Όλοι έχουμε λατρέψει δίσκους που μπορούμε χαλαρά να ακούμε κάθε μέρα μια φορά το πρωί για να πάει καλά η μέρα και μια το απόγευμα με το καφεδάκι για ένα όμορφο βράδυ. Ε, λοιπόν το πρώτο full- length άλμπουμ αυτού του κτήνους που ονομάζεται Procreate δεν απέχει καθόλου από αυτούς του δίσκους. Μα καθόλου όμως.
Οι Αθηναίοι brutal death metallers Procreate είναι μια two men band, με τον φετινό καθηλωτικό ντεμπούτο τους “Omega Sanctum” να μπαίνει με τσαμπουκά ανάμεσα στις καλύτερες εγχώριες (και όχι μόνο) κυκλοφορίες του ακραίου ήχου (και έχει δρόμο ακόμα το 2015). Ο δίσκος αποτελείται από οχτώ καταπληκτικές συνθέσεις που καθεμία ξεχωρίζει μέσα από τις πανέξυπνες ιδέες του Σωτήρη Παππά (Womb of Maggots, ex- Inactive Messiah) ένω παράλληλα γινόμαστε μάρτυρες των πιο ακραίων μέχρι στιγμής φωνητικών από τον Γιάννη Νάκο (Mortal Torment, Pester the Pure). Kοφτές κιθάρες, γυρίσματα που στρίβουν λαρύγγια, εθιστικά riff, μπόλικη groovίλα, blast beats που ανοίγουν κουμπότρυπες, ορισμένα ισοπεδωτικά breakdown ( όπως αυτό στο ανεπανάληπτο “Self Destructive Holy Whore”), βαθειά growls μέχρι τα τάρταρα της γης και pig squeals που σε κάνουν να μαζεύεις το σαγόνι σου από το πάτωμα ( μιλάμε για bree overdose). Δεν μπορώ φυσικά να μην αναφέρω το απότομο κόψιμο στη μέση του “Plague Poetry” που κλείνει ιδανικά τον δίσκο καθώς επίσης και αυτά τα τόσο ταιριαστά samples στην εισαγωγή των περισσότερων κομματιών. Oι ταχύτητες ανεβοκατεβαίνουν καθόλη την διάρκεια του δίσκου με αποτέλεσμα να αποφεύγεται οποιαδήποτε πιθανότητα μονοτονίας, με τους Morbid Angel να τριγυρνάνε στο μυαλό σου στα πιο αργά σημεία.
Το “Omega Sanctum” είναι ένα brutal και κυρίως death metal γερό βρωμόξυλο πάνω στην θρησκεία με την εξωφυλλάρα που το κοσμεί να σε βάζει κατευθείαν στο νόημα. Και κυριολεκτικά δεν το χορταίνεις με τίποτα.
Πως κολλάει καμιά φορά το χέρι στο repeat ε; Και τώρα σταματάω να γράφω γιατί ξαναρχίζει. Ιf the only thing keeping a person decent is the expectation of divine reward brother, that person is a piece of shit. Και φύγαμε…
577 
