Tι ωραία, τι καλά, σκίζει η βάρκα τα νερά του Αχέροντα ποταμού.
Τώρα θα αναρωτίεσαι τι σχέση έχουν οι Mourning Mist με τον συγκεκριμένο ποταμό και έχεις δίκιο. Καμία απολύτως σχέση, εκτός ίσως απο τον κοινό παρανομαστή ο οποίος δεν είναι άλλος απο τον ζόφο.
Και τι περιμένεις στην θέα και μόνο του ονόματος Mourning Mist
Τι είναι όμως αυτό που κάνει ένα ντεμπούτο να ακούγεται τόσο καλό και τόσο άρτια δομημένο; Η συνταγή της επιτυχίας περιλαμβάνει παλιούς Anathema, εποχής Darren White, ιδιαίτερα στα φωνητικά, ολίγη από My Dying Bride, μια δόση βιολιού που σου θυμίζει Celestial Season, οργιώδη riffs, blastbeats και στίχους που αντλούν την θεματολογία τους από την αέναη αγάπη προς την ανθρωπότητα (αυτή μου η λεπτή ειρωνεία όμως). Όποιος άκουσε την εισαγωγή του δεύτερου track “Freefall” και δεν περίμενε να πεταχτεί ο Bruce-άρας να τραγουδήσει το Wasted Years, παρακαλείται να περάσει στην ρεσεψιόν αφού πρώτα κουρευτεί. Κατά τα άλλα ένας απολαυστικότατος πρώτος δίσκος, από τους πολλά υποσχόμενους Ιταλους,τον όποιο θες να ακούς ξανά και ξανά γιατί πάντα μα πάντα θα βρίσκεις και κάτι καινούριο που θα σε σκαλώνει. Εννοείται πως με τέτοια αρχή αδημονούμε για την συνέχεια. 
599
