Όταν μία μπάντα έχει πουλήσει παγκοσμίως πάνω από σαράντα εκατομμύρια αντίτυπα, έχει φτάσει πάμπολες φορές στην κορυφή των καταλόγων επιτυχιών τόσο στα σίνγκλ όσο και στα άλμπουμ, έχει δώσει αμέτρητες συναυλίες οι οποίες οι περισσότερες ήταν sold out και κυρίως έχει συνθέσει αθάνατα κομμάτια τότε ο χαρακτηρισμός που της ταιριάζει είναι “ΜΕΓΑΛO ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ“.
Ο λόγος λοιπόν για τους Αμερικανούς Reo Speedwagon οι οποίοι ξεκίνησαν το 1967 από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις και το όνομα τους το πήραν από το όχημα που τους μετέφερε στα διάφορα live που έδιναν ενώ στη συνέχεια ύστερα από πολλές αλλαγές στην σύνθεσή τους κατάφεραν να υπογράψουν με την Epic Records και να κάνουν το ντεμπούτο τους με τον ομώνυμο δίσκο τους το 1971.Η επίσημη αρχική σύνθεση εκείνης τη περιόδου αποτελείτο από τους Gary Richrath (κιθάρα), Gregg Philbin (μπάσο),Neal Doughty (κήμπορντς), Αlan Gratzer (ντραμς) και τον Terry Luttrell στα φωνητικά. Το συγκρότημα στο πρώτο του δίσκο παίζει παραδοσιακό αμερικάνικο seventies hard rock με αρκετές δόσεις από southern & rock ‘n roll ρυθμούς ενώ τα τραγούδια “157 Riverside Avenue” και “Lay Me Down” ξεχωρίζουν με συνέπεια να αποκτήσουν τους πρώτους φανατικούς οπαδούς τους. Τον Δεκέμβριο του 1972 οι Reo Speedwagon κυκλοφορούν το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο “Reo/Two” και η δυναμική της μπάντας μεγαλώνει τόσο από τις δυνατές συνθέσεις που έχουν ηχογραφήσει όσο και από το γεγονός ότι τους υποστηρίζει μία ισχυρή δισκογραφική εταιρία όπως η Epic Records που τους κάνει ευρύτερα γνωστούς στην ροκ αγορά σε σημείο να το άλμπουμ να γίνει χρυσό στην Αμερική. H πρώτη σοβαρή αλλαγή που συμβαίνει εκείνη την εποχή στο γκρουπ είναι στα φωνητικά αφού τον πρώτο ρόλo αναλαμβάνει ο άνθρωπος που έμελε να σημαδέψει με την χαρακτηριστική χροιά της φωνής του, την ιστορία των Reo Speedwagon. Μιλάμε φυσικά για τον εξαιρετικό τραγουδιστή και συνθέτη Kevin Cronin, o οποίος εκτός από τα φωνητικά βοηθάει αρκετά και στις ρυθμικές κιθάρες ενώ στο τραγούδι “Music Man” βάζει την δική
του σφραγίδα. Στο δεύτερο άλμπουμ επίσης υπάρχουν τα υπέροχα “Like You Do”, “Golden Country” και η διασκευή στο “Little Queenie” του θρυλικού C.Berry. Ξαφνικά όμως τα πρώτα σύννεφα στις σχέσεις ανάμεσα στον K.Cronin και στα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ γίνονται ορατά με συνέπεια να αποχωρήσει ο Cronin αν και είχε συμμετάσχει στην μεγαλύτερη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Την θέση του να αναλάβει ο Mike Murphy. Το τρίτο άλμπουμ των Reo Speedwagon κυκλοφόρησε το 1973 με τίτλο “Ridin Storm Out” με το ύφος να συνεχίζει να κινείται σε hard rock μονοπάτια και το ομότιτλο τραγούδι να είναι πραγματικά ένας μικρός δυναμίτης. Η μπάντα σαρώνει κυριολεκτικά στα live, η δημοτικότητα