Για να λέμε τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη, οι Scorpions είναι μια τεράστια μπάντα η οποία από μόνη της έβαλε τρικλοποδίες στην πορεία της και παρότι κατάφερε να ανακάμψει (τουλάχιστον συνθετικά) από το millennium και μετά, η επιμονή σε ότι αφορά το κέρδος τους έχει ανάγει σε Πυξ Λαξ της Γερμανίας (τουτέστιν, κάθε χρόνο διάλυση και στο καπάκι reunion και τα συναφή).
Η 18η full length δουλειά τους αποτελείται από μισοτελειωμένα τραγούδια της περιόδου ’82- ’90, συν κάποια καινούργια. Οκ, σαν ιδέα δε φαντάζει κακή, μιας και ένα ανούσιο δισκάκι σαν το “Comeblack” του 2011 ή το αφελές “Mtv Unplugged” του 2013, δεν αποτελούν και τον καλύτερο δυνατό επίλογο μιας, καλώς ή κακώς, πετυχημένης εμπορικής σταδιοδρομίας.
Το “Return to Forever” βασίζεται κυρίως πάνω σε παρελθοντολάγνες τακτικές και πατάει στις προαναφερθείσες ημιτελείς συνθέσεις, μόνο που ουδείς λέει το αυτονόητο: για να μην ολοκληρώθηκαν κάποια από αυτά τα κομμάτια και για να μη βρήκαν το δρόμο τους σε κάποιο δίσκο, κάποιος λόγος θα υπήρχε.
Και ναι, είναι αυτός που φαντάζεστε… Τα τραγούδια δεν είναι άσχημα μεν, αλλά την περίοδο ’82- ’90, μετά βίας θα έμπαιναν ως b-side. Σιγά τα ωά δηλαδή.
Βέβαια, αναλογιζόμενοι το ποσοστό των fillers που κοσμούσαν τις κυκλοφορίες του group από το 1996 και μετά, τότε εύλογα σε κάποιους θα ακουστούν ως “μια ένδοξη αναδρομή στο παρελθόν”. Χέσε μας ρε Καραμήτρο. Ξαναζεσταμένο φαγητό που προοριζόταν για τον κάδο των αχρήστων θα μου πλασάρεις;
Προσπερνώντας όμως, σαν καλός συντάκτης, την αρπαχτή της όλης ιστορίας, η εν λόγω δουλειά δεν είναι και του πεταματού (βλέπετε, έχουν βγάλει και πολύ χειρότερα).
Υπάρχουν ωραίες στιγμές (όπως τα “We Built this House”, “Rock n’ Roll Band”, “Catch Your Luck and Play”, “Hard Rockin’ the Place” και “The Scratch”), το σύνολο όμως είναι κατώτερο πχ από το “Sting In the Tail” (2010), του αμέσως προηγούμενου κανονικού album των Scorpions, ενώ οποιαδήποτε σύγκριση με την περίοδο ’72- ’93 θα είτο βλάσφημη από κάθε άποψη.
Λογικό οι γερόλυκοι να θέλουν να αποχωρήσουν με το κεφάλι ψηλά. Το “Return to Forever” δεν απογοητεύει πλήρως μεν, αλλά είναι μια νοσταλγική αποτύπωση της έκφρασης “περασμένα μεγαλεία”. Τη δουλειά του πάντως την κάνει, μιας και θα αποτελέσει αφορμή για μια ακόμη περιοδεία, οπότε όλα cool για τους γερμανούς hard rockers.
744