Λίγο το όνομα της μπάντας, λίγο το εξώφυλλο δεν άργησα να καταλάβω περί τίνος πρόκειται.
Και αν θυμάμαι καλά πρέπει να είναι το πρώτο review που γράφω για deathcore σχήμα. Και η αλήθεια είναι πως είχα καιρό να ακούσω κάτι από αυτόν το χώρο.
Δε λέω. Με την πρώτη ακρόαση ίσως σου φανεί μονότονο. Ακούγοντας όμως μερικές φορές ακόμα το ντεμπούτο των Γερμανών θα καταλάβεις πως δεν πρόκειται για ακόμα μια μπάντα του σωρού και πως άλλα παρόμοια σχήματα χρειάστηκαν μια ολόκληρη δισκογραφία για να φτάσουν κάποια στιγμή σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Με εννιά συνθέσεις (συν ένα intro) σχετικά παραδοσιακού deathcore, αρκετές επιρροές από All Shall Perish και I Declare War και μια απέχθεια για τις πράξεις της ανθρωπότητας και την ίδια την κοινωνία το “Aeshma” περιέχει τα γνωστά στοιχεία του ιδιώματος χωρίς να κουράζει και έχει τα προσόντα να τραβήξει την προσοχή του κοινού ειδικά του συγκεκριμένου ήχου.
Ο δίσκος κυμαίνεται σε πιο χαμηλές ταχύτητες με κοφτές κιθάρες, αρκετά τεχνικά σημεία και όμορφα συνδυασμένα breakdowns. Κομμάτια όπως τα “Illusions”, “Firstborn Privilege”, “Sleeping Titans”, “Last Existence” και “Eradication” αντανακλούν την ποιότητα του σχήματος και την μουσική τους ισορροπία.
Το “Aeshma” είναι ένας πολύ καλός δίσκος, ένα ιδανικό ντεμπούτο για τους Γερμανούς και σίγουρα must have για τους οπαδούς του ήχου. Και οπωσδήποτε μια εξαιρετική αφορμή να ξανασχοληθώ με το deathcore.
556 
