Έχω να πω ότι γενικά είμαι προκατειλημμένος με τα sound system, λόγω του ότι φωνάζουν από μακριά αρπαχτή, αν και είναι αναπόσπαστο κομμάτι πολυμελών, ηλεκτρονικών (κατά κοινή ομολογία) συγκροτημάτων.
Αλλά οι ADF είναι πολύ μάγκες σε ό,τι κάνουν, οπότε εναπόθεσα τις ελπίδες μου στις δυνάμεις των Aktarv8r, κατά κόσμον Aktar Ahmed, και John Pandit, a.k.a. Pandit G., χωρίς όμως τη συνδρομή των Dr. Das, Chandrasonic και των λοιπών ζωντανών οργάνων της μπάντας. Επίσης έχω να επισημάνω ότι άλλοι φαίνονταν ως συμμετέχοντες στην αφίσα και άλλοι εν τέλει ανέβηκαν στη σκηνή. Βρε, βρε, βρε να και ο Πανόπουλος. Που ‘σαι ρε παιδάκι μου; Και το Χριστινάκι… Πςςς θα παρτάρουμε τρελά.
Ο Pandit G, εκτελώντας τα συνήθη χρέη dj, ανέλαβε να προθερμάνει το σχετικά περιορισμένο κοινό που παρέστη στο εν λόγω sound system. Ελάχιστη ώρα μετά εμφανίζεται επί σκηνής και ο mc Aktarv8r, συστήνοντας, ως resident mc, τον τζαμαϊκανής καταγωγής Ghetto Priest και τον πιτσιρικά Sonny Green. Η ατμόσφαιρα είναι αρχικά λίγο αμήχανη καθώς οι παρευρισκόμενοι δεν αντιδρούν στα καλέσματα των mcs και απλά κοιτάνε αποχαυνωμένοι (ή μαστουρωμένοι).
Ο εκκεντρικός, έως και αλλόκοτος, G.Priest, δίνει το εναρκτήριο λάκτισμα με κάποιους στίχους από το “War” του Marley και γενικά καθ’ όλη τη διάρκεια του σετ αναφέρεται σε φιλοσοφίες του Jah περί ψυχικών ενεργειών, κάνει τελετουργικά με το νερό, ακόμη καταφέρεται και εναντίον κάποιου ταραξία που φλυαρεί εν μέσω κάποιου εκ των κηρυγμάτων του. Σε συνδυασμό με την άκρως αγγλο-τζαμαϊκανή φωνή του, αποτελεί μια εντυπωσιακή προσθήκη στο show των ADF.
Όπως είναι και ο δεκαεννιάχρονος Sonny Green, που είναι ο Βενιαμίν της παρέας (και ο μοναδικός αμιγώς Άγγλος, πράγμα περίεργο για την κολεκτίβα) και δείχνει ακατακάθιστος, από τα πρώτα δευτερόλεπτα της εμφάνισης του. Το παλληκάρι χοροπηδαέι από τη μία μεριά της σκηνής στην άλλη σαν ελατήριο, κάνει μία μικρή βόλτα ανάμεσα στο κοινό, ενώ οι ικανότητες στο rapping δεν είναι άσχημες αν και, περιέργως, είναι λίγο μυστήρια η προφορά του. Την ισορροπία ανάμεσα στους δύο διατηρεί ο μικροσκοπικός, πλην θαυματουργός, Aktarv8r με το σταθερό, ασιατικής προφοράς, rapping του και με τις υποσχέσεις περί νέου δίσκου την 28η Μάη.
Κάποια στιγμή παίρνει το λόγο και ο Pandit G, που μας λέει ότι είδε μήνυμα της χρυσής αυγής γραμμένο στον τοίχο έναντι του ξενοδοχείου του (μα καλά, που τον πήγατε τον άνθρωπο) και συνεχίζει αναφέροντας κάποια πράματα για την έλλειψη ανθρωπιάς και ευφυίας των φασιστών. Όταν το set, μετά από όλα τα breakbeats και τα βαριά dub, φτάνει στο drum ‘n bass hit “Flyover”, η Χριστίνα δίπλα μου έχει ξεσαλώσει και χορεύει σαν τρελή, όπως και όλοι γύρω μου, και εκεί κάπου καταλαβαίνω τη δύναμη των ADF, ακόμη και σε sound system. Οι ADF αποχωρούν θριαμβευτές περί τις 12:30 και εγώ ομοίως μαζεύω το πονεμένο μου κορμί και επιστρέφω σπίτι. Καλή φάση ομολογουμένως.
photos: Ανδρέας Πανόπουλος
534 