ανεβαίνει ενώ το άλμπουμ γίνεται πλατινένιο. Την επόμενη χρονιά ηχογραφούν το εξαιρετικό “Lost In A Dream” με τον M.Murphy να συνεχίζει στα φωνητικά ενώ το 1975 κυκλοφορούν το πέμπτο άλμπουμ τους με τίτλο “This We Mean It” και το κομμάτι “Out Of Control” το υπογράφουν οι Glen Frey και Don Henley από τους Eagles, όμως το άλμπουμ δεν πήγε καλά εμπορικά. Μετά λοιπόν από αυτή την αποτυχία το συγκρότημα αποφάσισε ότι έπρεπε να επιστρέψει στη μπάντα ο K.Cronin και το πέτυχε με αποτέλεσμα το 1976 να ηχογραφήσουν το “Reo” δηλώνοντας μία νέα αρχή και το κατάφεραν αφού όλο το άλμπουμ ακούγεται ενδιαφέρον και ανανεωμένο συνθετικά με αποκορύφωμα το εκπληκτικό “Keep Pushin”. Εν μεταξύ άλλη μία αλλαγή σημαδεύει την πορεία του γκρουπ αφού ο αρχικός μπασίστας της μπάντας G.Philbin αποχωρεί και την θέση του παίρνει ο Bruce Hall. Οι Reo Speedwagon αναγεννημένοι κατορθώνουν με αλλεπάλληλες περιοδείες στη χώρα τους να ξανακερδίσουν τους οπαδούς τους και το 1977 κυκλοφορούν το τρομερό live album τους που φέρνει τον τίτλο “Live:Υou Get What You Play For” (περισσότερες λεπτομέρειες στην στήλη του www.rockway.gr, classic live albums).Την επόμενη χρονιά το συγκρότημα κάνει το μεγάλο εμπορικό βήμα και κυκλοφορεί το θαυμάσιο “You Can Tune a Piano but You Can’t Tuna Fish” με ένα ανατρεπτικό και σουρεαλιστικό εξώφυλλο συνάμα ενώ οι πωλήσεις εκτοξεύονται άνω των δύο εκατομμυρίων αντιτύπων και το άλμπουμ σκαρφαλώνει για πρώτη φορά στο top-40 των αμερικάνικων τσαρτ. Ο ήχος έχει γίνει λίγο πιο μελωδικός και τα τραγούδια “Roll With the Changes” και “Time for me To Fly” να ξεχωρίζουν και να γίνονται κλασικά. Το καλοκαίρι του 1979 κυκλοφορούν το “Nine Lives” σε ένα ακόμη melodic και hard rock συνδυασμό με το κομμάτι “Back on the Road Again” να αγαπιέται ιδιαίτερα από τους οπαδούς ενώ ο Chuck Berry έχει ξανά την τιμητική του στο τραγούδι “Rock ‘n Roll Music”. Φτάσαμε λοιπόν στη χρονιά ορόσημο για τους Reo Speedwagon το 1980 όπου κυκλοφορούν τον απόλυτο aor δίσκο, το περίφημο “Hi Infidelity”. To ένατο άλμπουμ της μπάντας έγινε εννιά φορές πλατινένιος στη χώρα τους και
πέντε στον Καναδά με απίστευτες πωλήσεις και στις δύο πλευρές του ατλαντικού. Σε όλο το άλμπουμ κυριαρχεί η πηγαία mainstream rock μελωδία παιγμένη όμως με μοναδική έμπνευση και άψογο τρόπο. Η μπαλάντα “Keep On Loving You” κατακτά το Νο1 του Billboard και το υπέροχο “Take It on The Run” φτάνει ως το Νο5 ενώ το άλμπουμ μένει για 15 εβδομάδες στην κορυφή των καταλόγων επιτυχιών. Η αποθέωση είναι ανεπανάληπτη για τους Reo Speedwagon με sold out περιοδείες με τρελές όπως είπαμε πωλήσεις αλλά με νέα επιτυχία αυτή τη φορά στην δύσκολη αγορά της Μεγάλης Βρετανίας όπου κατακτούν και τις καρδιές των Εγγλέζων ρόκερ φαν. Το “Hi Infidelity” συνολικά περιλαμβάνει φανταστικά aor και melodic rock τραγούδια τα οποία δεν κουράζουν για αυτό άλλωστε