Η δεύτερη χρονιά τoυ Fight Fest ήταν γεγονός με το φετινό line up να διαμορφώνεται ιδιαίτερα δυναμικό.
Και το ότι ήταν η πρώτη φορά που θα επισκεπτόμουν αυτό το fest, μαζί με τη διεξαγωγή του σε ένα χώρο που δεν είχα ξαναβρεθεί (το Kookoo Live Music Bar) έκανε το ενδιαφέρον μου ακόμη μεγαλύτερο για το συγκεκριμένο live. Και λόγο τον ημερών κάθε μπάντα τίμησε τις απόκριες με τον δικό της τρόπο. Περιμέναμε λοιπόν την έναρξη του δεύτερου… γύρου με μπάντες που θα έβλεπα για πρώτη φορά και με αντίστοιχες που είχα ξαναδεί στο παρελθόν.
Με το μαγαζί να γεμίζει από νωρίς (γεγονός ιδιαίτερα ευχάριστο αν αναλογιστεί κανείς οτι την ίδια ώρα είχε το Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός) πρώτοι στη σκηνή κατά τις οχτώ παρά, ανέβηκαν οι Cartilage. Με μια αρκετά ποικιλόμορφη μουσική με σημεία πότε πιο punk, πότε πιο hardcore και πότε πιο groove και με το όλο ύφος να κυμαίνεται στο χώρο του παλιού μας γνώριμου nu metal, δεν μπορώ να πω πως με ενθουσίασαν.
Όση θεατρικότητα και να έβγαλαν στην σκηνή αλλά και η ίδια η μουσική τους δεν κατάφεραν να με πείσουν. Ωστόσο η αίσθηση μελαγχολίας που σου έβγαζαν ορισμένες φορές (κάτι το οποίο φαντάζομαι θέλουν και οι ίδιοι) ήταν κάτι το ξεχωριστό στην εμφάνιση τους.
Cartilage setlist: You Wanna Play?, Stupid, Moon Lava Lamp, Future Gadget: The Breeze, Sad
Δεύτεροι της βραδιάς οι Αθηναίοι με το ιδιαίτερο όνομα Sneakers Ate Mars. Πρώτοι μου επαφή με το συγκεκριμένο σχήμα και αρκετά θετική θα έλεγα. Παίζοντας κάτι μεταξύ metalcore και deathcore, πιστοί στα ιδανικά του είδους (breakdowns κτλ), με δυνατά φωνητικά και με την χρήση μπόλικου διπέταλου παρουσιάστηκαν αρκετά συμπαθητικοί και πραγματοποίησαν μια αξιόλογη εμφάνιση.
Το κοινό έδειχνε να γουστάρει με τα πρώτα moshpits να κάνουν την εμφάνιση τους μαζί με τα γνωστά και μη εξαιρετέα φουσκωτά που προσωπικά δεν συμπάθησα ποτέ μου. Ιδανικές οι διασκευές σε August Burns Red και Suicide Silence εμφανείς επιρροές της μπάντας, ενώ ξεχώρισε το αιφνιδιαστικό και ευχάριστο Pantera Medley (I’m Broken, Cowboys From Hell, Domination, Walk αν θυμάμαι καλά) για το groove και την νοσταλγία της υπόθεσης.
Sneakers Ate Mars setlist: Payback, End of Hope, Pantera Medley, Wake Up Call, Marianas Trench (August Burns Red cover), Stab Your Back, Unanswered (Suicide Silence cover)
Συνέχεια με ένα σχήμα που είχα ξαναδεί άλλη μια φορά στο παρελθόν και με είχαν εντυπωσιάσει. Isawu. Μια ακόμη καλύτερη εμφάνιση από αυτήν στο release show του Alaska με μόνο (σχετικά) αρνητικό σημείο το setlist που ήταν σχεδόν το ίδιο. Η μπάντα συνδυάζει άψογα groove ρυθμούς με metalcore και hardcore δυναμικές και όμορφες μελωδίες με το αποτέλεσμα να εντυπωσιάζει.
Στα χνάρια σχημάτων όπως οι August Burns Red, Neaera και Lamb of God (why not;) και γεμάτοι δυναμισμό, όπως είχα ξαναπεί υπόσχονται πολλά για την συνέχεια. Credits πρέπει να δωθούν στον εκστασιασμένο μπασίστα τους όπως και στην ισοπεδωτική διασκευή στο “Vigil”.
Isawu setlist: Vigil (Lamb of God cover), Threatened Life, Shattered Words, Mind the Gap, Fainted, Dreaming But Dead
Kατά τις 21:45 την θέση τους στη σκηνή παίρνουν οι Witness Apathy. Oι οποίοι διατήρησαν το επίπεδο της βραδιάς σε ψηλά επίπεδα με μια εξίσου δυναμική εμφάνιση. Η μπάντα μου φάνηκε σε εξαιρετική φόρμα και ακόμα πιο εκδηλωτικοί όσον αφορά την τεχνική των μελών τους. Μetalcore καταστάσεις και ένας μπασίστας ο οποίος με έκανε να απορήσω πως με τέτοια λύσσα αποφεύγονται τα ατυχήματα.
