144- No One's Gonna Do It For You

Επιτέλους!

Επιτέλους (σχεδόν) αριστερά!

Τι αλλάζει; Θα δείξει… Μπορεί πολλά, μπορεί και τίποτα!

Αυτό που σίγουρα έχει βγει (ξανά) προς τα έξω είναι το “βίβα λα ρεβολουσιόν” attitude του έλληνα.

Βέβαια, ούτως ή άλλως ο μέσος έλληνας το έβγαζε, ευκαιρίας δοθείσης. Σε πάρκα, σε πλατείες, στα Everest, στο Facebook… Όπου μπορούσε.

Εξαιρώντας τους σφόδρα πολιτικοποιημένους (και φυσικά τα party-dogs των κομμάτων), ο μέσος φραπεδορήτορας κρυφά κινούσε τα νήματα για όλους τους υπόλοιπους.

Αγανακτούσε στο Σύνταγμα με το παρεάκι (#αλητεία), έτρωγε σουβλάκι στο πεζοδρόμιο, έστελνε και καμιά συστημένη μούντζα που και που, και το φρόνημα της εξέγερσης φούσκωνε βαθειά μέσα του.

Ο ίδιος πήγε και στην ΕΡΤ, με μπιρίτσα περιπτέρου και έτρωγε βρώμικο. Διαδήλωση με τα όλα της, η οποία έφερε τα πάνω κάτω στο πολιτικό σύστημα. Τα λογής πηγαδάκια που μείωναν την κυβέρνηση προετοίμασαν το έδαφος για ένα λαμπρότερο μέλλον.

Ενίοτε πέρναγε και από Εξάρχεια είτε για μπίρα στην πλατεία, είτε για να επισκεφτεί τη νυχτερινή ζωή της περιοχής, είτε για να ζήσει rock μεζεδοκαταστάσεις, συζητώντας πάντα για τα πολιτικά τεκταινόμενα (#αναρχίαμεουζάκι).

Τις Παρασκευές έπαιρνε το ποδηλατάκι του (#χιπστερalltheway) και όργωνε το κέντρο της Αθήνας, αδιαφορώντας για τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, σταματώντας τα “κακά αυτοκίνητα” προκειμένου να περάσει με κόκκινο αυτός και οι λοιποί ρεμπελο-αναβάτες της νύχτας (#youshallnotpass).

Με την πρώτη ευκαιρία, ανέλυε την κοινωνικοπολιτική κατάσταση με προπονητικό στόμφο, κάνοντας χρήση περίσσειας ευγλωττίας στους επιθετικούς προσδιορισμούς του, σηκώνοντας νοερά τη γροθιά του ενάντια στο κατεστημένο. Τα σχόλια από κάτω πολυποίκιλα, αλλά πάντα θα βρισκόταν κάποιος που θα άναβε τη συζήτηση και ο τσακωμός, το ban και το block θα ήταν αναπόφευκτα (#keyboardrevolution).

Έντονες και οι κουβέντες περί φτώχειας και αυτοκτονιών, εν μέσω κατανάλωσης πίτσας (παραδόξως όχι περιπτέρου), σε φιλικό (εν δυνάμει συντροφικό) σπίτι με τα καλοριφέρ στο φουλ.

Τα πρωινά πήγαινε στη δουλειά που του είχε βρει ο μπαμπάς, η μαμά, ο μπάρμπας από την Κορώνη, ή η θεία από το Σικάγο, όπου και εξέφραζε με κάθε ευκαιρία και εκεί τη δυσαρέσκειά του για το πολιτικό γίγνεσθαι (#νόμοςείναιτοδίκιοτουμπερμπάντη).

Οι αγώνες του μέσου έλληνα θα μνημονεύονται για πολλές γενιές ακόμα. Διότι όταν βρεθεί ενώπιος δυσοίωνων καταστάσεων, ξέρει πολύ καλά να τις αντιμετωπίζει. Γνωρίζει από πριν το που είναι η πλησιέστερη καφετέρια και ποια στέκια είναι “in”.

Εντάξει, μπορεί στην πράξη να χωλαίνουν ενίοτε τα πράγματα, αλλά δε βαριέσαι βρε αδερφέ… Θα τα φτιάξει όλα ως δια μαγείας ο Τσίπρας (#εμπρόςκαλήμουΕλλάδα)!

Ας παρκάρω στο μεταξύ τις ιδεολογίες μου απάνω στο πεζοδρόμιο, γιατί βαριέμαι να ψάχνω για τη σωστή θέση…

274
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1413 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.