Εξαφανίστηκαν πριν από εκατομμύρια χρόνια, αλλά οι επιστήμονες ακόμα μελετούν την ύπαρξη τους στον πλανήτη μας. Ένας από εκείνους όμως, ζει ακόμα κάτω από τα ραντάρ των Μουσείων, στην ακριτική Ξάνθη. Το Σάββατο 15 Νοεμβρίου, ο Μωβ Δεινόσαυρος επισκέπτεται για πρώτη φορά την Αθήνα και ο ένας εκ των οδηγών του, μπασίστας, Στέφανος Δ. συζητάει με το Rockway.gr και το Δημήτρη Μαρσέλο τα καθέκαστα.
Λοιπόν Στέφανε, σίγουρα οι αναγνώστες μας θα ήθελα να μάθουν τι είναι ο μωβ Δεινόσαυρος και πως επέζησε της καταστροφής.
Ο Μωβ Δεινόσαυρος δεν ξέρουμε κι εμείς πως επέζησε. Αυτό που υποθέτουμε είναι ότι θα ήταν κρυμμένος κάπου, σε κάποια σπηλιά και θα έβραζε τσίπουρο, και γι αυτό γλύτωσε τον αφανισμό. Σήμερα, καθαρά λόγω ηλικίας, αράζει στα βουνά πάνω βόρεια της Ξάνθης, και που και που κατεβαίνει , μας δίνει κανένα riff ή τίποτα στίχους, και αποσύρεται ξανά!
Από το “Demosaurus” (και τι ωραίος τίτλος) ως το “Jurassic Bar” φάνηκε να έχει γίνει πολύ δουλειά και η βελτίωση σας είναι εξαιρετική. Τι μεσολάβησε ανάμεσα στα δύο;
Βασικά πολύς ελεύθερος χρόνος από ορισμένα μέλη της μπάντας, και πολύ όρεξη απ’ όλους. Έχουμε πάντα όρεξη για δουλειά (δεν ισχύει το ίδιο και για τον χρόνο) και έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε δωρεάν πρόβες μιας και είμαστε μέλη της μουσικής ομάδας του Πολιτιστικού Συλλόγου Φοιτητών Ξάνθης (“Η Γέφυρα”), οπότε και έχουμε μια κάποια άνεση. Αλλιώς θα μετρούσαμε φραγκοδίφραγκα και δεν θα είχαμε κάνει ούτε τα μισά. Έχουμε όλη την άπλα να αράξουμε στο στούντιο με τις ώρες να δουλέψουμε πάνω σε ιδέες, να πιούμε μπύρες χωρίς να μας κυνηγάει κανείς. Από κει και πέρα, μεσολάβησαν κάποια lives από δω κι από κει, τα οποία μας έδωσαν την ώθηση να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που ήδη κάναμε.
Πολύ όμορφα και απλά τα εξώφυλλα σας και το artwork σίγουρα θα έχει κάνει αίσθηση με το χαριτωμένο “εξαφανισμένο” ζώο. Πως ήρθε η ιδέα του δεινόσαυρου; Του έχετε δώσει όνομα;
Η ιδέα του δεινόσαυρου προέκυψε από τους Flintstones. Το πρώτο υποψήφιο όνομα της μπάντας ήταν “Flinstoned”, αλλά είπαμε ότι μάλλον δεν ταιριάζει και τόσο ούτε στο ύφος της μπάντας, ούτε σε μας τους ίδιους, και μερικά λεπτά πριν το πρώτο μας live έπεσε η ιδέα να πάμε σε ό,τι πιο κοντινό και ταιριαστό. Στον δεινόσαυρο που συμμετέχει στο ίδιο cartoon. Ο Dino δεν έχει όνομα, τουλάχιστον όχι για την ώρα! Στο μέλλον , ίσως σε κάποιο κομμάτι κάτι να γίνει!
Γιατί αποφασίσατε να παίξετε αυτό το είδος του rock; Τι έπαιξε το ρόλο του βαρόμετρου σε αυτή σας την απόφαση;
Κυρίως γιατί εγώ γκρινιάζω όταν είναι πιο γρήγορα τα riff. Δεν μπορώ να ακολουθήσω παιχτικά τους υπόλοιπους (γέλια)! Καλά ισχύει κι αυτό, αλλά γενικά το ροκ είναι η μεγάλη αγάπη όλων. Όλοι άκουσαν κάποτε Sabbath ή Zeppelin. Τα ακούσματα μας είναι ένα τεράστιο μπάχαλο από λαϊκά, μέχρι trance και από ψυχεδελικό ροκ μέχρι grind. Η κοινή γραμμή όλων είναι το ροκ, οπότε βρεθήκαμε εκεί, γουστάραμε και αράξαμε!
