TORCHE: “Restarter”

Προδίδει κάποια αλλαγή μουσική ο τίτλος αναμφίβολα!

Και όπως δείχνει το αργό, σε σχέση με τα συνηθισμένα τους, ξεκίνημα του βαριού σαν ατσάλι “Annihilation Affair” κάτι έχει αλλάξει στο μυαλό των Αμερικανών.

Το τρίτο και προηγούμενο τους album “Harmonicraft” ανέβασε και άλλο τη δημοτικότητα τους και το έκρινα προσωπικά ως ένα τεράστιο βήμα προς την ιστορική τους καταξίωση, όμως εκείνη ήθελαν κάτι άλλο.

Τρία χρόνια μετά, το νούμερο τέσσερα τους “Restarter” πάει να πιάσει και τους πιο νωχελικούς πνευματικά μουσικόφιλους και δεν είμαι σίγουρος ότι τα καταφέρνει ιδανικά. Το “Bishop in arms” θα θυμίσει λίγο από πρόσφατους Baroness και Mastodon δείχνοντας πως η μπάντα πάει λίγο με τα νερά της αγοράς και την εξέλιξη του ακροατηρίου, μπαίνοντας σε πιο progressive νερά.

Οι ιδέες που θα ακούσετε δεν είναι ούτε κατά διάνοια ανεπαρκείς και οι μουσικοί αυτοί δείχνουν το πόσο καταρτισμένοι είναι, αλλά εμένα μου έλειψε λίγο η ταχύτητα του “Healer”.

To “Minions” και αυτό σε πιο “doom” ρυθμό που έχει επιλεγεί και για να κάνει την προώθηση του album, δεν είναι σε καμιά περίπτωση κομμάτι που θα μείνει σκαλωμένο στον υποθάλαμο σου και η επιτάχυνση στο “Loose Men” με ξυπνάει ευχάριστα. Στο επόμενο “Undone” η ταχύτητα είναι κάτι ενδιάμεσο και φαίνεται πως κάπου εκεί ήθελαν να καταλήξουν και θα πρότεινα να το εξετάσουν ακόμα περισσότερο αυτό το κομμάτι, μιας που είναι εκ των καλύτερων του δίσκου.

Το “Blasted” είναι ένα Torche κομμάτι από εκείνα που μας έχουν συνηθίσει στις προηγούμενες προσπάθειες, ενώ τα επόμενα τρία που θα προλογίσουν το όμορφο ομώνυμο track, είναι και εκείνα πιο χαλαρά σε ρυθμό.

Οι Torche προσπαθούν να πάνε παραπέρα τον ήχο τους χρησιμοποιώντας πιο αργούς ρυθμούς και πιο προοδευτική δομή, αλλά θέλουν ίσως λίγο χρόνο παραπάνω για να καταφέρουν αυτό ακριβώς που θέλουν.

Πολύ καλή προσπάθεια, αν και μπερδεμένη!

557
About Δημήτρης Μαρσέλος 2194 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.