έβγαλε και έξι επιτυχίες. Ύστερα λοιπόν από όλα αυτά και με τον απόηχο της τεράστιας επιτυχίας του “Hi Infidelity”, η μπάντα δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια και μετά από δύο σχεδόν χρόνια κυκλοφορεί το δέκατο δίσκο της το πλατινένιο “Good Trouble” και η εμπορική επιτυχία συνεχίζεται και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού ενώ τα τραγούδια “Keep the Fire Burning” , “Sweet Time”, και “Stillness of the Night” ξεχωρίζουν και αγαπιούνται πιο πολύ από το κοινό τους.To 1984 το γκρουπ συνεχίζει ακάθεκτο τις κυκλοφορίες του με το αξιόλογο “Wheels Are Turnin” να βρίσκεται στα δισκοπωλεία της ίδιας χρονιάς. Η επιτυχία δεν εγκαταλείπει τη μπάντα αφού κατορθώνουν να κτυπήσουν την πρωτιά στα τσαρτ με την γλυκιά μπαλάντα “Can’t Fight This Feeling” ενώ το άλμπουμ μπαίνει στο αμερικάνικο top-ten(No7), βγάζει άλλα τρία πετυχημένα σινγκλ και κατορθώνει να γίνει δύο φορές πλατινένιο. Τον Ιούλιο του 1985 άλλη μία μεγάλη στιγμή σημαδεύει τους Reo Speedwagon αφού συμμετέχουν στο πρώτο Live Aid με τα τραγούδια “Can’t Fight This Feeling” και “Roll with the Changes” με την συνδρομή μελών από τους Beach Boys. Tην επόμενη χρονιά οι Reo Speedwagon μπαίνουν στα Rumbo Recorders studios στο Λος Άντζελες για να ηχογραφήσουν το “Life as We Know It” το οποίο κυκλοφορεί τον Φεβρουάριο του 1987 και είναι το τελευταίο για δύο σημαντικά μέλη που ξεκίνησαν από την αρχή με το γκρουπ και βοήθησαν καίρια στην εξέλιξή και στην επιτυχία του. Ο λόγος για τον κιθαρίστα Gary Richrath και τον ντράμερ Alan Gratzer. Το άλμπουμ πηγαίνει σχετικά καλά εμπορικά γίνεται χρυσό και βγάζει δύο έξοχα τραγούδια τα “That Ain’t Love” και “In My Dreams”. H μπάντα περνάει μία περίοδο κρίσης και ο K.Cronin εκτονώνει την ενέργεια του με αυτοσχέδια jazz σχήματα ενώ παράλληλα προσπαθεί να βρει άξιους αντικαταστάτες. Έτσι λοιπόν την κιθάρα αναλαμβάνει ο Dave Amato(Ted Nugent), τα τύμπανα ο Bryan Hitt (Wang Chung) και στα κήμπορντς προστίθεται ο Jesse Harms (S.Hagar, E. Money) ο οποίος μένει για λίγο καιρό. Στα τέλη Αυγούστου η μπάντα κυκλοφορεί το αμφιλεγόμενο “The Earth, a Small Man, His Dog a Chicken” με ένα εξαίσιο εξώφυλλο που παραπέμπει στα seventies. Oι πλατινένιες πωλήσεις είναι πλέον παρελθόν αφού η νέα δεκαετία που ξεκινά αλλάζει και τον ροκ ήχο οπότε οι Reo Speedwagon θεωρούνται ξεπερασμένοι αν και τα “Love is Rock” και “Live it Up” έκαναν μία μικρή αίσθηση στο χώρο. (Εν τω μεταξύ ο κιθαρίστας G.Richrath που είχε αποχωρήσει από το γκρουπ
