WRETCHED: "Beyond the Gate"

Προέλευση; Αμερική. Το είδος; Μελωδικό τεχνικό death metal (με thrash πινελιές και deathcore επιρροές). Όταν μας συστήθηκαν πέρυσι οι Wretched με το “The Exodus of Autonomy”, δε μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα. Άλλωστε υπηρετούν ένα καθόλα κορεσμένο είδος, όπου δύσκολα μπορείς να ξεχωρίσεις πλέον και να κάνεις όνομα.

Η δεύτερη δουλειά τους με τίτλο “Beyond the Gate” είναι σαφώς καλύτερη από την προηγούμενη, αλλά η μπάντα έχει αρκετό δρόμο ακόμα μπροστά της. Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο album είναι η διάθεση που δείχνει το συγκρότημα να διαφοροποιηθεί, προσθέτοντας ποικίλα στοιχεία στον ήχο του ως ένδειξη εξέλιξης και (μερικής) ωρίμανσης. Μάλιστα, πίσω από τους στίχους του “Beyond the Gate” υπάρχει ένα concept που εξιστορεί μια sci-fi περιπέτεια με πρωταγωνιστή έναν αλχημιστή ονόματι Sylvester Alédoe. Εντάξει, όχι ότι πιο σύνηθες για τέτοιου είδους μπάντα, αλλά σε γενικές γραμμές το φέρουν καλά εις πέρας. Σε αυτήν την ιστορία συντελούν εύστοχα και τα διάσπαρτα, και συνάμα πολύ όμορφα, instrumental κομμάτια του δίσκου, που ενίοτε κλέβουν και την παράσταση. Μουσικά, και με βάση την προσπάθεια που προαναφέρθηκε, οι Wretched, πάνε ένα βήμα μπροστά τον ήχο τους, κάνοντας σαφές το ότι ήρθαν για να μείνουν και ότι έχουν πολλά ακόμη να δώσουν. Με το πέρας του χρόνου κερδίζουν ολοένα και περισσότερους οπαδούς και η νέα τους κυκλοφορία θα βοηθήσει ακόμα πιο πολύ στην αναγνώρισή τους. Σίγουρα το “Beyond the Gate” δεν αποτελεί τομή στη μέχρι στιγμής πορεία του μελωδικού deathcore, αλλά εγγυημένα θα αρέσει στους fans του είδους, και βέβαιο είναι πως το συγκρότημα θα μας απασχολήσει γενικά στο μέλλον, καθώς διαθέτει όλες τις προοπτικές. Και γιατί όχι άλλωστε; Τεχνικά είναι ήδη σε υψηλά επίπεδα. Θέληση για εξέλιξη να υπάρχει και όλα γίνονται τελικά.


606
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1413 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.