Είστε πολύ δραστήριοι και φαίνεται πως το πονάτε το άθλημα. Είναι δύσκολο να είσαι μουσικός στη Θράκη; Τι πιθανόν λείπει που μπορεί να έχουμε εμείς στο μεγάλο αστικό κέντρο;
Το μόνο δύσκολο είναι το γεγονός ότι είσαι μακριά από όλα όταν είσαι στη Θράκη. Το να πάμε σε οποιαδήποτε πόλη πιο νότια της Θεσσαλονίκης για εμάς σημαίνει μια μέρα άδεια απ τη δουλειά. Κακά τα ψέματα, όσο πιο εύκολη πρόσβαση έχεις στην Κεντρική Ελλάδα και στα μεγάλα αστικά κέντρα, τόσο πιο εύκολο είναι να παίζεις live, και για εμάς δεν είναι. Αυτό που σίγουρα βέβαια λείπει από την επαρχία της περισσότερες φορές είναι ένα live stage, με κατάλληλο εξοπλισμό για να στηρίξει live τέτοιου ήχου. Θα μου πεις “να είχες τα δικά σου μηχανήματα, να παίξεις όπου θες”. Έχεις δίκιο, ελπίζουμε στο μέλλον να το καταφέρουμε και αυτό!
Κάνατε και μια απαγωγή στο ντεμπούτο σας, έχοντας όμηρο τον Μαυρίδη των Black Hat Bones, μιας εξαιρετικά ανερχόμενης μπάντας. Πως έγινε η φάση; Πως αισθάνεται κανείς όταν δέχεται την πρόσκληση ένας άλλος συνάδελφος μουσικός για να βοηθήσει στο αποτέλεσμα;
Με τον Μπάμπη είμαστε φίλοι. Είχαμε γνωριστεί από κοντά όταν είχαν έρθει για live στην Ξάνθη παρέα με τους Half Gramme of Soma, και ήταν σαν να βρήκα (εγώ προσωπικά) τον χαμένο μου δεύτερο αδερφό. Έκτοτε βρεθήκαμε σε διάφορες φάσεις Θεσσαλονίκη και Ξάνθη, και επειδή ποτέ δεν μπορέσαμε να ούτε να τζαμάρουμε παρέα ούτε να παίξουμε στο ίδιο live, σκεφτήκαμε ότι θα ήταν καλή φάση να μπει στον δίσκο μας , και έτσι έγινε. Για το δεύτερο κομμάτι της ερώτησης θα πω απλά ότι δεν ήταν ακριβώς πρόσκληση.. Ήταν κάπως “ρε καλή φάση δεν θα ήταν να τραγουδούσες σε ένα κομμάτι?” – “Ψήθηκα” – “Ε ας το κάνουμε τότε.”. Την επόμενη μέρα το ξανασκεφτήκαμε και χωρίς να είμαστε όλοι κάτω από την επήρεια αλκοόλ, και εξακολουθούσε να είναι γαμώ τις ιδέες!
Σε ένα επόμενο album αν είχατε τη δυνατότητα να προσκαλέσετε κάποιον μουσικό από το εξωτερικό, ποιος θα ήταν αυτός; Και γιατί;
Αν ήταν ένας μόνο ίσως παίζαμε και μπουνιές μέσα στη μπάντα, δεν ξέρω. Tony Iommi, Robert Plant και James Hetfield ίσως ήταν οι επικρατέστεροι. Όχι μόνο λόγω μεγάλης εκτίμησης στο πρόσωπό τους, αλλά γιατί θα προσέφεραν κάτι έξτρα σε αυτό που ήδη παίζουμε.
Ποια είναι τα όνειρα και τα σχέδια των Purple Dino; Πρόσκληση στα Mad Awards ίσως;
(γέλια), τα Mad Awards δεν είναι στα σχέδια, αλλά αν γίνει κάτι τέτοιο θα πάμε για την φάση. Στο άμεσο μέλλον θέλουμε να παίξουμε όπου είναι δυνατό. Απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ελλάδα, παρέα με παλιούς φίλους με σκοπό την δημιουργία νέων. Από κει και πέρα υπάρχει ένα πλάνο για ένα split μέσα στο 2015, και μετά βλέπουμε. Το concept είναι να παίζουμε μουσική. Είτε στο προβάδικο, είτε σε κάποιο live stage, είτε σε πανεπιστήμια, καταλήψεις, οτιδήποτε. Αρκεί να παίζουμε.
