Η ακρόαση του “Earth”, του πρώτου δίσκος των Αμερικανών Trubador, μου άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις και για αυτό το λόγο αποφάσισα να ζητήσω από τα παιδιά να μας πουν μερικά πράγματα για το συγκρότημα.
Ο τραγουδιστής / κιθαρίστας Marcoe Stone απαντά με, αφοπλιστική, ειλικρίνεια στις ερωτήσεις και δείχνει ότι έχουμε να κάνουμε με ένα συγκρότημα που δεν τρέφει αυταπάτες σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στον ευρύτερο χώρο της μουσικής (δισκογραφικές εταιρείες, το ‘κύκλωμα’ των clubs κλπ), τουλάχιστον στη χώρα τους. Διαβάστε τη συνέντευξη και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Για αρχή νομίζω ότι θα ήταν καλό να μας πεις κάποια λόγια για τη μπάντα. Δώσε μας ένα σύντομο ιστορικό της.
Ξεκινήσαμε το 2001. Συγγενείς που αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα rock συγκρότημα. Προβάραμε το υλικό μας για αρκετό καιρό και αλλάξαμε το στιλ μας αρκετές φορές μέχρι να καταλήξουμε στο τωρινό. Βαθύ και μελαγχολικό, όπως μας αρέσει.
Μίλησε μας λίγο για το όνομα σας. Ποιανού ιδέα ήταν;
Έψαχνα για ένα καλό όνομα για συγκρότημα και κατέληξα σε αυτό. Ταιριάζει τέλεια, διότι πάντα θέλαμε να περιοδεύουμε και κατά κάποιο τρόπο σημαίνει “οι outsiders που περιοδεύουν”, σε ελεύθερη μετάφραση.
Η μουσική σας είναι επηρεασμένη από τον metal ήχο, τη grunge σκηνή των αρχών της δεκαετίας του ’90 ενώ υπάρχει διάχυτη μια 70’s αίσθηση. Πως θα περιγράφατε εσείς τη μουσική σας;
Όλοι ακούγαμε Kurt Cobain, Alice in Chains και τα λοιπά από την περίοδο του grunge. Ήταν ένα σκοτεινό και δυναμικό είδος rock. Πραγματικά μας επηρέασε όλους. Μεγαλώσαμε με παλιούς Metallica (και κάποιο από το νεότερο υλικό τους) και προσωπικά αγαπούσα τους Black Sabbath περισσότερο απ’ ότι μπορείς να φανταστείς. Κανένα άλλο συγκρότημα δε με έχει επηρεάσει περισσότερο. Μια μίξη metal με rock είναι το είδος, στο οποίο καταλήξαμε.
Ποιες είναι οι επιρροές σας ως μπάντα αλλά και ξεχωριστά;
Marcoe: Συνθέτες όπως like Elton John, The Beatles. Επίσης οι Sabbath και οι Metallica. Criss: Alice in Chains, Led Zeppelin, The Beatles, αλλά και τραγούδια στο στιλ των Neil Young και Johnny Cash. Jaymes: The Beatles, Zeppelin και μέχρι κάποιο σημείο και mainstream rock. Όσον αφορά σε συγκροτήματα οι Metallica και το grunge όπως επίσης και οι Pink Floyd.
Ποιος είναι ο κύριος συνθέτης και ποιανού είναι οι στίχοι;
Ο Criss συνήθως γράφει τα κομμάτια στην κιθάρα και εγώ προσθέτω τις μελωδίες. Στη συνέχεια δουλεύουμε μαζί, έτσι ώστε να βελτιώσουμε τη δομή του τραγουδιού και εκεί έχουμε λόγο και οι τρεις μας. Τους στίχους συνήθως τους γράφω εγώ. Κάποιες ιδέες μου έρχονται σαν όνειρο, όπως το Black Crow και μερικά ακόμα. Κάποιες άλλες φορές, όταν έχει προηγηθεί ένα μεθύσι την προηγούμενη βραδιά, τζαμάρω μόνος μου και ουρλιάζω στο μικρόφωνο και καταλήγω με κομμάτια όπως τα Another Life, Tow the Line και One Line.
Πες μας λίγα λόγια για τις ηχογραφήσεις;
Ηχογραφούμε αρκετά μέρη ζωντανά με μια sony συσκευή που διαθέτει δυο μικρόφωνα. Στη συνέχει κάνω το mastering με υπολογιστή. Ο δίσκος δε βγήκε ακριβώς όπως τον θέλαμε ηχητικά. Πήγαμε σε κάποιον τύπο με 3.000 δολάρια και … παίρνεις ότι πληρώσεις. Στο μέλλον μπορεί να κάνουμε ένα remix, remaster ή ακόμα και να επαναηχογραφήσουμε κάποια κομμάτια, αλλά ως συνθέσεις παραμένουν αρκετά δυνατές. Είμαστε αρκετά ευχαριστημένοι. Ποτέ δεν είναι 100% ικανοποιημένοι, αλλά τι να κάνουμε, δεν είμαστε πλούσιοι χα χα.
