Mια από τις ιστορικότερες βραδιές της μουσικής που αγαπάμε (και δεν είμαι καθόλου υπερβολικός) έζησε την Κυριακή το An Club και μαζί του αρκετό πλήθος κόσμου που περίμενε αυτή τη μέρα πως και τι.
Το τέταρτο σε σειρά Βrutality Over Sanity Deathfest με έκανε να απορήσω γιατί δεν είχα πάει σε κανένα από τα προηγούμενα. Και επειδή κάλλιο αργά παρά ποτέ από τις 15:30 το μεσημέρι βρισκόμουν εκεί για να μην χάσω ούτε δευτερόλεπτο από αυτό το lineup… φωτιά. Οι πόρτες άνοιξαν και το death metal πάρτυ ήταν έτοιμο να αρχίσει.
Στις 16:00 λοιπόν την αρχή κάνουν με τον καλύτερο πραγματικά τρόπο οι Λειβαδιώτες Eternal Obscenity οι οποίοι δυστυχώς αναγκάστηκαν τελευταία στιγμή να παίξουν χωρίς μπάσο. Κάτι το οποίο βέβαια δεν τους πτόησε καθώς το πολύ δυνατό death metal τους, οι riffάρες, οι κιθαριστικές τους μελωδίες και η φωνάρα του Στέλιου μας άνοιξαν την όρεξη για την συνέχεια του fest.
Και επειδή κάτι έχουμε ακούσει από το επερχόμενο πρώτο full-length τους, περιμένουμε με μεγάλη αγωνία. Έκλεισαν με διασκευή στο “Wings” των Vader και κέρδισαν πανάξια το κοινό και το χειροκρότημα του.
Eternal Obscenity setlist: Intro, Aggravation of Impurity, The Era of Subjection, Desecration of Scriptures, Absorption the Ignorance, Monarchy of Perjury, Wings (Vader cover)
Συνέχεια με πιο χαμηλές ταχύτητες και τους DreamLongDead κυριολεκτικά να με συνεπαίρνουν με την μουσική τους. Παίζοντας ένα τέλεια συνδυασμένο doom/death metal που θύμιζε κάτι από Autopsy, Asphyx και Entombed νομίζω πως ήταν ακριβώς ότι χρειαζόμουν εκείνη την στιγμή.
Και το πόσο τραβάει το headbanging αυτός ο ήχος δεν περιγράφεται. Και μπορεί ο ήχος στην αρχή να έκανε κάτι νερά (το οποίο φυσικά έφτιαξε άμεσα) η θανατερή ατμόσφαιρα που έφτιαξε η μπάντα ωστόσο αποτέλεσε την τέλεια πάσα για τους επόμενους πρώτους ξένους της βραδιάς.
DreamLongDead setlist: The Howling From the Hills, The Dead Dream Under Our Skin, VomitEarth, Silent Demise (Bolt Thrower cover)
Kαι μιλάω φυσικά για τους Ιταλούς Unbirth. Προσωπικά μεγάλη έκπληξη, γιατί μην έχοντας ακούσει ιδιαίτερα στο παρελθόν περίμενα κάτι σχετικά μέτριο. Μέγα λάθος. Οι τύποι τα έσπασαν κανονικά με το τεχνικό brutal death metal τους να με σφαλιαρίζει ασταμάτητα.
Θα ήθελα να σταθώ και σε δύο πράγματα που με άφησαν άφωνο. Πρώτον τα κτηνώδη φωνητικά του frontman Michele Sassano και δεύτερον το σεμιναριακό παίξιμο του μπασίστα Umberto Poncina ο οποίος πραγματικά μάγεψε. Δηλώνω πλέον οπαδός και ελπίζω να τους ξαναδούμε σύντομα από τα μέρη μας.
