Κάτι βάζουνε στο νερό του Σικάγο, δεν εξηγείται αλλιώς η δημιουργική έξαρση της συμμορίας Indian, Lord Mantis, του περί ου ο λόγος Avichi, για να μην αναφέρουμε και τον μέγιστο Al Bundy.
Ο Aamonael, κατά κόσμο Andrew Markuszewski, επίσης των Lord Mantis και πρώην Nachtmystium, κατάφερε σε ένα χρόνο να γράψει και να παίξει σε δύο καταπληκτικά άλμπουμ, στο ένα εκ των οποίων, το “Catharsis Absolute” συγκεκριμένα, παίζει όλα τα όργανα, κάνει όλα τα φωνητικά και ακόμα και την παραγωγή. Πότε κοιμάσαι ρε μεγάλε;
Στο ψητό όμως, το όνομα των Avichi φέτος έπαιζε πάρα πολύ στα στόματα των απανταχού μαυρομέταλλων, και η αλήθεια είναι ότι λίγο τους σνόμπαρα γιατί προσπαθούσα να κάνω ένα διάλειμμα από το black metal που με κυνηγάει φέτος, να ακούσουμε και κάτι άλλο, κανά καινούργιο άλμπουμ hip-hop ρε αδελφέ, να μην είμαστε κολλημένοι στα ίδια! Όχι καριόλη, το black metal φέτος θα σε κυνηγάει, θες δε θες, φάε το “Catharsis Absolute” στη μάπα και σκάσε. Ο κύριος Markuszewski έχει βγάλει τον καλύτερο USBM δίσκο της χρονιάς, θεατρικό, avant-garde, με στοιχεία από epic μέχρι post-punk, σημεία που θυμίζουν από Blut Aus Nord μέχρι Twilight, όλα άψογα δεμένα και να ρέουν ομαλά χωρίς ίχνος υπερβολής και δυσαρμονίας. Πραγματικά το μόνο αρνητικό που μπορώ να πω για το άλμπουμ είναι το τελευταίο, και ομώνυμο, κομμάτι που είναι απλά ένα θέμα στο πιάνο που επαναλαμβάνεται κοντά στα 8 λεπτά, και κατά συνέπεια άμα αφαιρέσεις αυτό και την εισαγωγή μένεις μόνο με 4 tracks και περίπου μισή ώρα διάρκεια.
Παρά τη μικρή του σχετικά διάρκεια πάντως, το “Catharsis Absolute” χέζει στη μάπα την τελευταία κυκλοφορία του απατεώνα Blake Judd, ο οποίος μάλλον δεν έπρεπε να κόψει την πρέζα, όσοι περιμένατε εναγωνίως τον τελευταίο δίσκο των Nachtmystium, αφήστε τον και πάρτε αυτόν στη θέση του, δεν θα το μετανιώσετε.
511 