Ακούγοντας το δίσκο μου έδωσε την αίσθηση ότι είστε τρεις καλοί φίλοι σε ένα studio που παίζουν τη μουσική που πραγματικά τους αρέσει. Ήταν όντως αυτός ο σκοπό σας;
Και ναι και όχι. Σίγουρα ναι, δεδομένου ότι παίξαμε τα τραγούδια που θέλαμε, ξέροντας ότι όλα τα τραγούδια του δίσκου δε θα είχαν τον ίδιο ήχο. Επίσης το τραγούδια ήταν πολύ μεγάλα σε διάρκεια και με το να τα ηχογραφήσουμε είναι σα να βάζαμε τρικλοποδιά στον εαυτό μας, μιας και ξέραμε ότι δε θα παιζόταν στο ράδιο.
Όχι, μιας και περιμέναμε καλύτερη ανταπόκριση και καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά είναι ΟΚ για πρώτη προσπάθεια. Έχουμε πολλά τραγούδια έτοιμα και δουλεύουμε πάνω στο δεύτερο δίσκο μας. Ελπίζουμε να τον ηχογραφήσουμε μόνοι μας, αλλά για το mastering θέλουμε κάτι επαγγελματικό.
Ο τύπος (μουσικά περιοδικά, ράδιο κλπ) στην Αμερική υποστη- ρίζει συγκροτήματα όπως οι Trubador;
Όχι. Σίγουρα όχι. Είναι αδιέξοδο, εκτός αν παί- ζεις παιδική pop, ηλεκ- τρονική μουσική, rap ή hip hop. Οι άνθρωποι λένε ότι το rock είναι πεθαμένο. Εγώ λέω ότι το hard rock είναι πιο πεθαμένο. Τι μπορείς να κάνεις; Μόνο να ελπίζεις ότι θα υπάρξει μια αλλαγή και οι άνθρωποι θα αρχίσουν να ζητάνε καλή heavy μουσική.
Λαμβάνοντας υπόψη τις δυσκολίες που πρέπει να ξεπεράσει ένα συγκρότημα προκειμένου να προωθήσει τη μουσική του, πόσο σημαντικό είναι για ένα συγκρότημα να έχει σελίδα στο myspace;
Το να προωθείς τη μουσική σου μόνο από το myspace δεν είναι καλό. Φαίνεται ότι όλο τα πράγμα το χειρίζονται εταιρείες και νερά κορίτσια. Είναι καλό και πρέπει να έχεις μια σελίδα έτσι ώστε ο κόσμος να σε μάθει. Η μουσική όμως ακούγεται πολύ ‘συμπιεσμένη’ και για αυτό χρησιμοποιούμε διαφορετικό player. Η κύρια παρουσία μας στο internet ήταν πάντα το youtube. Δίνουμε μεγάλη σημασία στην εικόνα. Όλοι αισθανόμαστε έτσι.
Ποια ήταν η ανταπόκριση στο δίσκο;
Συνολικά θα έλεγα καλή. Το Rolling Stone δε θα μας παρουσιάσει στο επόμενο διάστημα, αλλά άλλα μουσικά περιοδικά έχουν ακούσει το δίσκο και φαίνεται ότι διακρίνουν μια ελπίδα για εμάς στο μέλλον αλλά και μας θεωρούν μια ελπίδα για το heavy rock γενικότερα (δικά τους λόγια, όχι δικά μου), κάτι το οποίο και εμείς ελπίζουμε.
Με το είδος της μουσικής που παίζεται βάζω στοίχημα ότι οι ζωντανές εμφανίσεις σας θα είναι ‘έντονες’. Περιέγραψε μας ένα ‘συνηθισμένο’ show των Trubador.