Unbirth setlist: Embrace the Permeation of Plague, Will of Atlantis, Entitlement of Scourge, Crowding at the Edge of Cosmos, Unfed Thoughts, Sterile Planets, Incestuous Warpath
Kαι ήρθε η ώρα για λίγο grindcore με τους δικούς μας Grassroll να ανεβάζουν τις ταχύτητες παίζοντας μέσα σε 20 περίπου λεπτά 10 κομμάτια. Κάτι καθόλου περίεργο για το συγκεκριμένο είδος αν αναλογιστείς ότι μακροσκελές κομμάτι θεωρείται όποιο ξεπερνάει τα 3 λεπτά. Πάρα πολύ δραστήριοι επί σκηνής χωρίς πολλά πολλά έριχναν τον έναν πυροβολισμό μετά τον άλλον.
Μοναδικές οι κραυγές της τραγουδίστριας τους όπως εντυπωσιακό ήταν και το ταχύτατο παίξιμο του drummer τους. Ίσως να ήθελα να ακούσω το “Fuck Your Best” (και γενικά να ακούσω λίγο παραπάνω) αλλά τόσο η εμφάνιση τους όσο και το setlist τους με κάλυψαν.
Grassroll setlist: Noise Nerds, Aggressive Minority, Hero Or Zero, Dead Brain, Mr. Miyaki was a Slut, Humanimal Sickness, U(rban) S( laves) A(sphyxia), Blow for Job, Can We Riot Now?, Chains Or Scars
Eπόμενοι του lineup ήταν οι Άγγλοι Decrepid. Πιο old school death metal ηχητικά, με αρκετά πιο groovy σημεία και δύο εξαιρετικούς κιθαρίστες που έντυναν το όλο death σύνολο με όμορφες μελωδίες και riffs. Η αλήθεια είναι όμως πως αν με ανάγκαζες να ξεχωρίσω μια μπάντα από τις έντεκα ως αυτή που μου έκανε την λιγότερη εντύπωση, θα ήταν η συγκεκριμένη.
Κάτι το ότι δεν ήμουν αρκετά εξοικειωμένος με τον ήχο τους, κάτι το γεγονός πως δεν μου πολυάρεσε ο frontman (καθαρά σαν παρουσία και μόνο και σαν σύνολο με τους υπόλοιπους), δεν έχω καταλήξει ακόμα. Σίγουρα πρέπει και θέλω να τους ξαναδώ για μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Δυστυχώς το setlist τους δεν κατάφερα να το βρω.
Κατά τις 19:15 λοιπόν ήρθε η ώρα για τη μπάντα που περίμενε ένα μεγάλο ποσοστό του κοινού (αν όχι όλοι) μαζί με τον γράφοντα φυσικά. Vaginal Penetration of an Amelus With a Musty Carrot ή αλλιώς VxPxOxAxAxWxAxMxC. Και το γράφω ολόκληρο για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται. Και φυσικά αυτό που ακολούθησε ήταν ένα κανονικό πάρτυ.
Απολαυστικότατοι, ομιλιτικότατοι και τέρμα χαβαλέδες συνδύασαν την ακραία μουσική τους και το καυστικό χιούμορ τους προκαλώντας πολύ γέλιο και κοπάνημα. Συνδυασμός goregrind και slamdeath στοιχείων (αυτοί το ονομάζουν Goreslam) με αρκετά groovy σημεία, φοβερά techno intros και τίτλοι τραγουδιών, έκαναν το κοινό πότε να χορεύει και πότε να moshάρει ασταμάτητα.
Σχόλιο για τα, πιο γουρουνίσια δεν γίνεται, φωνητικά του τραγουδιστή τους δεν χωράει. Αναμενόμενες επίσης ήταν και οι στολές που εμφανίστηκαν από ορισμένους με αυτήν του Μπόμπ Σφουγγαράκη να ξεχωρίζει. Και κάθε χρόνο να τους φέρνουν τους τρελούς αυτούς Αυστριακούς δεν νομίζω να είχε κανείς αντίρρηση.
