν παίζονται. Ευρύτατη γκάμα ρυθμών, καθαρά παλαιοντολάγνα οπτική συνθετικά, ήχος αναλογικός, λαμπάτος και γκαυλιάρικος σαν γκόμενα-γλάστρα του Σον Κόνερι και του Roger Moore (“βρωμάς ψαρίλα χρυσή μου…”) και για άλλη μια φορά θέλω να κεράσω τον αρχισυντάκτη μου το κατιτίς του για την ευγενική αυτή χορηγία. Γαμάτο δισκάκι, σαν Κυριακή που δεν ακούς ούτε μια γαμημένη κόρνα, Δόξα να ‘χει ο Γιαραμπής…
436 
