Δεν νομίζω ότι θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που άκουσα Born From Pain.
‘Ηταν πριν περίπου 12 χρόνια, στο αμάξι ενός φίλου και ο δίσκος ήταν το ιστορικό πλέον ‘Sands of Time’. Τότε μου είχε κάνει εντύπωση ως πραγματικά το πιο ασήκωτο και χαμηλοκουρδισμένο hardcore που είχα ακούσει ποτέ. Και όντως, ακόμα και τόσα χρόνια μετά, δίσκοι σαν το ‘Sands of Time’ και το ‘Reclaiming the Crown’ μπορούν να συμπεριληφθούν μέσα στα καλύτερα δείγματα παγκοσμίως, όσον αφορά τη βαριά και μεταλλική πλευρά του hardcore ιδιώματος.
Βρισκόμαστε όμως στο 2015 και θα πρέπει να δεχτούμε ότι το βαρύ και μεταλλικό old school hardcore περνάει μια ύφεση στην Ελλάδα του σήμερα. Αυτό φάνηκε και στο αποψινό live, που δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τον αναμενόμενο αριθμό ατόμων.
Γύρω στις 10, η βραδιά ξεκινήσε με τους πιτσιρικάδες Status Initiative. Ομολογώ πως δεν ήξερα αυτή τη νέα μπάντα και δεν ήξερα τι να περιμένω, αλλά εξεπλάγην ευχάριστα από το γεγονός ότι οι Status είναι brutal-άδες και παίζουν τεχνικό death metal/deathcore με άπειρα breakdowns. Όταν λέμε τεχνικό, μιλάμε για επίπεδο πτυχιών σε ωδεία κλπ, αλλά το ωραίο πως οι Status εμπότισαν την τεχνικότητα με πιασάρικα σημεία (ειδικά στις κιθάρες) και τα προαναφερθέντα breakdowns που groove-αραν πολύ καλά. Ας προσθέσω πως οι Status πρόσθεσαν και μια γερή δόση χιούμορ, αυτοσαρκαζόμενοι με έξυπνο τρόπο ανάμεσα στα κομμάτα, κάνοντάς σε να τους συμπαθήσεις θέλεις δεν θέλεις.
Επόμενοι οι Bring Back Persephone, ένα συγκρότημα που ακολουθεί τις τωρινές συνιστώσες του μοντέρνου και βαρύ hardcore: βαριά φωνητικά που death-ίζουν, μεσαίες ταχύτητες και beatdowns που σε πολλές περιπτώσεις αποτετελούν τον κορμό του κομματιού. Οι δύο διασκευές που έπαιξαν (The Ghost Inside και Stick to Your Guns) είναι χαρακτηριστικές σαν μια περιγραφή του ήχου των Bring Back Persephone. Θέλω απλά να σημειώσω πως αν και στουντιακά το συγκρότημα με έχει κερδίσει, live μου φάνηκε πως έχουν περιθώρια βελτίωσης μιας και έδειξαν να κουράζονται κάπως γρήγορα και να έχουν σκαμπανευάσματα. Σίγουρα στα κομμάτια που έπαιξαν με δύο κιθάρες, ο ήχος ήταν πιο γεμάτος, κάτι σαφώς απαραίτητο για το συγκεκριμένο στιλ. Πάντως είδα αγάπη για αυτό που κάνουν, που είναι και το σημαντικότερο πράγμα για να φτάσεις εκεί που θες ως μπάντα.
Τέλος τα ψέματα, ήρθε η στιγμή της βραδιάς για τους Born from Pain. Με το Ground Zero κάτι λιγότερο από μισογεμάτο, οι Ολλανδοί βετεράνοι με τη νέα τους σύνθεση ανέβηκαν στη σκηνή απτόητοι και μας κάλεσαν αμέσως να έρθουμε κοντά στη σκηνή. Με επιτακτικότητα που ανταποκρίνεται στο κύρος τους ως μπάντα αλλά και στη βαρύτητα της μουσικής τους, μάζεψαν όλο τον κόσμο μπροστά στο stage και άρχισαν να μας κοπανάνε αλύπητα με έναν άψογο ήχο και συνδυασμό νέων και παλιών κομματιών.
Ο τελευταίος δίσκος ‘Dance with the Devil’ έχει σημειώσει μια σαφή μεταστροφή των Born From Pain σε ένα μονοπάτι που ρίχνει έμφαση σε μια πιο rock n roll προσέγγιση και ένα μεταλλικό groove, σχεδόν Panter-οειδές. Στην live εκδοχή του, αυτό το κράμα βγήκε πολύ πετυχημένα, με ογκώδη riff, arena rock ρυθμούς και σόλο να πετάγονται καταπάνω μας, ενώ τα καθαρόαιμα hardcore φωνητικά του πρώην μπασίστα Rob Franssen πλαισίωσαν μια πιο old school hardcore εικονα. Φυσικά, δεν έλειψαν και τα παλιά και κλασικά κομμάτια, όπως τα υπερ-πορωτικά ‘Final Nail και ‘Black Gold’. Αν και πολλοί παρευρισκόμενοι hardcore-άδες δεν φάνηκαν να τα αναγνωρίζουν (σε αντίθεση με τα νέα κομμάτια που τα ήξεραν – περίεργο), οι Born From Pain εκτέλεσαν τα παλιά θρυλικά κομμάτια άψογα και με χαρακτηριστικότατη βαρύτητα.
Αυτό που προσωπικά με κέρδισε ήταν η συνεχώς αυξανόμενη ενέργεια του live από πλευράς των Born From Pain, που σαν πραγματικά hardcore kids έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και τα έσπασαν κανονικότατα, χωρίς να νοιάζονται για την έλλειψη μεγάλης προσέλευσης κοινού. Πρέπει επίσης να σημειώσω την σημαντική παρουσία του τραγουδιστή Rob, ο οποίος έθιξε ανάμεσα στα κομμάτια πολλές φορές τα πολιτικοκοινωνικά δρώμενα στην Ευρώπη και τον κόσμο, δείχνοντας πως οι Born From Pain είναι όντως μια hardcore μπάντα που ασχολείται με το τι συμβαίνει τριγύρω της, και όχι μόνο με το να παίζει βαριά και ασήκωτα.
Ανακεφαλαιώνοντας, προσωπικά έφυγα με ένα αίσθημα έμπνευσης και ευχαρίστησης από το live, γιατί θυμήθηκα πώς είναι τα πραγματικά hardcore shows. Η ενέργεια και η ειλικρίνεια τα χαρακτηρίζει, και όχι τα trends και η απάθεια για κάθε τι που δεν είναι της μόδας. Τι κι αν μουσικά η έμπνευση των Born From Pain έχει μετακινηθεί από το death metal των Obituary στο groove metal των Pantera; Σημασία έχει πως το hardcore μήνυμα είναι εδώ για όσους μπορούν να το εκτιμήσουν, και πως με έναν τέλειο και ογκώδη ήχο, οι Born From Pain παρέδωσαν μαθήματα old school-ίλας.
Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος
560 
