Ντεμπούτο για τους νεοσύστατους Serious Black με το δίσκο “As Daylight Breaks”, μια μπάντα που αποτελείται από γνωστά ονόματα του χώρου, πρώην μέλη τεράστιων συγκροτημάτων.
Και εκεί που ξεκινάω την ακρόαση ακούγοντας το πρώτο κομμάτι του δίσκου, σπιρτόζικο, ναζιάρικο και γκαζιάρικο “I seek no other life”, λέω ωπ!… εδώ είμαστε!
Στη συνέχεια της ακρόασης βέβαια με κέρδισαν κάτι σουτζουκάκια της μάνας μου που όπως αποδείχθηκαν ήταν το κατάλληλο φάρμακο για την βραδινή μου λιγούρα.
Μπορεί το “As Daylight Breaks” να το έχουν συνθέσει οργανοπαίχτες με ούμπαλα, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα είναι και δισκάρα… εμένα με κέρδισαν τα σουτζουκάκια.
Έχει πάρα πολύ καλή παραγωγή και το Melodic-Power Metal που παίζουν οι τύποι να αποδίδεται πολύ όμορφα αλλά χωρίς κανένα feeling στην ουσία. Παιγμένα και ξαναπαιγμένα τα ίδια πράματα… μηρυκασμός της ίδιας τους της μουσικής. Αυτό είναι και το βασικότερο στοιχείο το οποίο με έκανε να φάω και γλυκό μετά.
Φαίνεται βέβαια ότι είναι άκρως επαγγελματίες και πολύ καλοί οργανοπαίχτες και πολύ δεμένοι μεταξύ τους αλλά τους λείπει αυτό που προείπα, το feeling. Το βρίσκω απόλυτα λογικό διότι δεν είναι πιτσιρικάδες που έχουν την δίψα και την ηδονή για αυτό που κάνουν αλλά είναι καταξιωμένοι καλλιτέχνες που οι ιδέες τους ίσως να έχουν κορεστεί.
Για 2-3 τραγούδια του δίσκου αξίζει να τον αγοράσετε, εγώ θα ασχοληθώ με το υπόλοιπο ταψί.
637 