Η μπάντα όπως φάνηκε έχει χτίσει ένα δυνατό πυρήνα οπαδών και μιας και απ’ οτι μας είπαν θα απέχουν για αρκετό διάστημα από τις live εμφανίσεις, έκλεισαν το κύκλο των συναυλιών τους με την καλύτερη δυνατή εμφάνιση. Το “Alaska” που έπαιξαν για φινάλε το γνώριζε ολόκληρο το μαγαζί με τον κακό χαμό που ακολούθησε να είναι αναμενόμενος.
Witness Apathy setlist: Alpha Heist, Promises Burnt Our House Down, Outnumbered (The Devil Wears Prada Cover), Akuma, Lightcide, When Silence Breaks (Breakdown of Sanity cover), Alaska
Επόμενοι του fest οι πιο παλιοί του χώρου Mindthreat. Έχοντας ξαναδεί κάμποσες φορές την μπάντα στο παρελθόν μπορώ να πω με σιγουριά οτι αυτή η εμφάνιση ήταν η καλύτερη τους, τουλάχιστον από αυτές που έχω δεί. Με εξαιρετική σκηνική παρουσία (φαίνεται πως έχουν δώσει μεγάλη σημασία σε αυτό) με τις εναλλαγές θέσεων μεταξύ των κιθαριστών, το αδιάκοπο αλώνισμα στη σκηνή μέχρι και το headbanging, δουλεμένοι και άρτια δεμένοι μουσικά (κινούμενοι σε metalcore/ melodic death πλαίσια) και με έναν χαρισματικό frontman (ειδικά όσον αφορά τα καθαρά φωνητικά) πραγματοποίησαν μια καταπληκτική εμφάνιση που μαγνήτιζε χωρίς αμφιβολία τα βλέμματα.
Τα κομμάτια της μπάντας τα γνώριζε πολύ καλά το κοινό συνοδεύοντας τους σε κάθε refrain. Aκούσαμε και ένα καινούριο κομμάτι από την επερχόμενη δουλειά τους, το “False Awakening” το οποίο μου φάνηκε αρκετά πιο μελωδικό απ’ οτι θα ήθελα. Σίγουρα όμως μια ακρόαση δεν φτάνει οπότε αναμένουμε. Πιθανότατα η εμφάνιση της βραδιάς από τα παιδιά.
Mindthreat setlist: Nightbreath, Daydream, Deeper Than Scars, Under the Surface, Dive in Pieces, False Awakening, Αmidst Your Bloodlines
Και φτάσαμε στους τελευταίους του φετινού Fight Fest τους Θεσσαλονικείς Kin Beneath Chorus τους οποίους είχα να δω από το περσινό wacken metal battle οπότε τους περίμενα με ιδιαίτερη αγωνία. Και φυσικά τα παιδιά δεν απογοήτευσαν καθώς πραγματικά τα σπάσανε. Μόνο αρνητικό κατά την διάρκεια της εμφάνισης τους ήταν πως στο μαγαζί είχε μείνει λίγος κόσμος εξαιτίας της ώρας (οι Kin βγήκαν κατά τις 23:40) καθώς οι περισσότεροι έφυγαν για να προλάβουν τα μέσα.
Η μπάντα όμως δεν πτοήθηκε ούτε στο ελάχιστο και παρουσίασαν ένα καταπληκτικό πρόσωπο. Γεμάτοι ενέργεια και έχοντας πλέον πάρει τον αέρα της σκηνής (αυτό έλειπε κιόλας με τόσα live) και με το μοντέρνο death metal τους σε πρώτο πλάνο ταρακούνησαν όσους είχαν μείνει για να τους απολαύσουν. Μελωδικά και εξίσου τεχνικά riffs και ένας τεράστιος παιχταράς πίσω από τα τύμπανα ξεχώρισαν μέσα από την μουσική τους. Έκλεισαν με διασκευή στο The Evil That Men Do” (!!!) αιφνιδιάζοντας και πωρώνοντας μας όλους (μεγαλώσαμε εξάλλου με Maiden). Ισοπεδωτικοί όπως τους περιμέναμε άλλωστε.
Kin Beneath Chorus setlist: Nothing is Sacred, Greetings Atrocity, Split – Screen, Beyond the Dynamic, Atticus, Mariner’s Compass, Road to Bloodshed, Session XII, The Evil That Men Do (Iron Maiden cover)
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα αυτό το πλούσιο και χορταστικό βράδυ έφτασε στο τέλος του. Όλες οι μπάντες όπως και το κοινό ήταν γεμάτες ενέργεια και όρεξη με το κοπάνημα να μην σταματάει λεπτό. Πολύ σημαντικό επίσης, το γεγονός πως τα σχήματα που είχα ξαναδεί εμφανίστηκαν πολύ βελτιωμένα κάτι που δείχνει πως πέφτει πολύ δουλειά και πάνω απ’ όλα γουστάρουν αυτό που κάνουν. Φυσικά να μην ξεχάσω να αναφερθώ στον χώρο διεξαγωγής του event ο οποίος ενδείκνυται και με το παραπάνω για live. Με πολύ καλές εντυπώσεις και ένα breakdown overdose περιμένουμε λοιπόν τον τρίτο γύρο.
Photos: Έφη Γιάννου
512 