Υπάρχει μια έντονη συναυλιακή δραστηριότητα στην Underground rock τελευταία χρόνια. Και εσύ ο ίδιος με το Fuzztastic Festival κάνεις μια πολύ όμορφη προσπάθεια. Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις ένα τέτοιο event στην Ελλάδα; Βοηθούν καθόλου οι τοπικές κοινωνίες; Ο κόσμος στηρίζει; Θα γίνει και του χρόνου; Έχεις κάτι στα σχέδια;
Κατ’ αρχήν να πω ότι δεν είναι δικιά μου η ιδέα του Fuzztastic Planet, ούτε το ξεκίνησα εγώ, ούτε είμαι μόνος σε αυτό. Το Fuzztastic Planet ξεκίνησε από τον Θοδωρή το 2013, το οποίο φιλοξενήθηκε στην Αλμύρα (Καβάλα) και από κει και ύστερα χωθήκαμε και οι υπόλοιποι στο όλο σκηνικό. Είμαστε 4 που το διοργανώνουμε, αλλά τρέχουν πολλοί περισσότεροι εθελοντικά και τους ευχαριστούμε πάρα πολύ γι αυτό, γιατί χωρίς αυτούς δεν θα γινόταν τίποτα, θα είχαμε κλατάρει. Είναι δύσκολο καθαρά και μόνο λόγω της κακής οικονομικής μας κατάστασης και της τεράστιας απόστασης που έχουμε από την κεντρική Ευρώπη. Τα έξοδα για να φέρουμε κάποια μπάντα από το εξωτερικό είναι πολύ περισσότερα απ ότι θα ήταν αν βρισκόμασταν στην Αυστρία, ή σε κάποια άλλη κεντροευρωπαϊκή χώρα. Οι τοπική κοινωνία ομολογουμένως το αγκάλιασε (σε αντίθεση με τις αρχές, που είχαν στημένο μπλόκο 2 από τις 3 μέρες), αλλά ελπίζουμε να πάνε όλα προς το καλύτερο. Ο κόσμος που ακούει αυτή τη μουσική έτρεξε στην άλλη άκρη της χώρας για να έρθει να δει αυτό που στήσαμε. Αυτό είναι μεγάλη τιμή, και είναι αυτό που μας δίνει την ώθηση να συνεχίσουμε να το κάνουμε. Έχουμε ήδη ανακοινώσει τους γείτονες Black Rainbows από την Ιταλία, και θα έρθουν και άλλες ανακοινώσεις στο άμεσο μέλλον.
Πρώτη κατάβαση σας στην Αθήνα στις 15 Νοεμβρίου και είστε καλεσμένοι των Half Gramme of Soma στο live release show τους. Τι θα ετοιμάσετε για τους Αθηναίους που θα τρέξουν να σας δουν;
Θέλαμε να κάνουμε μια παρουσίαση του δίσκου, όπως κάναμε και στο Fuzztastic Planet φέτος, παρέα με τον Μπάμπη Μαυρίδη, αλλά τελευταία στιγμή κάτι του έτυχε και δεν θα μπορέσει να είναι παρέα μαζί μας στην σκηνή. Εμείς παρ’ όλα αυτά έχουμε φορτισμένες μπαταρίες, τις οποίες σκοπεύουμε να αποφορτίσουμε στο συγκεκριμένο live μιας και το επόμενο μάλλον αργεί!
Πως πιστεύεις πως θα ήταν ο κόσμος μας αν υπήρχαν ακόμα δεινόσαυροι;
Τρομακτικός το μόνο σίγουρο! Βλέπε Jurassic Park ή Godzilla. Δεν θα είχε καθόλου πλάκα!! Εκτός βέβαια αν οι δεινόσαυροι ήταν σαν αυτόν που έχουμε εμείς στο μυαλό μας, και γούσταρε να αράζει και να πίνει.. Σίγουρα πάντως δεν θα μπορούσαμε να εξημερώσουμε έναν βελοσιράπτορα και να τον έχουμε στο σπίτι αντί για γάτα ή σκύλο!
Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου!
Να είσαι καλά Δημήτρη! Ευχαριστούμε από την μεριά μας για το βήμα που μας έδωσες να εκφράσουμε τις σκέψεις μας, και τα λέμε από κοντά στις 15 του μήνα στο An Club παρέα βέβαια, με Half Gramme of Soma, Blame the Trees και Hungry Dukes! m/
250 