περιόδευε σε πολιτείες της Β. Αμερικής με το δικό του γκρουπ και κυκλοφόρησε το 1992, το άλμπουμ ονόματι “Only the Strong Survive”). Όπως ήταν φυσικό η μόδα με τον grunge ήχο επισκίασε την δημιουργικότητα των Reo οι οποίοι κορεσμένοι από την ρουτίνα των στούντιο ηχογραφήσεων και των περιοδειών έβαλαν στον πάγο τις δραστηριότητες τους μέχρι και το 1996 που κυκλοφορούν το ήπιο “Building the Bridge”. O δίσκος δεν σημειώνει κάποια επιτυχία και το μόνο αξιοσημείωτο στο εν λόγω άλμπουμ είναι ότι το κομμάτι “I Still Love You” όπου στην σύνθεση συμμετέχει ο μεγάλος S.Stills. H απογοήτευση είναι εμφανής στις τάξεις του γκρουπ μιας και όλοι έχουν κατανοήσει ότι δύσκολα θα ξαναζήσουν στιγμές σαν εκείνες στη δεκαετία του 80’ς. Το μόνο λοιπόν δυνατό χαρτί που είχε απομείνει στη μπάντα ήταν οι ζωντανές εμφανίσεις όπου εκεί ευτυχώς ο κόσμος τους τιμούσε με την παρουσία του. Βέβαια την κρίση αυτή την πέρναγαν ανάλογες μπάντες που ταίριαζαν ηχητικά όπως οι Journey, Survivor, Foreigner,Toto, Ηeart, Boston, Styx με τους τελευταίους μάλιστα να ενώνουν τις δυνάμεις τους σε συναυλιακό επίπεδο και να κυκλοφορούν το φθινόπωρο του 2000 το τρομερό live album με τίτλο “Arch Allies:Live at Report”. Εκεί λοιπόν συμβαίνουν υπέροχα πράματα με τους Reo Speedwagon και τους Styx να δίνουν το δικό τους μοναδικό live show και στο τέλος να τζαμάρουν μαζί οι δύο ιστορικές μπάντες σε τραγούδια που έχουν μείνει αξέχαστα (Βlue Collar Men, Roll with The Changes). Αξίζει μάλιστα όσοι είστε λάτρεις της εικόνας να αγοράσετε το συγκεκριμένο live και σε dvd! Η πορεία πλέον είναι πολύ δύσκολη για τη μπάντα αλλά δεν το βάζει κάτω και μετά από έντεκα χρόνια δισκογραφικής απραξίας το συγκρότημα αποφασίζει την άνοιξη του 2007 να κυκλοφορήσει νέο άλμπουμ, το “Find Your Own Way Home” το οποίο κυκλοφόρησε και σε περιορισμένη έκδοση extra cd/dvd με παλαιά κλασσικά κομμάτια του γκρουπ συν το “Hi Infidelity” σε live έκδοση. Ο ήχος της μπάντας επιστρέφει σε hard rock ρυθμούς ενώ στο τραγούδι “Dangerous Compination” βρίσκουμε τον Jim Peterik (Survivor)να βοηθά στο συνθετικό τομέα. Εμπορικά το άλμπουμ κινήθηκε σε πολύ μέτρια επίπεδα ενώ οι Reo Speedwagon
συνεχίσαν να περιοδεύουν παρέα με σημαντικά ροκ σχήματα όπως οι Journey και οι Def Leppard.Το Μάρτιο του 2009 ξανασμίγουν πάλι με τους Styx αυτή τη φορά για την ηχογράφηση του τραγουδιού “Can’t Stop Rockin” και περιοδεύουν ξανά μαζί με τους 38 Special να τους συνοδεύουν και όλα αυτά μόνο με 13,50 δολάρια παρακαλώ!!!Το Νοέμβριο της ίδια χρονιάς κυκλοφορούν το χριστουγεννιάτικο άλμπουμ “Not So Silent Night…Chrismas with Reo Speedwagon” ενώ βγάζουν και το video game με τίτλο “Find Your Own Way” δείχνοντας πως είναι πλήρως προσαρμοσμένη στο marketing της εποχής. Συνοψίζοντας λοιπόν οι Reo Speedwagon εδώ και τέσσερις δεκαετίες αποδεικνύουν περίτρανα σε όλους τους φίλους της rock μουσικής ότι πάνω από χρήματα και τη δόξα για να μείνει κάποιος ζωντανός στη σκηνή και να συνεχίζει να συναρπάζει τα πλήθη χρειάζεται πάθος και αγάπη σε αυτό που υπηρετεί κάτι που οι αμερικανοί rockers αυτά τα δύο δεν τα έχασαν ποτέ όσο ψηλά ή χαμηλά κι αν πήγαν. Παρέμειναν ταπεινοί και κυρίως παρέμειναν μουσικοί με ψυχή και ήθος…
1154 
