Sorry κιόλας, αλλά άμα ενδιαφέρεται κάποιος για το black metal έστω και περιστασιακά και δεν ξέρει τους Αμερικανοκολομβιανούς Inquisition τότε μάλλον πέρασε τα τελευταία 15 χρόνια σε σπηλιά, οπότε δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούμε στο βιογραφικό τους.
Πώς να το κάνουμε, το ντουέτο έχει βγάλει (τουλάχιστον) 2 από τους καλύτερους black metal δίσκους της δεκαετίας, άμα δεν τους ξέρετε ήδη τότε διαβάζετε την λάθος κριτική, ξου, ξου!
Εδώ έχουμε την επανακυκλοφορία του πρώτου τους ολοκληρωμένου άλμπουμ που πρωτοκυκλοφόρησε το 1998, του “Into the Infernal Regions of the Ancient Cult”, και από τα πρώτα τραγούδια καταλαβαίνεις την φόρμουλα που έμελλε να εξελιχθεί στο μαυρομεταλλικό θηρίο που ξέρουμε σήμερα. Επιθετικό, σκοτεινό, απόκοσμο black metal με δυσαρμονικές thrash πινελιές που δεν θυμίζουν ωστόσο γνωστά μονοπάτια, φοβερή κιθαριστική δουλειά από τον μετέπειτα guitar hero του ιδιώματος, Dagon, τα γνωστά χαρακτηριστικά φωνητικά “βατραχάκι-Mumm Ra” που αρέσκονται να κοροϊδεύουν οι άσχετοι κοπρίτες και εμείς αγαπάμε, Σατανάς, ξύλο, τράγοι, όλα τα καλά συστατικά είναι εδώ.
Στα συν το ότι η επανακυκλοφορία έχει και νέο γαμηστερότατο εξώφυλλο. Οι συνθέσεις βέβαια δεν είναι και οι καλύτερες τους, και την παραγωγή δεν τη λες και άψογη , αυτά έμελλε να έρθουν στη πορεία, ξεκινώντας με τον διάδοχο του, το “Invoking the Majestic Throne of Satan” του 2002, αλλά καταλαβαίνεις ότι αυτή μπάντα έχει (είχε;) μέλλον.
Αν θέλετε απλά τις καλύτερες κυκλοφορίες των Inquisition, τότε μάλλον αυτό τον δίσκο μπορείτε να τον προσπεράσετε και να κοιτάξετε τους επόμενους, είναι μεν δισκάρα, αλλά ωχριά μπροστά σε αυτά που επακολούθησαν, αν πάλι έχετε ήδη τα άλλα άλμπουμ τους και θέλετε να κλείσετε τη συλλογή, επενδύστε άφοβα, τα λεφτάκια σας δεν πάνε καθόλου χαμένα.
610 
