Νέο album από μια σχετικά νέα μπάντα του ενός και μοναδικού Spice (Spiritual Beggars, Kayser) που είχε κυκλοφορήσει πριν πέντε περίπου χρόνια το “Feel Like Coming Home”.
Και όταν λέμε Spice, το πρώτο που μας έρχεται στο μυαλό είναι ρυπαρό, ένκαυλο, αλκοολικό heavy / rock, έτσι δεν είναι;
Και ναι, το “Economic Dancers” είναι όλα αυτά, αλλά με μια διαφορά. Είναι όλα αυτά υψωμένα εις μια νιοστή δύναμη, ολοκάθαρα βουτηγμένο στην late 70’s – early 80’s μουσική παράδοση, εξ ολοκλήρου παραδομένο σε διδαχές των Thin Lizzy, των U.F.O, του Neil Young, του Rory Gallagher, είναι συναρπαστικό, αυθεντικό μέσα στον κυκεώνα επιρροών και φυσικά έχει την βρωμιάρικη, ηδονική σφραγίδα του δημιουργού του.
Hard rock / heavy metal riffs – ορισμοί, αλκοολικοί, μεθυστικοί ρυθμοί, sing along παθιασμένα φωνητικά και το αποτέλεσμα ένας ακόμη κλασσικός στ’ αυτιά μου δίσκος, ο οποίος αν είχε δημιουργηθεί τους καιρούς που αναπτύσσονταν τα αχαμνά μου, θα ήτο επαρκής λόγος αιώνιας αφοσίωσης προς αυτήν τη μουσική και οι ύμνοι “True Will”, “On The Run”, “Intro – The Joe” (να ‘σαι καλά για την αφιέρωση, να μου το φιλήσεις), “You Will Call”, “In My Blood” και όλα τα υπόλοιπα, συνηγορούν προς αυτή τη διαπίστωση.
Εν κατακλείδι… Αν θέλεις απολαυστικό hard rock, εγγυημένη καύλα στην έκφραση, νοσταλγικά, συναισθηματικότατα τραγούδια από έναν αναγνωρισμένο μάστορα, όπως είναι ο Spice, ίσως και να βρήκες το δίσκο της χρονιάς. Για να στο θέσω με κάτι ήδη δεδομένο, στα επίπεδα του “Goin’ Under” των συμπατριωτών του, Black Trip. Από τους δίσκους που πάντα θα σου θυμίζουν λόγια που δεν είπες. Τόσο γλυκά μαρτυρικό. Εβίβα.
542 
