Είναι στιγμές που καταλαβαίνεις πως όσο και να προσπαθείς να μετουσιώσεις το ενδιαφέρον σου για τη μουσική, πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που με τον Χ ή Ψ τρόπο, θα σε βάλουν σε μια διαδικασία, μέσω της οποίας αναλαμβάνεις άθελά σου περαιτέρω ευθύνες.
Το πόσο τρέξιμο έχει ένα μουσικό site για να λειτουργήσει το έχω αναφέρει πολλάκις και όποιος θεωρεί πως είναι εύκολο, ας ρωτήσει τους δεκάδες “συναδέλφους” που άνοιξαν κάποιο zine (ελπιδοφόρο ή μη) και στην πορεία το έκλεισαν εν μια νυκτί.
Έχω βαρεθεί να διαβάζω σχόλια τύπου “κάθε πικραμένος γράφει για μουσική” κτλ κτλ. Μπορεί να έχει βάση αυτό, αλλά από την άλλη, είναι τόσο δύσκολο το να βρεις ανθρώπους για να γράφουν κριτικές και να πηγαίνουν στα live, άνευ αμοιβής φυσικά, που ναι, στην τελική μπορείς να συμβιβαστείς και με ανθρώπους που δεν κατέχουν νόμπελ λογοτεχνίας.
Τι εννοείς, “μπαίνετε τζάμπα σε συναυλίες”; Σοβαρά; Αυτό είναι το λιγότερο που μπορεί να δώσει ένα zine στους συντάκτες του και συνάμα το πιο απλό που μπορεί να προσφέρει μια εταιρεία συναυλιών. Διότι καλή η τσάμπα προβολή (κάτι που δεν ίσχυε παλαιότερα φυσικά), καλό το έμμεσο σπρώξιμο μέσω συνεντεύξεων, αφιερωμάτων κτλ, αλλά όλα αυτά πρέπει να έχουν και ένα αντίτιμο. Τουτέστιν, οι προσκλήσεις δε δίδονται επειδή οι διοργανωτές έχουν μεγάλη καρδιά, ούτε κάνουν κάποια χάρη. Άσε που τα σοβαρά site καλύπτουν όσα περισσότερα live μπορούν, τους αρέσει δεν τους αρέσει, και δεν πηγαίνουν μονάχα σε ότι τους καυλώσει. Και ναι, ενίοτε είναι και “τράβηγμα” το να πας σε κάποιο event που υπό άλλες συνθήκες δε θα πάταγες.
Για ευνόητους λόγους δε θα πω κάτι για τα online περιοδικά που αυτοχρίζονται μεσσίες του internet και δίχως να ασχοληθούν με ένα live, θέλουν προσκλήσεις. Για τζαμπατζήδες και “τουρίστες” δε χαλάω σάλιο.
Πέραν αυτών λοιπόν, το αστείο της υπόθεσης είναι πως όλοι περιμένουν κάτι από το κάθε zine, λες και για κάποιο λόγο είναι δουλειά του… Λες και βγάζει χρήματα στην τελική και έχει “χρέος” να νταχτιρντίζει κάθε μουσικό, κάθε εταιρεία και κάθε promoter.
Το να στέλνεις δελτία τύπου και να σπαμάρεις συνέχεια ένα site, ζητώντας του κιόλας να σου στέλνει link από αυτά που του στέλνεις, είναι τουλάχιστον χαζό. Πόσο κόπος άραγε είναι το να μπεις στα 10-15 zine που έστειλες να τσεκάρεις αν ανέβηκε η κριτική του δίσκου σου ή το δελτίο τύπου; Αλλά όχι! Καθημερινά θα πρέπει το site να αποστέλλει δεκάδες απαντητικά mail, προκειμένου να ενημερώνει τις μπάντες. Αμέ!
Παράλληλα έχουμε και το βραχνά του περίγυρου της εκάστοτε εγχώριας μπάντας, που άπαξ και δε γράψεις διθυράμβους για το album ή το live της, ή τολμήσεις να μιλήσεις αρνητικά, εξαπολύεται σφοδρή επίθεση από αυλικούς με τις τσουγκράνες ανά χείρας! Εννοείται πως και εμείς κρινόμαστε, όπως επίσης όλες οι απόψεις είναι σεβαστές, αλλά πάρτε χαμπάρι μερικοί πως υπάρχει περίπτωση να ξέρουμε κατιτίς παραπάνω, είτε επειδή κάθε χρόνο περνούν από τα χέρια μας εκατοντάδες νέες κυκλοφορίες, είτε παρευρισκόμαστε σε δεκάδες live! Στο κάτω κάτω, ο εκάστοτε συντάκτης γράφει τη γνώμη του. Τελεία, παύλα και διπλό θαυμαστικό! Μπορεί αυτή να μην εκφράζει όλο το site, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα διαμορφωθεί η εν λόγω γνώμη προκειμένου να χαρεί ένα συγκρότημα και η οικογένειά του, ή ένας promoter.
Το να διαχειρίζεσαι ένα site έχει πολύ τρέξιμο… Ειδικά δε, όταν θέλεις να είναι αξιόπιστο και δεν καθοδηγείσαι κατ’ αποκλειστικότητα από τα κλικ και τα like… Και σαφώς κρίνονται και αυτά! Καθημερινά κιόλας! Έλα μου όμως που παρόλο δε βάζουν λεφτά στην τσέπη τους, οι αξιώσεις των τριγύρω είναι λες και απευθύνονται σε πολυεθνική. Χαλαρώστε λοιπόν λίγο οι λογής δικαστές, προπονητές, επιστήμονες κτλ και άπαξ και θεωρείτε πως θα κάνατε καλύτερη δουλειά, είστε ευπρόσδεκτοι να δοκιμάσετε και εσείς. Και ας μετρήσουμε πόσους μήνες θα την παλέψετε.
247 
