UDO: “Decadent”

Ο ζωντανός θρύλος του Heavy Metal, Udo Dirkschneider, επιστρέφει με το 15ο album της προσωπικής του μπάντας υπό το τίτλο Decadent.

Αναδρομή στα πεπραγμένα του βασιλιά δεν χρειάζεται να γίνει. Δυστυχώς τμήματα για προνήπια δεν υπάρχουν στη παρούσα φάση στο site. Είναι τέτοιο το μέγεθος του καλλιτέχνη που κάθε κριτική σε δίσκο του μοιάζει με κριτικη στο ίδιο το Heavy Metal.

Δύο χρόνια λοιπόν μετά τη δισκάρα που άκουγε στο όνομα Steelhammer και τη περιοδεία που ακολούθησε, ο “γέρος” μάζεψε την υπόλοιπη ομάδα και μπήκαν στα Double U studios (ιδιοκτησίας UDO και Fitty) για να ηχογραφήσουν τα δώδεκα κομμάτια του Decadent.

Ψηλέ θα μας τρελάνεις ;

Την όρεξη για να βγάζεις δίσκους να την καταλάβω (μια φορά ταγμένος για πάντα ταγμένος), αλλά την έμπνευση για να συνεχίζεις να βγάζεις δισκάρες που τη βρίσκεις;

Ενώ ο δίσκος ξεκινάει με 4 κομμάτια που παρά τα δυνατά και ασήκωτα riff δείχνουν ότι γράφτηκαν στο πόδι μαζί με τα Corn Flakes μια Κυριακή πρωί (πάρα ταύτα γούσταρα την αρρωστημένη δομή και τα φωνητικά του Mystery), ξαφνικά από το Pain και πέρα αρχίζει για όλους εμάς τους αμετανόητους ενα πάρτι απο τα λίγα.

Το Pain με το χορωδιακό refrain του και τις μελωδικές γραμμές του δεν σου επιτρέπει να μην το ακολουθήσεις σε κάθε του νότα. Απλοικό αλλά και οργασμικό ταυτόχρονα αποτελεί το πρώτο highlight. Η μπαλάντα Secrets in Paradise βρίσκει τον UDO υπο τη συνοδεία ακουστικής κιθάρας με το solo και τις εκρήξεις πόνου στο refrain να κλέβουν τις εντυπώσεις.

Τα Meaning of Life και Breathless που ακολουθούν χαρακτηρίζονται σαν τυπικές κομματάρες UDO. Κομμάτια που όσες φορές και να τα ακούσεις δεν προκειται να τα βαρεθείς. Παρότι φρέσκα καταφέρνουν και διατηρούν αναλλοίωτο το feeling των 80s και θα μπορούσαν να βρίσκονται σε οποιοδήποτε album του μακρινού παρελθόντος. Heavy μέχρι το κόκκαλο, κιθάρες της επίλεκτης τευτονικής φρουράς και ένα rhythm section που δεν καταλαβαίνει τίποτα.

Το επόμενο κομμάτι αποτελεί και το αγαπημένο του γράφοντα. Fast as a Shark καταστάσεις στο Under your Skin. Speed-αριστές ταχύτητες, αρρωστημένα riff, σαλεμένα κοψίματα και ένας UDO με την αρμηνεία του να βροντοφωνάζει με κάθε τρόπο οτι είναι ο βασιλιάς. Κομμάτι που δε θα πρέπει να λείπει απο καμία συναυλία της μπάντας.

Το Untouchable ξεκινάει με ένα βαρύ και ασήκωτο riff και συνεχίζει σε mid-tempo ρυθμούς. Το solo στα μέσα του κομματιού ζωγραφίζει. Ιδανικό για head-banging μεσαίων ταχυτήτων που μπορει να κρατήσει για πολλά λεπτα, ώρες και μέρες.

Rebels of the Night και δώστε τεστοστερονάτο heavy-speed metal στο λαό. Ναι μικρέ αναγνώστη. Έτσι απλά.

Ο δίσκος τελειώνει με μια πραγματική επική σύνθεση. Το Words in Flame στα 8 λεπτά που διαρκεί εσωκλείει όλα οσα μας κάνουν να ακούμε μόνο αυτή τη μουσική και καμία άλλη.

Συναίσθημα, τσαμπουκά, μαγεία, ευφυία και αυθεντικότητα σε κάθε νότα. Στο συγκεκριμένο κομμάτι η μπάντα αποφάσισε να συμπεριλάβει και κάποια ορχηστρικά μέρη τα οποία όχι μόνο δεν ακούγονται ξένα προς τον ακροατή αλλά με έπεισαν κιόλας οτι χωρίς αυτά κάτι θα έλειπε απο το κομμάτι. Ακούστε το.

Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ένα album το οποίο καταφέρνει να διατηρεί το feeling των 80s όντας όμως φρέσκο και σε ιδεές. Μουσικά ο δίσκος κινείται σε πολύ υψηλά επίππεδα με μοναδική παραφωνία τα πρώτα 3 κομμάτια τα οποία επειδή είναι μαζεμένα στην αρχή τονίζουν, άθελά τους, την αδυναμία τους απέναντι στο γενικό σύνολο το οποίο βρίθει ποιοτικό HEAVY FUCKIN’ METAL.

UDO μη σταματάς να τους γλεντάς!!

590