Αντί για κάποια μακρά εισαγωγή με το περιττό και ήδη γνωστό βιογραφικό των τεράστιων AC/DC, θα προτιμούσα να αναφερθούμε στον ελέφαντα στο δωμάτιο…
Οι AC/DC δεν έχουν βγάλει μόνο διαμάντια! Ας με συγχωρέσουν οι άνω των δεύτερων “άντα” με το μαλλί-δάνειο και τη φουσκωμένη rock ψωροπερηφάνια, αλλά είναι η (πικρή) αλήθεια. Για κάποιο λόγο κάποιοι ξεχνούν δίσκους όπως “Flick of the Switch” ή “Fly On the Wall”, ενώ μνημονεύουν λογής κυκλοφορίες της μπάντας, δίχως να έχουν ακούσει πάνω από 1-2 κομμάτια από την κάθε μια. Τσούζει, αλλά τι να κάνουμε… Οι AC/DC δεν είναι μονάχα τα 10 (και πολλά λέω) τραγούδια που θα ακούσεις στο bar! Είναι κάτι πολύ παραπάνω και ως σχήμα με μεγάλη ιστορία, έχει τα σκαμπανεβάσματά του.
Το “Rock or Bust” δυστυχώς δε μπορεί να βρεθεί επάξια δίπλα από τα πρόσφατα (και εξαιρετικά) “Stiff Upper Lip” και “Black Ice” (για τα παλιά, “κλασικά” τους, ούτε λόγος). Είναι πιο rock και λιγότερο bluesy, αλλά οι συνθέσεις είναι τόσο (μα τόσο) “εύκολες” που θαρρείς πως ο Angus Young “ξεπέταξε” έντεκα τραγούδια, προκειμένου να κυκλοφορήσει κάτι. Βέβαια, ακόμα και οι “ξεπέτες” των AC/DC έχουν ένα κύρος και μια εμπειρία που δύσκολα φτάνεται. Από την άλλη, δεν υπάρχει λόγος να εθελοτυφλούμε.
Ο νέος δίσκος των AC/DC είναι μέτριος. Δεν είναι κακός, δεν είναι “του πεταματού”, αλλά είναι πολύ “λίγος”, κάτι που όποιος δε φοράει παρωπίδες, εύκολα το καταλαβαίνει από τις πρώτες κιόλας ακροάσεις. Αυτό δε σημαίνει πως το group παύει να είναι το μυθικό μουσικό τέρας που όλοι αγαπάμε. Άλλωστε, δεν έχει να αποδείξει οτιδήποτε στον οποιονδήποτε.
Πέραν των συνθέσεων, άλλο ένα μείον είναι η μικρή διάρκεια, που μετά βίας φτάνει τα 35 λεπτά.
Στα υπέρ, ο παντελώς hard rock χαρακτήρας των κομματιών που παραπέμπει ενίοτε σε πιο παλιές εποχές, όπως επίσης το λογότυπο του συγκροτήματος στο εξώφυλλο, που καλώς ή κακώς διατηρεί ένα συγκεκριμένο status μουσικής υπόληψης.
Οι AC/DC όμως μπορούν πολύ καλύτερα και το έχουν αποδείξει. Το νέο τους πόνημα σίγουρα δε συγκαταλέγεται στις κορυφαίες στιγμές τους, ή στις έστω πολύ καλές. Και για ρομαντικούς λόγους, αδυνατώ να πιστέψω πως το “Rock or Bust” ενδέχεται να είναι το κύκνειο άσμα της μπάντας.
738 