VxPxOxAxAxWxAxMxC setlist: Rancid Monstrosity, Eyeball Peeler, Slushy Baby Chainsaw Assfuck, Mass Suicide With a Rusty Comb, Embryo’s Orgasm, Playing Muhlviertel Rabbit Chase in a Nursery, Mucus of a Giant Analpapilla, Baptized in Clammy Scat, Lacerate Some Farmers With a Harvester, The Daily Shower of a Concentration Camp Prisoner, Double Emetophilia Session
Kαι μιας και χαλαρώσαμε (ούτε καν) ήρθε η στιγμή των brutal death metal πιονέρων Craniotomy για την σοβαρότητα του θέματος. Προφανώς και δεν περίμενα κάτι λιγότερο από αυτούς. Μια εξαιρετική εμφάνιση που έκανε όλο το An να slamάρει μαζί τους. Τα τύμπανα να γαζώνουν συνεχώς, τα φωνητικά του frontman να λιώνουν το μυαλό μας (σε κάποια χαμηλά growls μπορώ να πω ότι χανόταν λίγο η φωνή του) και ένας μπασίστας που παίζει και να μονοπώλησε το ενδιαφέρον.
Από την σκηνή στο κοινό να ηγείται του moshpit και πάλι πίσω για να συνεχίσει το κοπάνημα του μπάσου (έφτασα σε σημείο να αναρωτιέμαι αν έπαιζε ή απλά το κοπάναγε). Είχαμε και μια guest εμφάνιση του Νάκου των Mortal Torment στο κομμάτι “Vomiting Bloody Pieces of Undigested Body” για να γουστάρουμε διπλά. Μοναδικές στιγμές.
Craniotomy setlist (με κάθε επιφύλαξη): Mr. Butcher, Cut A Piece For Your Hunger, Endless Torture, Vomiting Bloody Pieces of Undigested Body, Pathological Dependence on Autopsy Stench, Buried Alive
Ερχόμαστε ξανά εντός συνόρων με τους Mallediction να παίρνουν σειρά αντικαθιστώντας τους Terrordrome οι οποίοι κάτι μέρες πριν ανακοίνωσαν πως δεν θα μπορέσουν να παρευρεθούν στο live. Πιο σκοτεινό και κλασσικό death metal πότε πιο αργό και πότε πιο γρήγορο που μου θύμισε αρκετά Immolation, Dead Congregation, Bolt Thrower, Malevolent Creation και Morbid Angel οπότε καταλαβαίνετε την ποιότητα του πράγματος.
Πόλυ καλοί και σκηνικά και μουσικά με ταξίδεψαν αρκετά χρόνια πίσω ενώ τα επιβλητικά φωνητικά του τραγουδιστή τους με κέρδισαν από την πρώτη στιγμή. Αποδείχθηκαν με άνεση η καλύτερη επιλογή για την συμπλήρωση του κενού.
Mallediction setlist: Proclamation, Addicted to Sin, Manifestation, Iniquity, Plan of the Ancients, Aborted Fetus
Και με τον κόσμο να μαζεύεται γύρω από το κάγκελο και στο κέντρο του μαγαζιού μπορούσες εύκολα να καταλάβεις πόσο πολύ γουστάρει το κοινό τους Mortal Torment. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο αυτό. Τόσο το ισοπεδωτκό brutal death τους όσο και αυτή η μοναδική οικειότητα που σου βγάζει το σχήμα δεν γίνεται να μην σε μαγνητίσουν. Φουσκωτές κουλούρες, στρώματα θαλάσσης και το φόρεμα του τραγουδιστή τους δημιούργησαν την γιορτινή και χαοτική ατμόσφαιρα που περιμέναμε από αυτούς.
Εξαιρετικοί και σκηνικά και παιχτικά μας ταρακούνησαν για τα καλά με ένα setlist βασισμένο σε νέο υλικό που πρόκειται να κυκλοφορήσουν και όπως φάνηκε θα είναι καταιγιστικό. Και το κομμάτι “Necropitogyron” σαν νέο “You Suffer” θα λάβει της ίδιας εκτίμησης.
