Δεύτερο album για τους εξελίξιμους αυτούς άγγλους, που αν το ντεμπούτο τους “Embers Of Existence” έδειχναν ότι είναι μια παρέα στα πρώτα της βήματα στο χώρο του modern heavy metal, με το νέο album τους “Τhe Eternal Rest”, δείχνουν αποφασισμένοι να κάνουν κόσμο να τους προσέξει και εν μέρει, έχουν τα προσόντα να συμβεί αυτό.
Η μουσική τους είναι ένα αξιόλογο κράμα σύγχρονης metal άποψης, στα χνάρια των Trivium και Killswitch Engage, με τεχνικής φύσεως επιθετικότητα στα κιθαριστικά riff όπως θα τη συναντούσες σε δίσκους των Unearth, φωνητικές προσεγγίσεις στους Threat Signal (τρομερά επιδραστική μπάντα σε underground επίπεδο) και εναλλαγές ανάμεσα σε καθαρά και growl, σημεία-δάνεια από τη σουηδική melodic death κουλτούρα και ατμόσφαιρα καθαρά αγγλικού heavy metal, αν φυσικά δέχεσαι ότι υπάρχει μια pure τέτοια υπόσταση στους Paradise Lost.
Οι Engraved Disillusion, δεν μπαίνουν κάτω από μια σαφή εννοιολογική πλατφόρμα, αλλά γενικά πρόκειται για ένα καθ’ όλα σύγχρονο άκουσμα, με όλα τα σταθερά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις τάσεις που αναφέρθηκαν και συνθετικά δείχνουν ένα αρκετά καλό πρόσωπο. Δεν υπάρχει κάποια εμφανής αδυναμία, αλλά και πολύ δύσκολα θα ξεχωρίσουν από τον πραγματικό κυκεώνα κυκλοφοριών σ’ αυτό το ύφος.
Καλός ήχος και τραγούδια όπως τα “Lost”, “Curse The Sorrow” (πολύ καλό), το ομώνυμο, το “Shadows Run Black” καθώς και το εναρκτήριο, δυναμικότατο “Life Is…”, δείχνουν ότι δημιουργήθηκαν από ένα καλό σχήμα που παίζει υλικό που μάλλον γουστάρουν και να ακούν τα μέλη του και εξακολουθούν να δίνουν υποσχέσεις για μια μελλοντική “μπομπάτη” δουλειά. Καθόλου άσχημο, αλλά και αρκετά προβλέψιμο.
1023 