Είναι αστείο, αλλά έχουμε απαίσιες εμπειρίες. Δίνουμε ένα φοβερό, έντονο, γεμάτο ψυχή show που σε κάνει να ιδρώνεις, παρόμοιο με αυτά των AC/DC σε ένταση. Το πρόβλημα είναι ότι (κυρίως από την περίοδο 2006 – 2009) τα rock/pop και hardcore/metalcore συγκροτήματα κατακλύζουν τα clubs. Κάποιες φορές όταν βγαίνουμε να παίξουμε τα τραγούδια μας αδειάζει το μέρος. Χα χα. Περίεργο. Πάντα θέλαμε απλά να παίζουμε, Ευρώπη, Σκανδιναβία, Ιταλία, Ελλάδα και αλλού. Πιστεύουμε ότι το old school heavy rock θα τα πηγαίνει καλύτερα εκεί. Ποιος ξέρει; Σου λέω ότι τα live clubs εδώ στην Αμερική έχουν πάρει την κατηφόρα. Πρέπει να παίζεις πολύ ήσυχα (τουλάχιστον πολύ ήσυχα για εμάς) και όλα τα συγκροτήματα ακούγονται το ίδιο. Τι να κάνεις;
Στο βιογραφικό σας λέει ότι απορρίψατε δυο προτάσεις από δισκογραφικές εταιρείες διότι δε σας έδιναν την καλλιτεχνική ελευθερία που θέλατε. Αυτή είναι μια πολύ τολμηρή κίνηση, ειδικά σε μια εποχή όπου κάθε συγκρότημα πασχίζει για ένα συμβόλαιο. Είσαστε διατεθειμένοι να κάνετε κάποιο συμβιβασμό προκειμένου να υπογράψετε ένα συμβόλαιο ή προτιμάτε να παίζετε τη μουσική που αρέσει σε εσάς και να κυκλοφορείτε εσείς οι ίδιοι τους δίσκους σας;
Έχουμε ένα πρόβλημα με όλα τα δισκογραφικά συμβόλαια που μας έχουν προταθεί. Πάντα ελπίζαμε ότι θα βρεθεί ένα σπουδαίο συμβόλαιο. Δεν είναι αναγκαίο να είναι γεμάτο από ψεύτικες υποσχέσεις για περιουσίες που θα κάνουμε, αρκεί να αφήνει τον καλλιτεχνικό έλεγχο σε εμάς. Αμφιβάλλουμε αν αυτό θα συμβεί ποτέ. Πάντως μέχρι τώρα δεν έχουμε μετανιώσει που απορρίψαμε τις εταιρείες.
Απ’ όσο ξέρω σχεδιάζετε να κυκλοφορήσετε το δεύτερο δίσκο σας αυτό το φθινόπωρο. Μπορείς να μας δώσεις κάποιες πληροφορίες;
Ο νέος δίσκος προσωρινά ονομάζεται “America” και θα είναι περισσότερο rock παρά metal. Έχει ορισμένα καλά ορχηστρικά σημεία και είναι λίγο πιο πολύπλοκος από ότι έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Μου αρέσει το αίσθημα που αποπνέει μέχρι τώρα και η αποδοχή που έχει συναντήσει στο youtube είναι πολύ καλή σε ορισμένες περιπτώσεις. Αναρωτιόμασταν αν οι οπαδοί μας, στους οποίους αρέσει περισσότερο το metal, θα μας ακολουθήσουν, αλλά φαίνεται να τους αρέσει η νέα μας κατεύθυνση. Σχεδιάζουμε να εισάγουμε και άλλα όργανα όπως δεύτερες κιθάρες, κρουστά και πλήκτρα ως ένα βαθμό σε αυτό το δίσκο. Χρειαζόμαστε χρόνο για να δουλέψουμε και να δοκιμάσουμε αυτές τις ιδέες, οπότε θα χρειαστεί να περάσουμε μεγάλα διαστήματα στο studio. Ελπίζουμε να τον ηχογραφήσουμε μόνοι μας και να τον στείλουμε αλλού για επαγγελματικό mastering.
Οι τελευταίες λέξεις ανήκουν σε εσένα.
Οι Trubador είχαν αρκετές δυσκολίες στο ξεκίνημα τους αλλά το έχουμε βάλει σκοπό να συνεχίσουμε να γράφουμε και να παίζουμε ζωντανά, ότι και αν συμβεί. Έχουμε ορκιστεί να το κάνουμε και παίρνουμε τη μουσική μας πολύ σοβαρά. Τα πράγματα είναι δύσκολα για μια heacy rock μπάντα με μεγάλα τραγούδια και καθόλου λεφτά στη διάθεση της. Η Αμερική φαίνεται να έχει χάσει το πάθος της για ζωντανή μουσική και αυτό είναι κρίμα. Το να παίζεις σε ένα χάλια club είναι εντάξει, αρκεί ο κόσμος να είναι εκεί. Πάντως αυτό δε συμβαίνει συχνά, και έχουμε παίξει σε πολλά. Τις περισσότερες φορές είναι άδεια. Για να σου πω την αλήθεια θα προτιμούσαμε να συνεχίσουμε να γράφουμε μουσική, να προβάρουμε το υλικό μας και ελπίζουμε να πάρουμε έναν manager ή κάποιον να μας κλείνει συναυλίες για να μας πάει στο επόμενο επίπεδο. Είμαστε μουσικοί, όχι promoters, businessmen ή bookers. Ευχαριστώ για τη συνέντευξη.
Συνέντευξη στον Δημήτρη Καρβούνη
802 