Mortal Torment setlist: Tender/Dismember, The Elbow Throne, Sculpting the Dead, Necropitogyron, Exhumed Tormentors, Masturbating the Deranged, A Million Skulls to Bludgeon, Decomposition in Vomit
Και συνεχίζουμε ακάθεκτοι (δυστυχώς η κούραση άρχισε σιγά σιγά να εμφανίζεται) με τους Soulskinner ακόμα μια μπάντα που είχα και εγώ και πολλοί παρευρισκόμενοι την περιέργεια να δούμε. Κυρίως για δύο λόγους. Πρώτον γιατί ήταν το πρώτο τους live ever και δεύτερον γιατί μουσικά σπέρνουν. Πιο κλασσικό death metal με βαθειά φωνητικά και όμορφες κιθαριστικές μελωδίες και επιπλέον ένα πολύ αξιόλογο και απαιτητικό drumming.
Όπως και να το κάνουμε είναι αξία στον χώρο και το γεγονός ότι κυκλοφόρησαν φέτος το καταπληκτικό τρίτο τους full-length “Crypts of Ancient Wisdom” σύν την παρθενική τους live εμφάνιση ολοκληρώνουν μια άκρως επιτυχημένη χρονιά για αυτούς. Τυχεροί όσοι βρεθήκαμε εκεί και τους απολαύσαμε.
Soulskinner setlist: Intro, The Captive Tojan Maiden, Life A Bane, The Price of War, Our Greatest Curse, The Furies Hymn, Not my God, Deadland Pt.1, Echoes of Sickness
Φτάσαμε λοιπόν και στους τελευταίους της βραδιάς, τους Ισπανούς deathsters (περίεργο ε;) Avulsed. Aν και περίμενα να επικρατήσει χαμός, οι περισσότεροι απλώς παρακολούθησαν την εμφανισή τους (είχαμε λιγοστέψει κιόλας λόγο της περασμένης ώρας που έκανε αρκετούς να φύγουν για να προλάβουν τα Μέσα) κάτι όχι τόσο περίεργο ειδικά για αυτούς που ήταν από την αρχή εκεί και κόντευαν να κλείσουν οχτάωρο. Η μπάντα ήταν πραγματικά εκπληκτική, άκρως επικοινωνιακή και μέσα σε μια ώρα και είκοσι λεπτά δίδαξαν πως πρέπει να παίζεται το πορνοδιαστροφικό ανίερο death metal.
Καθηλωτικά τα φωνητικά του frontman και αποστομωτικό το παίξιμο του καινούριου τους drummer ειδικά για το νεαρό της ηλικίας τους. Έκλεισαν ακριβώς όπως έπρεπε το φετινό Brutality Over Sanity. Kαι όπως όλοι μας θέλαμε.
Avulsed setlist: Intro, Dead Flesh Awakened, Breaking Hymens, Powedered Flesh, Devourer of the Dead, Carnivoracity, Gorespattered Suicide, Zompiro, Stabwound Orgasm, Nullo ( The Pleasure of Self- Mutilation), Sweet Lobotomy, Sick Sick Sex, Horrified by Repulsion, Blessed by Gore, Exorcismo Vaginal
Γύρω στη 1:00 το τέταρτο Brutality Over Sanity έλαβε τέλος. Μια εξαιρετική διοργάνωση που εύχομαι να κρατήσει για πολλά χρόνια ακόμα. Αξίζουν πάρα πολλά συγχαρητήρια στους διοργανωτές, σε όλες τις μπάντες που έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, στον κόσμο που στήριξε όλη αυτή την προσπάθεια και στο merch που παρείχε τα πάντα και σε προσιτές τιμές. Η γιορτή του death metal ήταν μια μαγευτική και πλούσια μέρα που θα θυμάμαι για πάντα. Για τον γράφοντα και όχι μόνο φαντάζομαι ήταν το live της χρονιάς. Ραντεβού λοιπόν του χρόνου στο πέμπτο BOS για ακόμα περισσότερες συγκινήσεις. Brutality will prevail.
Photos: Έφη Γιάννου
517 
